Κύριε διευθυντά,
εδώ και χρόνια οι περισσότεροι από τους σολίστ (με συμβάσεις αορίστου χρόνου) της Λυρικής εμφανίζονται όλη τη χρονιά μόνο σε έναν ρόλο, όμως πληρώνονται κανονικά (με 1.700 ευρώ) τον μήνα για 12 μήνες.
Εξάλλου, εφόσον υπάρχουν και μονοετείς συμβάσεις με Ελληνες καλλιτέχνες που διαπρέπουν σε λυρικά θέατρα της Ευρώπης κ.λπ., γιατί να γίνονται μετακλήσεις από το εξωτερικό; Σε μια πτωχευμένη χώρα; Αυτός ο αποκλεισμός είναι ο θάνατος του λυρικού καλλιτέχνη αφού είναι γνωστό πως ζει για τις εμφανίσεις, το χειροκρότημα, την επιβράβευση. Πώς άραγε ο καλλιτέχνης να διατηρεί σωστό φωνητικό επίπεδο χωρίς εμφανίσεις; Είναι γνωστό πως η όπερα του Βερολίνου έχει 300 παραστάσεις κάθε χρόνο, εις δε το Λονδίνο διοργανώνονται free lunch time concerts ώστε το κοινό να εξοικειώνεται με την όπερα και την κλασική μουσική.
Το Convent Garden έχει έναρξη παραστάσεων πάντοτε στις 7 μ.μ. και μία ημέρα την εβδομάδα στις 12 το μεσημέρι, ώστε να διευκολύνονται οι φιλόμουσοι. Τώρα, με τα νέα δεδομένα του ΚΠΣΝ, καλό θα ήταν να προγραμματιστούν 300 παραστάσεις τον χρόνο σε όπερα και σε ατομικά ρεσιτάλ με φωνή – πιάνο. Έτσι όχι μόνο θα υπάρξει απόσβεση του μισθού των σολίστ, αλλά θα δοθεί η δυνατότητα σε όλους τους φοιτητές των μουσικών σχολείων και ωδείων να παρακολουθήσουν δωρεάν αυτές τις εκδηλώσεις.
Με φαντασία, ανοικτό μυαλό, χωρίς γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, θα μπορέσουμε να μυήσουμε τις νέες γενιές στη μουσική. Ας ανοίξουμε λοιπόν τις πόρτες στον πολιτισμό. Επειδή η επιστολή μου αυτή δημοσιεύτηκε στον ημερήσιο Τύπο στις 20-07-2018 και ουδέποτε μου απήντησε η τότε υπουργός Πολιτισμού, ευελπιστώ πώς η νυν θα μπορούσε να υιοθετήσει τις πιο πάνω προτάσεις μου. Αναμένω με ενδιαφέρον την άποψή της.
Γιώργος Τρανταλίδης,
πρόεδρος Συλλόγου Φίλων
Κλασικής Μουσικής και Όπερας
