Στην πρώτη ανάγνωση της απόφασης της ΚΕΠΠΕΔΗΧ-ΚΑΜ αισθάνεσαι πως κάτι καλό πάει να γίνει: “Ανάθεση για την κάλυψη της δαπάνης για την ανακατασκευή της βάρκας “ΛΟΥΛΟΥ” σε συνεργασία με ομάδες της τοπικής κοινωνίας των Χανίων”.
Η “Λουλού” η μικρή ξύλινη βάρκα, σήμα κατατεθέν του λιμανιού για δεκαετίες, την οποία θυμούνται όλοι οι παλιοί να κινείται στα ήρεμα νερά του λιμανιού ανάμεσα στο καρνάγιο και τις προβλήτες θα ανακατασκευαστεί με έξοδα της ΚΕΠΠΕΔΗΧ-ΚΑΜ του Δήμου Χανίων.
Όμως η συνέχεια είναι διαφορετική. Το έργο δίνεται με την υπογραφή του προέδρου της ΚΕΠΠΕΔΗΧ – ΚΑΜ κ. Ιωάννη Γιαννακάκη και με απ’ ευθείας ανάθεση σε γραφείο με αντικείμενο εργασιών “δραστηριότητες αρχιτεκτόνων” στην Κόρινθο, με το χρηματικό ποσό των 19,846 ευρώ (συν ΦΠΑ)! Τόσο κοστίζει η ανακατασκευή μιας παλιάς ξύλινης βάρκας;
Γιατί δεν έγινε ένας διαγωνισμός ώστε να επιλεχθεί ο ανάδοχος με βάση τη χαμηλότερη πρόταση; Τι σημαίνει “σε συνεργασία με ομάδες της τοπικής κοινωνίας των Χανίων”; Δεν υπάρχουν φορείς όπως το “Ναυτικό Μουσείο Κρήτης” που έχει την εμπειρία της συμμετοχής σε πιο μεγάλα project όπως το Μινωικό πλοίο;
Από όσο γνωρίζουμε κάποιοι παλιοί καραβομαραγκοί έδωσαν τα φώτα τους στην προσπάθεια αρκεί όμως μόνο αυτό; Σε κάθε περίπτωση κανείς δεν είναι ενάντια στην ανακατασκευή της “Λουλούς” αλλά με τι όρους και με πόσα χρήματα;
