Πάνω στις χιονισμένες πλαγιές των βουνών,
μαυροφορεμένες γυναίκες της Ηπείρου
φορτωμένες το βαρύ φορτίο της προσφοράς,
της προσφοράς και του γυναικείου καθήκοντος.
Σκυφτές, αμίλητες, ανηφορίζουν βήμα – βήμα
σαν μαύρες ορδές μυρμηγκιών
κουβαλώντας στους ώμους τους την ελπίδα.
Η σκέψη τους μόνο μία.
Να φθάσουν, να φθάσουν μες στη φωτιά.
Ο χιονιάς και το κρύο δεν τις τρομάζει
μπροστά στο καθήκον όλα για την πατρίδα,
γι’ αυτήν, το αίμα τους βράζει.
Φορτίο πολύτιμο, νερό, ψωμί και τσουράπια*
πλεγμένα κάτω από το φως του λυχναριού τα βράδια,
από χέρια που τρεμάμενα μετρούν γηρατειά.
Ω! της Ηπείρου γυναίκα, βρέθηκες μάνα,
σύντροφος, νοσοκόμα, αδελφή
στο φαντάρο που σαν λιοντάρι παλεύει
στου Γράμμου την πρώτη γραμμή.
Ω! Τσολιά με εφ’ όπλου τη λόγχη
ήρωες ζηλέψαν τη δική σου αντρειά
θα μιλούν οι γενιές που θα ’ρθούνε
για το ΟΧΙ, που είπε η δική σας γενιά.
Βαλτιμόρη, ΗΠΑ, Οκτωβρίου 28, 1983
Καπετά Γιώργος Σπηλιώτης
www.yorgos-spiliotis.com
