Πέτυχαν στις εξετάσεις αλλά τώρα καλούνται να λύσουν έναν πολύ δύσκολο… γρίφο. Ο λόγος για τους φοιτητές που εισάγονται σε κάποια Σχολή στα Χανιά και τώρα ξεκινούν να αναζητούν κατοικία στην πόλη μας.
Τα διαθέσιμα σπίτια είναι ελάχιστα, οι φοιτητικές εστίες δεν μπορούν ούτε στο ελάχιστο να καλύψουν τις ανάγκες και γονείς και φοιτητές έχουν αποδοθεί σε ένα πραγματικό αγώνα δρόμου. Την ίδια στιγμή και οι τιμές είναι ιδιαίτερα αυξημένες αφού οι νόμοι της αγοράς είναι… αδυσώπητοι.
«Σπίτια δεν υπάρχουν στα Χανιά! Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Κατακλυζόμαστε, όλοι οι μεσίτες των Χανίων από τηλέφωνα από γονείς που ψάχνουν εναγωνίως και οι άνθρωποι κλαίνε γιατί δεν βρίσκουν τίποτα», εξηγεί στα “Χ.Ν.”η κ. Λουκία Καλλιγιάννη πρόεδρος του Συλλόγου Μεσιτών Ν. Χανίων.
Παρότι πλέον οι περισσότεροι ιδιοκτήτες διαχειρίζονται οι ίδιοι το θέμα των ενοικίων τους και αυτοί που απευθύνονται σε μεσίτες είναι κυρίως άνθρωποι που μένουν εκτός Χανίων, τα μεσιτικά γραφεία έχουν μια αντιπροσωπευτική εικόνα της κατάστασης.
«Η βραχυπρόθεσμη μίσθωση για τον τουρισμό έχει κατακλύσει τα πάντα. Είναι πάρα πολλοί αυτοί που δεν ενοικιάζουν με το μήνα τα διαμερίσματα τους αλλά με την ημέρα μέσα από τις διαδικτυακές πλατφόρμες. Και αυτό μολονότι για τον Ιούλιο και τον Αύγουστο όπως μαθαίνω, στα Χανιά υπήρχε τεράστια υπερπροσφορά διαμερισμάτων για τον τουρισμό, η πληρότητα δεν ήταν αυτοί που θα ήθελαν οι ιδιοκτήτες, κυμάνθηκε δηλαδή γύρω στο 50%. Ελπίζω αυτή η εξέλιξη να αλλάξει τα μυαλά των ιδιοκτητών», λέει η κ. Καλλιγιάννη.
Η δική της συμβολή προς τους γονείς είναι να δείξουν επιμονή και υπομονή.
«Χωρίς να θέλω να κάνω διαφήμιση, παίρνοντας οι γονείς τα “Χανιώτικα Νέα” και ψάχνοντας τις αγγελίες αν βρουν ένα διαμέρισμα που πληρεί έστω και λίγο τις προϋποθέσεις αυτών που θέλουν να το κλείσουν άμεσα. Όσο καθυστερούν το πρόβλημα θα μεγαλώνει. Πρέπει να σημειώσω εδώ πως οι γονείς που ήξεραν ότι τα παιδιά τους εισάγονται σε σχολή στα Χανιά είχαν έλθει στην πόλη από τις 15 Ιουλίου. Από τότε χτυπάνε τα τηλέφωνα μας συνέχεια και ζητούσαν σπίτια. Τώρα, μετά την ανακοίνωση των βάσεων, έρχεται το μεγάλο “κύμα”» λέει η πρόεδρος των μεσιτών.
Η υπερφορολόγηση των ακινήτων (ΕΝΦΙΑ) και το γεγονός ότι τα χρόνια της κρίσης η οικοδομή έχει παρουσιάσει τεράστια καθίζηση και δεν κατασκευάζονται παρά ελάχιστα νέα διαμερίσματα επιτείνουν το πρόβλημα. Αναφορικά με τις τιμές η κ. Καλλιγιάννη επισημαίνει πως «ο νόμος της αγοράς λέει ότι πως όταν το ενδιαφέρον είναι αυξημένο και μειωμένη η προσφορά έχουμε αύξηση των τιμών. Και αυτό ακριβώς συμβαίνει οι αυξήσεις στα ενοίκια δεν…παλεύονται. Μια γκαρσονιέρα μονόχωρη μπορεί να κοστίσει από 250 ευρώ, αν είναι επιπλωμένη πάνω από 280. Για τα δυάρια δεν το συζητάω ειδικά αν είναι σε περιοχές όπως τα Δικαστήρια».
Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
«Η κατάσταση στη φοιτητική στέγη στα Χανιά είναι τραγική», είναι τα λόγια του Θωμά Κυριακάκη, προέδρου του Ενιαίου Συλλόγου Φοιτητών Πολυτεχνείου Κρήτης.
Υπολογίζεται ότι συνολικά 1000 φοιτητές πέρασαν στα Χανιά σε Πολυτεχνείο και ΤΕΙ και αν και ένας μεγάλος αριθμός τους είναι ντόπιοι, η πλειοψηφία έρχεται από άλλα μέρη της χώρας.
«Τα σπίτια ενοικιάζονται σε τουριστικές πλατφόρμες και τα διαθέσιμα για όσους θέλουν να σπουδάσουν είναι πραγματικά ελάχιστα. Στα Χανιά αυτή τη στιγμή ένας φοιτητής θα δυσκολευτεί πάρα πολύ να βρει σπίτι. Όλα για τον τουρισμό, τίποτα για όσους θέλουν να σπουδάσουν ή να εργαστούν. Όσο για τις τιμές αυτές είναι… στο…Θεό! πχ. Ένα μικρό σπίτι, μονόχωρο κοστίζει πάνω από 300 ευρώ! Δεν υπάρχει καμία λογική ! Πολλές φορές μάλιστα οι ιδιοκτήτες καλούν τους γονείς και τους φοιτητές να συμφωνήσουν ότι θα δηλώνουν μικρότερο ενοίκιο από το κανονικό ώστε να εισπράττουν “μαύρα” χρήματα διαφορετικά δεν παραχωρούν το διαμέρισμα τους!» λέει ο φοιτητής.
Παράλληλα αφήνει ξεκάθαρες αιχμές για την ευθύνη των φορέων που κάνουν ελάχιστα για να δοθούν λύσεις στο θέμα της φοιτητικής στέγασης. «Δήμος, Περιφέρεια, Πρυτανεία έχουν πολύ μεγάλη ευθύνη για αυτό που συμβαίνει. Δεν παίρνουν καμία πρωτοβουλία για να βοηθήσουν την κατάσταση π.χ. να νοικιάσουν ένα ξενοδοχείο, να επιταχύνουν την κατασκευή της φοιτητικής εστίας και να προχωρήσουν στην κατασκευή και νέων, την ίδια ώρα που υπάρχουν δημόσια κτήρια που έχουν εγκαταλειφθεί! Είναι απαράδεκτο να μην μπορεί να σπουδάσει κάποιος επειδή δεν μπορεί να βρει σπίτι ή να πρέπει να πληρώσει υπέρογκα ποσά», καταλήγει ο Θ. Κυριακάκης.
