Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Οι χοροί της Βιέννης

Η χρονική περίοδος, η οποία προηγείται των Χριστουγέννων, εορτάζεται και βιώνεται εις την Βιέννη μέσα σε ατμόσφαιρα Αισθητικής και όχι μέσα στο κιτς των Λούνα – παρκ, όπως γίνεται εδώ.

Tο πνεύμα των Χριστουγέννων ίπταται εκεί πάνω από μία πόλη, η οποία ξέρει να τιμά το ωραίο. Γαλήνη, αγάπη, ηρεμία, τάξη, ομορφιά. Απαραίτητες προϋποθέσεις για να υποδεχθεί κάποιος την γένεση του φωτός. Αλλά και μετά τα Χριστούγεννα από το βράδυ της παραμονής της Πρωτοχρονιάς (Σιλβέστερ – Μπαλλ) έως την α’ Τρίτη των Απόκρεω δηλώνονται κάθε χρόνο στο αρμόδιο τμήμα του Δήμου Βιέννης πάνω από 300 μεγάλοι χοροί!

Η ιδιαιτερότητα των Βιεννέζικων χορών συνίσταται στις αμέτρητες λαμπρές αίθουσες της πρωτεύουσας μιας πολυεθνικής αυτοκρατορίας 55.000.000 καλουμένων ψυχών, η οποία συνεπτύχθη σ’ ένα κράτος 8.000.000 περίπου κατοίκων με την ίδια πρωτεύουσα, με τα ίδια παλάτια, τα αρχοντικά και τα μουσεία. Όταν ακούγεται η προτροπή του αρχιτελετάρχη ενός μεγάλου χορού: «Alles Walzer», οι χορευτές πλημμυρίζουν όπως τα κύματα του Δουνάβεως την αίθουσα. Η καρδιά των παρευρισκομένων κτυπά τότε στον ρυθμό των τριών τετάρτων, καθώς τα μεγαλύτερα πνεύματα του μουσικού στερεώματος μ’ επικεφαλής το «ωραιότερο μουσικό τσέρβελο», κατά την έκφραση του Ριχάρδου Βάγκνερ, τον βασιλέα του βαλς Γιόχαν Στράους οδηγούν τα βήματά τους εις την χορευτική πίστα.

Θυμάμαι με νοσταλγία τους χρυσοποίκιλτους χώρους των βιεννέζικων παλατιών -σε όλους τους αρχιτεκτονικούς ρυθμούς: μπαρόκ, ροκοκό, μπελ-επόκ, κλάσσικ, γιούγκεντ-στυλ (αρτ νουβό)- όπου κάθε χειμώνα η χάρη της αφελούς χαράς της Βιεννέζας με λίκνιζε σε πολλούς και διάφορους χορευτικούς ρυθμούς. Εκεί στην μεγάλη αίθουσα του Χοφ-μπουργκ χορεύαμε βαλς, ταγκό και πολωνέζα, ενώ στην παραπέρα φοξ-τροτ, αγγλικό βαλς, τσα-τσα και σάμπα (μετά τις δώδεκα η ορχήστρα έπαιζε ένα συρτάκι αφιερώνοντάς το στον Αλέξη Ζορμπά). Αλλά και για τους καλογυμνασμένους χορευτές υπήρχε αίθουσα για ροκ-εντ-ρολ και μπούγκι.

Στην αυστριακή λογοτεχνία, ιδίως στα έργα του Αρθούρου Σνίτσελ, η χάρη του χαμόγελου της Βιεννέζας -η χάρη της αφελούς χαράς- μπόρεσε να την οδηγήσει σ’ ένα αξεδιάλυτο δίχτυ τραγικότητας στην ζωή της. Αλλά, όταν η αφέλεια δεν υπάρχει, το άλας μαραίνεται και όχι μόνον στην Βιέννη αλλά σ’ όλες τις αίθουσες του κόσμου. Αφού μια αρετή υπάρχει, θα πρέπει και να καλλιεργείται, να εξευγενίζεται, για να εξακολουθεί να υπάρχει.

Ο χορός σε αίθουσα της Βιέννης. Να το μεγάλο σεμινάριο του εξευγενισμού των ηθών και της σύγχρονης Ευρώπης!

