Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Φοβάμαι… λυπάμαι…ανησυχώ… ελπίζω…

Οι ύστερες ανταύγειες του δειλινού, βρήκαν το γέρο ναυτικό να αγναντεύει την απεραντοσύνη της νερένιας ερημιάς της θάλασσας, που απλώνονταν νωχελική κι ατάραχη κάτωθε του σπιτιού του ίσαμε το στρογγύλεμα του ορίζοντα και στράλιαξε το βλέμμα στο μισοβυθισμένο δίσκο του αφέντη ήλιου. Μισοσβησμένος, άτονα ροδαλός ετούτος, επίτρεπε στην κυρά-Νύχτα ν’απλώνει αργά, νωχελικά, τα σκούρα, τα μαβιά και σκοτεινά της κρέπια εις τα γύρω, μα στέριωναν το μελαγχολικό τους φάλι και στα εσώψυχα του γέρου…
…Ώρες γαλήνιες εις την εναλλαγή του σκηνικού της φύσης, στιγμές σκεπτικισμού και περισυλλογής όσο και μελαγχολικές για τον νοήμονα, μοναχικό, σκεφτόμενο γεράκο, που εύρισκε απάγκιο μακριά από τις ανθρωπίσιες επιδράσεις τέτοιες ώρες, καθημερίς, ολονυχτίς κάποιες βραδιές.
…Κάποια στιγμή, ακούστηκε να μουρμουράει και να λέει:
«Κακόμοιρε άνθρωπε…τι σε βρήκε πάλι, με τούτον τον ιό που μας ήρθε από τη μακρινή την Κίνα…Μα μήπως είναι η πρώτη φορά; Στο Μεσαίωνα, η πανούκλα δεν σκότωσε το 1/3 του πληθυσμού της Ευρώπης; Η Ισπανική γρίπη στα 1918-20 δεν σκότωσε πάνω από 60 εκατομμύρια ψυχές; Και τώρα ο κορωνοϊός… Έλεος Κύριε!…».
Σηκώθηκε. Πλησίασε ένα μικρό εικονοστάσι αφιερωμένο στον `Αγιο Νικόλαο. Άναψε το καντηλάκι, θυμιάτισε, σταυροκοπήθηκε. Πήρε μια εικόνα του εσταυρωμένου, την τοποθέτησε στο εικονοστάσι. Γονάτισε εμπρός της, με σκυφτή τη λευκή του κόμη…
…Λόγος τρεμουλιαστός βγήκε απ’ τα μισάνοιχτά του χείλη. Λόγος σιγανός, κατανυκτικός, ίδια εξομολόγηση μπρος σε πνευματικό, που τούτες τις στιγμές είχε αποδέκτη τον Μέγιστο Πνευματικό, το Χριστό. Τον άκουγε αυτός, η σιγαλιά και ο Χριστός –καθώς το πίστευε ο γέρος- σαν του έλεγε:
«Τώρα που μόνοι μας βρεθήκαμε Εσύ κι εγώ ο ταπεινός, άκουσε Σε παρακαλώ κείνα που μου βαραίνουν την ψυχή, πάρε και σκόρπισέ τα στους ανέμους, καθώς:

Φοβάμαι:
– Ετούτον τον αόρατο εχθρό, που φάνηκε και παίρνει εκατοντάδες ανθρώπινες ψυχές καθημερνά στο γαλαζόθωρο το άστρο μας. Ο λόγος για τον κορωνοϊό…
– Τον δόλιο επιστήμονα που –κατά που λένε- τον δημιούργησε στο εργαστήριό του, καθώς γέννημα ανθρώπου είναι ο φονιάς…Δεν προήλθε εκ του μηδενός, καθότι το μηδέν γεννάει μηδέν…
– Την επόμενη ανθρωποκτόνα ιδέα του δόλιου επιστήμονα…
– Την αυριανή μέρα πιότερο από τη χθεσινή με τούτον τον φονιά του ανθρωπίσιου γένους…
– Τον άνθρωπο, τον συνάνθρωπο, καθώς δεν ξέρω εάν τον συνοδεύει ο ιός…
– Να βγω βόλτα στους δρόμους…

Λυπάμαι:
– Τα 4 παιδιά (κάτω των 15 ετών) που θανατώθηκαν απ’ τον ιό, προτού χαρούν τη μοναδική τους τη ζωή (Αγγλία, Γαλλία, Πορτογαλία), μα και τα δεκάδες βρέφη και νήπια, που πέθαναν πρόωρα από τον αόρατο τούτο καινούριο μας εχθρό…
– Τις εκατόμβες των θυμάτων κάθε ηλικίας σε κάθε γωνιά του πλανήτη ανεξάρτητα χρώματος, φυλής, πολιτιστικού-πολιτισμικού επιπέδου …
– Τα ορφανά από γονείς-θύματα του ιού…
– Τη μάνα που κηδεύει το παιδί, το παιδί που κηδεύει το γονιό…
– Τον νικημένο της διπλανής μου πόρτας που μέχρι χθες έσφυζε από ζωή…

Ανησυχώ:
– Σαν βλέπω να πληθαίνουν οι νεκροί, όπου Γης …
– Σαν βλέπω να Ελλάδα μου να μετράει τους νεκρούς της καθημερνά…
– Σαν βλέπω τους `Ελληνες να έχουν κλειστεί στα σπίτια τους, και να μην κοτούν να βγουν στους δρόμους…
– Σαν δεν το ξέρω πόσο θα κρατήσει τούτη η νέο-πανούκλα…Έλεος Κύριε!

Ελπίζω:
– Κάτι ν’ αλλάξει στον κόσμο ολάκερο, για το καλό του ανθρώπου!…
– Κάποιος ν’ αλλάξει την οικτρή κατάσταση στη Χώρα μου!…
– Όλα τα δεινά, έχουν και κάποιο τέλος!…
– Να δώσεις Χριστέ στην επιστήμη, ένα φάρμακο θανατερό για τούτον τον αόρατο εχθρό!…
– Να μας φυλάξεις Χριστέ από τα αναρίθμητα στελέχη τούτου του εχθρού που’ χει γιομίσει την ατμόσφαιρα της Γης μας, Κύριε!…
Σταμάτησε…Σιώπησε…`Ενοιωσε αλαφρωμένος στα τρίσβαθα της ψυχής, έχοντας τη σιγουριά –ή έτσι τουλάχιστον ήθελε να πιστεύει- πως έγινε αποδεκτή απ’ τον Χριστό, η εξομολόγηση ψυχής…
…Κάποια στιγμή, αλαφρωμένος λες, σηκώθηκε, τράβηξε κατά το γιαλό. Του’ ρθαν στο νου οι στίχοι κάποιου άσημου ποιητή. Τους σιγομουρμούρισε, σχεδόν παρακαλετά:

…Σκέψη γοργόφτερη κι ατίθαση
μη με στριφογυρνάς σε λύπες.
Ταξίδεψέ με, ικετεύω σε,
σε αύριο λευκόφτερης ελπίδας!…

 


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα