Η κάθοδος του Χίτλερ

Από Γερμανία ξεκίνησε,
ο Χίτλερ με μανία,
με διαθέσεις άσχημες,
στη μακρινή πορεία…
Δεξιά κι αριστερά χτυπά
βλέπει πως προχωράει,
για την Ελλάδα άσχημα
αρχίζει και μιλάει.
Ετόλμησε κι επεχείρησε
είκοσι οκτώ τ’ Οκτώβρη,
να κυριεύσει ήθελε
και την Ελλάδα όλη.
Πολλές νίκες στο διάβα του
εύκολα είχε κερδίσει,
και στην Ελλάδα νόμιζε
εύκολα, θα συνεχίσει.
Ο Χίτλερ αρχίζει να απειλεί
άχαρο το όνομά του,
να βλέπει ξένα δάκρυα,
ήτανε η χαρά του.
Την Ιταλία έβαλε
ασπίδα, προστασία,
οι Ελληνες την αχρήστεψαν,
χωρίς καν, δυσκολία…
και με απώλειες πολλές
εις την Ελλάδα μπαίνει
στην Ακρόπολη τη σημαία του
να στήσει, επιμένει.
Γρήγορα την επέταξαν,
ο Γλέζος, και η παρέα
και ύψωσαν Ελληνική
του έθνους μας σημαία…
Να φαίνεται εκεί ψηλά
σημαία να κυματίζει,
πως η Ελλάδα ζει και πολεμά
σε όλους, να θυμίζει.
Οι συγκυρίες δύσκολες,
χιόνια και κακουχίες,
οι Ελληνες πολέμησαν
κι είχαν επιτυχίες.
Οι Ελληνες πολέμησαν
χιόνια βροχή αρέρα,
και με πάνοπλο εχθρό
νύχτα, πρωί και μέρα.
Οι Ελληνες στο δίκιο τους
μάχονται σαν θηρία
δεν λογαριάζουν τη ζωή,
χωρίς ελευθερία.
Βρήκαν πολύ αντίσταση
οι εχθροί, θύματα πολλά είχε
τόσο γενναία πολεμούν
οι Ελληνες ο Χίτλερ είπε.
Πολλά είναι τα θύματα
και ξένα και δικά μας
και δεν ξεχνιέται αύκολα,
η αλληλοσυμφορά μας.
Εμείς υπερασπίζαμε
όσια ιερά μας,
μα είχαμε απώλειες
κι εμείς με τη σειρά μας.
Μέρες τέτοιες μη ξαναρθούν
όλοι να ευχηθούμε,
ποτέ πλέον πόλεμος
όλοι οι λαοί να πούνε.
Την πλήρωσε την έξοδο
χιτλερική μανία,
ο ίδιος και η σύντροφος
με την αυτοκτονία.
Παρόμοια πληρώνονται
εκείνοι που νομίζουν,
χωρίς να κυριεύουνε
λαούς να βασανίζουν.