«Tanzwut» – «λύσσα η χορευτική», έτσι χαρακτήριζε ήδη ο Μέτερνιχ την μανία των Βιεννέζων για τον χορό και την μουσική, όταν στην στενόχωρη και μέσα στα μεσαιωνικά τείχη της περικλεισμένης πρωτεύουσας των Αψβούργων χόρευαν κάθε βράδυ 50.000 Βιεννέζοι μέσα στα παλάτια των αριστοκρατών, στα αρχοντικά της ανερχόμενης αστικής κοινωνίας του 19ου αιώνα, στα δυάρια και τριάρια των πρώτων πολυκατοικιών – στρατώνων, στις αίθουσες των καφενείων και των πανδοχείων. Έκτοτε άλλαξαν πολλά στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στην άλλοτε αυτοκρατορική πρωτεύουσα της Βιέννης. Έμειναν όμως, οι χοροί, πάνω από 300 κάθε χρόνο όπως προαναφέρθηκε. Τι να πρωτοαναφέρει κανείς;

Το «Κάιζερμπαλλ», το οποίο γίνεται στις αίθουσες του παλατιού των Αψβούργων το βράδυ της 31ης Δεκεμβρίου, τον χορό της Φιλαρμονικής της Βιέννης, στις 22 Ιανουαρίου, στο σπίτι της κατ’ εξοχήν Βιεννέζικης ορχήστρας, στο περίφημο Musikverein ή τον χορό της Όπερας στις 19 περίπου Φεβρουαρίου, όταν 186 ζεύγη θα ανοίξουν με την πολωνέζ ως «σεμπιτάν» το μεγαλύτερο κοσμικό γεγονός της σύγχρονης εποχής με την πραγματικότητα μιας πολύ παρωχημένης. Ο χορός του Πολυτεχνείου γινόταν, όταν ήμουν φοιτητής του, στα χειμερινά ανάκτορα των Αψβούργων τέλος του Γενάρη. Υπήρχαν κι άλλοι χοροί: Ο χορός των Τεχνικών, των Αξιωματικών, των Αστυνομικών (όπου αντί βαλς χορεύεται το εκάστοτε Kriminal Tango), ο χορός των Κυνηγών, ο χορός των Ανθοπωλών της πρωτεύουσας. Θυμάμαι που δεν μου επετράπη η είσοδος στον χορό των Δικηγόρων διότι το παντελόνι μου δεν έφερε μαύρη λωρίδα όπως προβλεπόταν από τον κανονισμό (Vorschrift ist Vorschrift)! Έτσι αναγκάσθηκα να επιστρέψω εις την οικία για ν’ αλλάξω σμόκιν και όλα αυτά, όταν έξω η θερμοκρασία ήτο -10 οC βαθμοί και το χιόνι εξήντα εκατοστά!

Τον Γενάρη του 1980 πήγα στον χορό του Πολυτεχνείου, στα χειμερινά ανάκτορα των Αψβούργων, με 38 και βάλε πυρετό! Και το χιόνι έξω στρωμένο! Κατά τις 5 τα ξημερώματα, όπου τελείωσαν οι χοροί, ο πυρετός είχε πέσει από την πολύ χορευτική γυμναστική με αιθέριες υπάρξεις! Αν πάντως, η συνοδός σας, υπό οποιανδήποτε μορφή και ιδιότητα, είναι ή πιστεύει ότι είναι η ωραιότερη μέσα στην αίθουσα του χορού, τότε συνιστάται να προτιμήσετε τον χορό των «ζαχαροπλαστών Βιέννης». Μια ειδική επιτροπή εκλέγει την ωραιότερη κοπέλα της βραδιάς, την ζυγίζουν -κάπως ελευθερωμένη από τα περιττά υφάσματα- και της απονέμουν ως βραβείο το ισόβαρό της σε ζαχαρωτά…

Αν κάποιοι θέλουν να προλάβουν τον χορό της Όπερας μπορούν να κλείσουν εισιτήρια στον αριθμό 0043-1-514-44-2624. Ίσως σταθούν τυχεροί να πουν την μαγική φράση σε μια αιθέρια Βιεννέζα: «Tanzen wir?»!


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα