Να συμπονέσεις και να σε συμπονέσουν… Ο πλούτος της ψυχής μας η φιλία! Εάν είναι βεβαίως ανόθευτη, αληθινή, παντοτινή! Εάν δεν προέκυψε για να εξυπηρετήσει συμφέροντα. Εάν ήλθε και μας βρήκε μετά από εκείνο το «κλίκ», που δηλώνει ευθέως ότι «όλα βαίνουν καλώς». Πλούτος πραγματικός, αν κάθε φορά που θα δεις τον φίλο ή τη φίλη χαίρεσαι…που τον βλέπεις! Κι έτοιμος είσαι, μ’ εμπιστοσύνη να πεις τα νέα, να εκφράσεις ανησυχίες, να ζητήσεις συμβουλές!
Να συμπονέσεις και να σε συμπονέσουν…
Να γελάσεις και να κλάψεις μαζί.
Να δώσεις και να πάρεις… Να μοιραστείς! Πλούτος ψυχής μοναδικός, εάν η ξεχωριστή σου σχέση πέρασε μέσα απ’ τις συμπληγάδες και τ΄ απρόοπτα της καθημερινότητας και νίκησε το χρόνο! Τυχερός εσύ…
Αθηνά Κανιτσάκη
Φιλία: Οικογένεια της επιλογής μου
Δεν μπορείς να ζητάς κάτι που δεν έχεις, που σημαίνει: Δεν μπορείς να κερδίσεις φίλους, εάν δεν είσαι εσύ πρώτα καλός φίλος. Θλίβομαι όταν ακούω αρκετούς να λένε: «Δεν υπάρχει φιλία, μόνο συμφέρον». Θλιβερή άποψη.
Προσωπικά υμνώ τη φιλία, την έχω τοποθετήσει πολύ ψηλά, πιο πάνω από τον έρωτα. Γιατί…ο έρωτας έρχεται και παρέρχεται, ενώ, αν η βάση της φιλίας είναι η αγάπη, παραμένει σταθερή. Ακόμη κι αν υπάρξουν ρωγμές, ανθρώπινο είναι να’ χουμε και τις κακές στιγμές μας. Η αγάπη περικλείει και εμπεριέχει όλες τις αξίες. Επειδή η φιλία είναι αγάπη, εμπεριέχει τις ίδιες αξίες, όπως: Σεβασμός, ευγένεια, κατανόηση, αποδοχή, συγχώρεση, μοίρασμα, νιάσιμο.
Ο καλός φίλος σ’ ακούει προσεκτικά όταν «βγάζεις» τα εσώψυχά σου. Δεν σε διακόπτει, δεν σε κρίνει, και μόνο αν του το ζητήσεις, σου λέει τη γνώμη του. Το να ακούμε τον άλλο, είναι πράξη αγάπης. Ο καλός φίλος σέβεται αυτό που είσαι κι αυτά που κάνεις, ας μην τα εγκρίνει. Κι αν δεν ζεις στην ίδια πόλη, δεν έχεις την ίδια ηλικία και ενδιαφέροντα και τρόπους, η φιλία υπάρχει. Αρκεί να τη συντηρείς. Να μην ξεχνάς γιορτές, γενέθλια. Έστω μ’ ένα τηλέφωνο, δείχνεις το ενδιαφέρον σου, ή συναντιέσαι, εάν είναι εφικτό.
Φίλοι μου αγαπημένοι! Σας αγαπώ! Δεν μ’ αφήσατε να πονέσω, να πεινάσω, να κρυώσω, να μείνω μόνη. Όποτε με χρειαστείτε εδώ είμαι, θα τρέξω κοντά σας! Θα βρω τον τρόπο, γιατί το αξίζετε. Είστε οικογένεια της επιλογής μου…
Νανά Μπακόλα
Περί φιλίας ο λόγος
Σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης και σεβασμού. «Φιλία λέξη ιερή», λέγανε απ΄ τα παλιά τα χρόνια, κι΄ έδιναν όρκους σεβαστούς για να κρατήσει αιώνια»! Η αμοιβαία αφοσίωση και κατανόηση είναι τα κύρια γνωρίσματα μιας όμορφης σχέσης μεταξύ των ανθρώπων ανεξαρτήτως φύλου. Τις γνήσιες φιλίες τις χαρακτηρίζει η αφοσίωση, η κατανόηση, ο σεβασμός, η ειλικρίνεια και η εμπιστοσύνη ο ένας προς τον άλλο. Από την παιδική – εφηβική ηλικία αρχίζουν να «κτίζονται» οι φιλίες και είναι εξαιρετικά σημαντικός ο ρόλος της φιλίας στην διαμόρφωση της ανάπτυξης του ατόμου αφού ενισχύεται η προσωπικότητα και διαμορφώνεται με ισορροπία η ψυχική και σωματική υγεία! Από το ρήμα φιλώ προέρχεται η λέξη φιλία που στα αρχαία Ελληνικά σημαίνει αγαπώ. Ένας φιλόσοφος, ο Tournier είπε για την φιλία: «Η μεγάλη διαφορά μεταξύ αγάπης και φιλίας είναι ότι δεν μπορείς να έχεις φιλία χωρίς ανταπόδοση»! Και είναι ο κανόνας αυτός, χωρίς να υπογράφονται συμφωνίες! Έτσι μόνο διατηρούνται οι δυνατές φιλίες! Το ψέμα δεν «χωράει» στην αληθινή φιλία και αυτό είναι κυρίαρχο στοιχείο για να δοκιμάζεται η φιλία και να ισχύει αυτή παντοτινά!
