Η λογική του «push back» στον ∆ήµο Χανίων

Ένα από τα τελευταία κεκτηµένα που είχαν να διαφυλάξουν τα Χανιά, αφορούσε τον δηµοκρατικό διάλογο στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Παρ’ όλο που οι φωνές κριτικής κι αντιπολίτευσης στον ∆ήµο Χανίων, µετριούνται… στα δάκτυλα του ενός χεριού, θεωρούσαµε δεδοµένο πως η αντίθετη άποψη… επιτρέπεται να ακούγεται. Έστω κι αν οι ειρωνείες περισσεύουν στις συνεδριάσεις του ∆ηµοτικού Συµβουλίου.
Εντάσεις πάντοτε υπήρχαν. Ποιος δεν θυµάται θυελλώδεις… συνεδριάσεις µε τον Σεραφείµ Ρίζο ή τον Μανώλη Κεµεσίδη για παράδειγµα, όπου οι “τόνοι” ανέβαιναν για τα καλά; Πάντοτε όµως, όλοι καταλάβαιναν -έστω την ύστατη ώρα- πως αυτό που µετράει είναι το µήνυµα που εκπέµπεται προς την τοπική κοινωνία.
Στην προκειµένη περίπτωση, το µήνυµα που έστειλε η συµπεριφορά του αντιδηµάρχου Νίκου Χαζιράκη προς τον αρχιτέκτονα Γιάννη Τσουκάτο, ήταν… ηχηρό.
Όποιος επίµονα διαφωνεί, θα αντιµετωπίζεται µε τη λογική του… «push back». Εν είδη… ανεπιθύµητου µετανάστη που επιχειρεί να αλλοιώσει την εικόνα που επιχερεί να πλασάρει προς τα έξω η ∆ηµοτική Αρχή.
Μια βίαιη απώθηση, για την οποία κανείς δεν ψέλλισε µια «συγγνώµη», έστω για τα µάτια του κόσµου. Κι αυτό, γεννά τον φόβο ότι η συµπεριφορά αυτή, επιχειρείται να περάσει ως κανονικότητα. Ως ο τρόπος µε τον οποίο κάθε πολίτης που επιθυµεί να ασχοληθεί µε τα κοινά θα αντιµετωπίζεται, αν δεν ακολουθεί, αν δεν χειροκροτεί τις επιλογές της ∆ηµοτικής Αρχής.
Μια τακτική που απωθεί ακόµα περισσότερους πολίτες από την ενασχόληση µε τα κοινά του ∆ήµου Χανίων, ρίχνοντας νερό στον µύλο της αποχής από τις εκλογές.
Μιας αποχής που στις τελευταίες δηµοτικές εκλογές στα Χανιά είχε το ρεκόρ στην Κρήτη µε 52%, οδηγώντας στο αποτέλεσµα του 65,79% επί 39.766 ψηφισάντων. Ποσοστό, που επί του συνόλου των 82.288 εγγεγραµµένων στους εκλογικούς καταλόγους του ∆ήµου Χανίων, µεταφράζεται σε 30,76%.
Μια µειοψηφία δηλαδή· «θλιβερή» θα µπορούσε να την χαρακτηρίσει κάποιος, αν ακολουθούσε τη ρητορική των χειροκροτητών.