Γιόρτασαν τα Θοδωρού (video)

1 από 6

Με εκατοντάδες προσκυνητές και καλό καιρό έγινε προχθές ο εορτασμός των Θοδωρού που λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών είχε αναβληθεί στις 8 του μηνός.
Αυτή τη φορά ο καιρός ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκός.
Κατά τον φετινό εορτασμό το μονοπάτι από την ακτή μέχρι το εξωκκλήσι, κατόπιν μιας ήπιας μορφής επέμβασης που έγινε, είχε ενδιάμεσες… στάσεις με παγκάκια κι ένα στέγαστρο για δροσιά, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα σε όλους, επισκέπτες και προσκυνητές, να ξεκουραστούν, αλλά και ν’ απολαύσουν την πανοραμική θέα από το νησί μέχρι τις απέναντι ακτές του Σταλού, της Αγίας Μαρίνας και του Πλατανιά.
Στην πανηγυρική Θεία Λειτουργία προεξήρχε ο μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνός, ενώ συμμετείχαν και πολλοί ιερείς της περιοχής. Το “παρών” έδωσε ο δήμαρχος Χανίων κ. Αναστάσιος Βάμβουκας, η δ/ντρια Δασών Χανίων κα Πολύμνια Σκλαβάκη με στελέχη της Δασικής Υπηρεσίας, εκπρόσωποι του Πυροσβεστικού Σώματος, του Λιμεναρχείου Χανίων για μέτρα ασφάλειας, τοπικοί Φορείς της περιοχής κ.ά.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΜΥΘΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΘΟΔΩΡΟΥ  
Το ιστορικό, όπως και τον μύθο του νησιού, καταγράψαμε έτσι όπως μας τον εξιστόρησε ο δραστήριος εφημέριος της Ενορίας, πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Περάκης, υπογραμμίζοντας τα εξής: «Τα Θοδωρού έχουν έκταση 697 στρέμματα και ενδιαφέρουσα  ιστορία. Το νησί ονομαζόταν στα αρχαία χρόνια Ακυτος (που σημαίνει ακατάλληλο για κατοικία) ή Λητώα, ενώ αναφέρεται και ως Τούρλος. Τα Θοδωρού κατά τη μινωική περίοδο ήταν ιερό άσυλο, αλλά αργότερα στα χριστιανικά χρόνια και την περίοδο της Ενετοκρατίας άλλαξε ο χαρακτήρας και η χρήση του νησιού. Οι Ενετοί το ανέφεραν ως San Theodoro ή San Todaro και το 1574 αποφάσισαν να χτίσουν φρούριο στο νησί και να το ενισχύσουν για να εμποδίσουν τους πειρατές και τους Τούρκους να εισβάλουν στην Κρήτη από την περιοχή του Πλατανιά. Ετσι, λοιπόν, έχτισαν ένα μεγάλο φρούριο στο υψηλότερο σημείο του νησιού και το ονόμασαν Τουρλουρού (turluru) κι ένα μικρότερο λίγο πιο χαμηλά το οποίο ονόμασαν San Theodoro. Και τα δύο φρούρια ήταν πολυγωνικά και κόστισαν περίπου 21.500 δουκάτα, ποσό μεγάλο για την εποχή, αλλά οι Ενετοί διέθεταν όσα χρήματα μπορούσαν περισσότερο για στρατηγικής σημασίας θέματα. Μια φρουρά από 70 άντρες έμενε μόνιμα στο νησί για να προστατεύει μαζί με αυτό ολόκληρη την απέναντι -από Κολυμπάρι μέχρι Ακρωτήρι- περιοχή. Το 1645 όμως οι Τούρκοι επιτέθηκαν στην Κρήτη και οι 70 άντρες ήταν πολύ λίγοι για να αντιμετωπίσουν τον εχθρό. Οταν διαπίστωσαν πως η μάχη είχε χαθεί, προτίμησαν να πεθάνουν παρά να παραδοθούν. Αυτοπυρπολήθηκαν και έβαλαν τέλος στη ζωή τους στα Θοδωρού. Αυτό το ολοκαύτωμα προηγήθηκε κατά 221 χρόνια του ολοκαυτώματος της Ιεράς Μονής του Αρκαδίου στο Ρέθυμνο που έγινε το 1866».

