Για το Νοσοκομείο Χανίων

Οι περισσότεροι συγκροτημένοι πολίτες απεχθάνονται τον μηδενισμό. Κάνουν μια έντιμη περιγραφή της υπάρχουσας κατάστασης, αναζητώντας λύσεις.
Πρόσφατα επισκέφτηκα έναν φίλο στο Γενικό Νοσοκομείο Χανίων.
Το Νοσοκομείο αποτυπώνει σαν κοινωνικό πλαίσιο τη δυσχερή πλευρά της ζωής και τον αγώνα των ανθρώπων να υπερπηδήσουν τα εμπόδια.
Εκ φύσεως, λοιπόν, σε αποτρέπει να κάνεις μια ώριμη προσέγγιση της πραγματικότητας.
Και την πραγματικότητα δεν την αντιλαμβάνεσαι, αν δεν ακούσεις τα αληθινά προβλήματα των ανθρώπων.
Είναι αλήθεια ότι οι κυβερνητικές επιλογές απορφανίζουν το Νοσοκομείο από λειτουργικό προσωπικό, υγειονομικό υλικό και υποδομές.
Αυτή είναι μια καθημερινότητα των διαδρόμων των Κλινικών και δεν μπορεί να κρυφτεί από επικοινωνιακά τεχνάσματα.
Οι πολίτες δηλαδή μπορούν να διακρίνουν τι κατάσταση επικρατούσε στην Υγεία πριν το 2010 και τι κατάσταση επικρατεί τώρα.
Το αψεγάδιαστο κριτήριο των πολιτών είναι και αδιάψευστος μάρτυρας.
Και εκεί υπάρχουν τεράστια προβλήματα στην παροχή υπηρεσιών.
Είναι αλήθεια ότι γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό δίνουν έναν κολοσσιαίο αγώνα που υπερβαίνει το ανθρώπινο μέτρο από πατριωτική ευθύνη και συνειδητό αλτρουισμό.
Και αυτό μπορεί κανείς εύκολα να το διακρίνει.
Αρα οι νεοδεξιές αντιλήψεις για μια αξιολόγηση που σκοντάφτει στις προθέσεις και στην πραγματικότητα πρέπει να αξιολογηθούν απ’ την αρχή.
Παλαιοκομματικά πειράματα τα Νοσοκομεία δεν αντέχουν άλλο.
Τεκμήριο επιπέδου πολιτισμού μιας χώρας είναι η Υγεία και η Παιδεία.
Γι’ αυτό ας αναλογιστούν οι αρμόδιοι τις ευθύνες τους και ας πράξουν δεόντως…