Λεωνίδας Κακάρογλου, ο ποιητής του διάφανου χρόνου.
Μια εµβληµατική µορφή για τα Χανιά, τόσο για τη λογοτεχνία όσο και τον κινηµατογράφο.
∆εν ξέρουµε πού σταµατά ο χρόνος όταν τον κοιτάς κατάµατα.
Ξέρουµε όµως πώς γίνεται διάφανος όταν περνά από τη µατιά σου.
Λεωνίδα, δεν ήρθε ακόµα η ώρα για αποχαιρετισµούς.
Στεκόµαστε στο φως που άφησες πίσω σου και αναρωτιόµαστε, όπως στους τίτλους τέλους µιας αγαπηµένης ταινίας: ήταν ζωή αυτό που είδαµε ή µήπως το όνειρο που προβάλλει το φως, εκεί λίγο πριν σβήσει το καρέ;
Στον «Χρόνο ∆ιάφανο», περπάτησες µε τη σιγουριά εκείνου που δεν βιάστηκε ποτέ να φτάσει – µόνο να δει. Να δει πίσω από τις λέξεις, πίσω από τα πλάνα, πίσω από τις σκιές που πέφτουν στους τοίχους του σινεµά και της ζωής. Μέσα από το «Ηµερολόγιον Ατοµικόν Γεωργίου Κακάρογλου», µας γύρισες πίσω – στη Σµύρνη, στο Σαλιχλί, στην απώλεια, στη ρωγµή του τόπου και της ιστορίας. ∆εν έγραψες απλώς για τον πατέρα σου. Τον άκουσες. Τον έντυσες µε τον χρόνο και τη σιωπή. Κι έτσι, η Ιστορία έγινε ανθρώπινη. Έγινε κρυφή προσευχή – όχι κραυγή.
Κι εκεί, στο «Λευκό του βυθού», κολύµπησες βαθιά. Στο βάρος των ηµερών, στο απόσταγµα των λέξεων. ∆εν σε ένοιαζαν οι θορυβώδεις αλήθειες. Μόνο οι ψίθυροι που αφήνει το βυθισµένο φως, όταν παύει να µιλά και αρχίζει να θυµάται.
Λεωνίδα,
µας δίδαξες πως ο χρόνος δεν µετριέται – διαστέλλεται. Μας δίδαξες πως το βλέµµα µπορεί να γίνει καταφύγιο, η σιωπή µαρτυρία, η τέχνη πράξη µνήµης. Κι εµείς που σε διαβάσαµε, που σε ακούσαµε, που σε ζήσαµε – κρατάµε αυτό που άφησες: τα ίχνη της ποίησης µέσα στον βυθό, µια δέσµη φωτός από έναν προβολέα στην αίθουσα που ζεσταίνει η ξυλόσοµπα, µία ανάσα πίσω από τα ποιήµατα.
Σ’ ευχαριστούµε, φίλε Ποιητή.
Ο Λεωνίδας Κακάρογλου (1952–2025) ήταν µια πολυσχιδής φυσιογνωµία της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας και του πολιτισµού, µε ισχυρή παρουσία τόσο ως ποιητής και µυθιστοριογράφος όσο και ως υπέρµαχος του κινηµατογράφου, ιδιαίτερα στα Χανιά, και αφήνει ανεξίτηλο αποτύπωµα, ενώ το ποιητικό του έργο χαρτογραφεί βιωµατικές πορείες και συλλογικές µνήµες.
Γεννήθηκε το 1952 στα Χανιά και σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο Ε.Μ.Π. Καταγόταν από το Σαλιχλί της Μικράς Ασίας. Πολλά έργα του κυκλοφορούν, ενώ ήταν και υποψήφια για τα Κρατικά Βραβεία. Μετά από τη δηµιουργία των Εκδόσεων Ραδάµανθυς το 2016, συνεργαστήκαµε σε τρία σηµαντικά βιβλία: την επανέκδοση της ποιητικής συλλογής του «Στο Λευκό του Βυθού», το συγκλονιστικό «Ηµερολόγιο Γεωργίου Κακάρογλου – Εν Σµύρνη 1918-1919», καθώς και στο βιβλίο του «Χρόνος ∆ιάφανος – 40 χρόνια Κινηµατογράφος». Ποιήµατά του µελοποιήθηκαν, ενώ έργα του ανέβηκαν και στο θέατρο. Έχει γράψει σενάρια για τον κινηµατογράφο, ενώ έβαλε τις βάσεις µε το έργο και τις ιδέες του για την άνθιση του κινηµατογράφου στα Χανιά, καταθέτοντας συγκεκριµένες προτάσεις και προϋπολογισµούς για τη δηµιουργία κινηµατογραφικού φεστιβάλ. Υπήρξε Καλλιτεχνικός ∆ιευθυντής του ∆ηµοτικού Κινηµατογράφου «Κήπος» στα Χανιά, οργανώνοντας προβολές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Ίδρυσε και συµµετείχε ενεργά στον Κινηµατογραφικό Όµιλο Χανίων, καθώς και στη διοίκηση της Οµοσπονδίας Κινηµατογραφικών Λεσχών Ελλάδας και στην οµάδα Studio Παράλληλο Κύκλωµα στην Αθήνα. ∆ιοργάνωσε κινηµατογραφικά και µουσικά φεστιβάλ, όπως «Εβδοµάδες Ελληνικού Κινηµατογράφου» και το «Βωβός Κινηµατογράφος και Μουσική επί Τόπου». Συνεργάστηκε, επίσης, µε το Porto Veneziano Hotel, διοργανώνοντας βραδιές πολιτισµού στην φιλόξενη αυλή του ξενοδοχείου στο Ενετικό Λιµάνι των Χανίων.
Έφυγε στις 15 Ιουνίου 2025, σε ηλικία 73 ετών
*Ο Χρήστος Τσαντής είναι συγγραφέας,
υπεύθυνος Εκδόσεων Ραδάµανθυς