Γιάννης Μ. Γαβριλάκης Αρθρογράφος – Διηγηματογράφος
Φιλία
Όταν μας ρίχνει η ζωή στους ώμους ένα βάρος,
στέλνει τους φίλους ο Θεός, για να μας δίνουν θάρρος
Γιατί ο φίλος ο καλός, πάντα είναι κοντά μας,
λυπάται με τον πόνο μας, χαίρεται στη χαρά μας
Είναι λιμάνι απάνεμο, στήριγμα και παρέα,
της μοναξιάς το γιατρικό, παρηγοριά ωραία
Ποτέ ο φίλος ο καλός, με ζύγι δε μετριέται,
μα θα φανεί στα δύσκολα κι όταν δε σ’ απαρνιέται
Τέτοια φιλία αν θα βρεις, ποτέ μην την αφήσεις,
μόνο κοντά σου-φρόντισε- πάντα να την κρατήσεις
Στις μέρες μας που φτήνισε η ανθρώπινη αξία,
ο φίλος ο αληθινός, είναι περιουσία
Αν θυμηθούμε όλοι μας, Δάμωνα και Φιντία,
νοιώθουμε την πραγματική και άδολη φιλία
Κι αν η φιλία των λαών, σε πρώτο πλάνο μπαίνει,
πόλεμοι δε θα γίνονται ποτέ στην Οικουμένη
Μαρία Βογιατζάκη Ντούζα
Φιλόλογος
Εχ’ η φιλία ομορφιές
Έχ ´η φιλία ομορφιές χωρίς να’ χουν ψεγάδι,
με δώρα πούνε του Θεού Κι ´αγάπης το υφάδι.
Χτίζει φωλιά εις ´τη ψυχή Που με χαρές γεμίζει,
και τα γλυκά τα όνειρα τσ ´αρέσει να στηρίζει.
Δώρο ζωής στον άνθρωπο Γεμάτο καλοσύνες,
που πάντα του στηρίζεται με τσι ευγνωμοσύνες.
Του φίλου η παρηγοριά φωτίζει τη ζωή μας,
εις ´το καλό κι ´εις ´το κακό είναι η στήριξή μας.
Είς ´το καλό που γίνετε όλο το ενθαρρύνει,
και δίπλα ντου παραφιλά π ´αμοναχό μη μείνει.
Οφίλος πούνε μπιστικός Τα δώρα που χαρίζει,
Είναι ο πλούτος τσι ψυχής που τον χαρακτηρίζει.
φτερά φιλίας χάριζε χωρίς να μετανιώνεις,
π ´ευτυχισμένα να πετούν και να τα καμαρώνεις.
Αλάργο θάν ´η μοναξιά κοντά μας η γαλήνη,
π ´ούλες τσι ώρες με στιγμές χαρές μόνο θ ´αφήνει…
Μαρία Γρυφάκη
Συγγραφέας
Ο φίλος
Ο φίλος που’ χει πρόσωπα δύο και όχι ένα,
δεν είναι φίλος, είν’ εχθρός, δε νοιάζεται για σένα!
Σαν “διπλωμάτης” σε κοιτά, σαν φίλος πλησιάζει,
μάλλον με φίδι κολοβό πιότερο ’κείνος μοιάζει…
Κοιτάζει μόνο πώς μπορεί κάτι ν’ αποκομίζει
από την όποια “λάμψη” σου, κ’ ύστερα …σε χωρίζει!
Στα μάτια πρέπει να κοιτάς προσεκτικά το φίλο,
και ’κει θα δεις “πανσέληνο” ή της κακίας “σπήλιο”…
Τα μάτια είναι εύγλωττα πιότερ’ από τη γλώσσα
για τούτο να’ στε σίγουροι…έχω διαβάσει τόσα !
Δρ. Γιάννης Θ. Πολυράκης
Γεωπόνος -Συγγραφέας
Περί φιλίας ο λόγος
Φιλία λέξη ιερή και προπαντός στην Κρήτη,
που παραμέν’ αφύραχτη, όπως τον Ψηλορείτη.
Και στην Ελλάδα σίγουρα ίδιοι ισχύουν νόμοι,
για φίλους που ακολουθούν αυτό το σταυροδρόμι.
Άδολη είναι η φιλιά που δεν υπολογίζει
καθόλου σε συμφέροντα, αν βρέχει κι αν χιονίζει.
Φίλος για φίλο χάνεται, μιλεί μια μαντινάδα,
που την ακούμε σε χαρές, σε όλη την Ελλάδα.
Αδερφοχτοί γινότανε οι μπιστεμένοι φίλοι,
σε περασμένες εποχές, ως τση ζωής το δείλι.
Ο αίμα τους ασμίγανε εις του καρπού το μέρος,
σημάδ’ αιώνιας φιλιάς, χειμώνα μα και θέρος.
Τον μπεσαλή τον άνθρωπο φίλο ζητάς να κάνεις,
και τη φιλιά ντου να κρατάς, μέχρι να αποθάνεις.
Και στην αρχαία εποχή ίσχυε η φιλία,
κι έχουμε για παράδειγμα τους Δάμων και Φιντία.
Η φιλιά του Αχιλλέα με τον Πάτροκλο κρατά,
ως το τέλος της ζωής του, τα δεσμά της δυνατά.
Φίλος που είναι γκαρδιακός έχει μεγάλ’ αξία,
μα δεν τον βρίσκεις εύκολα πάνω στον Γαλαξία.
Αυτά μοναχά φίλους που’ χουν χρόνιους δεσμούς,
και αντέχουν σε φουρτούνες, που δεν τσι χωρά ο νους…
Εννιαχωριανός