ΚΑΙ Ο ΜΥΘΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΗΣΙ
Η λαϊκή θυμοσοφία, όπως  και η παράδοση, γεννούν ιστορίες και συναρπαστικούς μύθους. Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτόν τον μύθο, τα Θοδωρού δεν υπήρχαν καθόλου, υπήρχε η θάλασσα του Κρητικού πελάγους. Ομως, μια μέρα, άγνωστο πότε, οι κάτοικοι της περιοχής στις παράλιες ακτές έμελλε να δουν ένα πελώριο τέρας να απειλεί την περιοχή τους. Το τέρας έφτασε στις ακτές ξημερώματα και οι κάτοικοι τρομοκρατημένοι από τις άγριες φωνές που άκουγαν έσπευσαν να δουν τι ήταν. Είδαν έναν τεράστιο μαύρο όγκο να έρχεται καταπάνω τους, ενώ από πίσω ακολουθούσε το μωρό του. Οι κάτοικοι πήραν τα όπλα τους για να σκοτώσουν το τέρας, πετούσαν δόρατα και βέλη, αλλά το τέρας παρέμενε αλώβητο και ετοιμαζόταν να επιτεθεί στους κατοίκους. Καθώς τα δύο τέρατα πλησίαζαν, οι γυναίκες του χωριού έπεσαν στα γόνατα και άρχισαν να προσεύχονται στον Αγιο Γεώργιο και την Παναγία για να σωθούν και ως εκ θαύματος τα τέρατα μετατράπηκαν σε δύο τεράστιους πέτρινους όγκους, δύο καινούργια νησιά, ένα μεγάλο κι ένα πολύ μικρότερο. Αυτά τα νησιά ονόμασαν οι κάτοικοι Θοδωρού. Η μεγάλη τρύπα – σπηλιά πάνω στα βράχια του νησιού είναι το στόμα του τέρατος την ώρα που προσπαθούσε να επιτεθεί και ακόμα και σήμερα κάνει τους ντόπιους και επισκέπτες να αναφέρονται στα Θοδωρού με τον χαρακτηρισμό “το θεριό”».
Καταλήγοντας ο π. Γεώργιος αναφέρθηκε και στον ρόλο που διαδραμάτισαν τα Θοδωρού την περίοδο της γερμανικής κατοχής τονίζοντας τα εξής: «Τα νεότερα χρόνια (1941) κατά την αλβανική οπισθοχώρηση τα Θοδωρού έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο για τους στρατιώτες της Κρήτης που επέστρεφαν από τη βόρειο Ήπειρο. Οι στρατιώτες πάνω στα Θοδωρού ξεκουράζονταν για λίγα 24ωρα και σιγά – σιγά κρυφά περνούσαν στην απέναντι παραλία της Αγίας Μαρίνας για να επιστρέψουν στα σπίτια τους».

Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΧΑΝΙΩΝ
«Για πρώτη φορά ως δήμαρχος επισκέπτομαι τα Θοδωρού» δηλώνει στα “Χ.Ν.” ο δήμαρχος Χανίων Τάσος Βάμβουκας, υπογραμμίζοντας ότι «στην παραλία έχω έρθει πολλές φορές ως κολυμβητής, αλλά στο εκκλησάκι ανεβαίνω πρώτη φορά και με την ανακατασκευή του μονοπατιού που έγινε και την κάποια ήπια διαμόρφωση του χώρου βρέθηκε η ευκαιρία να έρθω να δω το έργο πως έχει εκτελεσθεί και να παρακολουθήσω βεβαίως και την πανηγυρική Θεία Λειτουργία λίγο καθυστερημένα γιατί δεν το επέτρεψε ο καιρός να γίνει στην ώρα της. Χαιρόμαστε, λοιπόν, αυτό τον πανέμορφο χώρο το μνημείο της φύσης που είναι οι Άγιοι Θεόδωροι που χρήζει προστασίας και διατηρείται μια πολύ σημαντική βιοποικιλότητα την οποία έχουμε χρέος να τη διατηρήσουμε».

Η ΔΑΣΑΡΧΗΣ ΧΑΝΙΩΝ
Με δήλωση της επίσης η δ/ντρια Δασών Χανίων κα Πολύμνια Σκλαβάκη επεσήμανε ότι «είναι πολύ σημαντική η προστασία του περιβάλλοντος, η προστασία της φύσης, να ζούμε κοντά στο πλούσιο φυσικό περιβάλλον του Νομού μας και να το προστατεύουμε για να μπορούμε να έχουμε μια καλύτερη ποιότητα ζωής και ειδικά αυτή την περίοδο η προστασία του είναι αναγκαία από οποιονδήποτε κίνδυνο εκδήλωσης πυρκαγιάς».