Πρασίνισε η φύση, γέμισε με χρώματα ο τόπος, κουδούνισαν παντού οι τσιγγάνες ανεμώνες του Ελύτη.
Οι ζεστοί άνεμοι της άνοιξης ξεγέλασαν τα μπουμπούκια τους, παρασύροντάς τα σε μια ανθοφορία μαγική. Μα δεν αργεί η στιγμή που τρομαγμένο το ανεμολούλουδο από το δυνατό φύσημα του ανέμου, θα σκορπίσει μακριά τα πέταλά του θυμίζοντας στους ανθρώπους την ομορφιά της απλότητας, μα και τη ματαιότητα του εφήμερου.
ΕΙΡ. ΚΑΛ.
