Φουτζιάν – Η Σιαμέν ως αναδυόμενη τουριστική πρωτεύουσα της Κίνας

Η επαρχία Φουτζιάν στη νοτιοανατολική Κίνα εκπλήσσει τον επισκέπτη με τον δυναμισμό και τις φυσικές ομορφιές της. Ένα ορεινό ανάγλυφο που το σμιλεύουν ποτάμια και απλώνεται μέχρι τη θάλασσα, ακριβώς απέναντι από την Ταϊβάν. Η επαρχία Φουτζιάν είναι ένας τόπος που αναπτύχθηκε χάρη στη θάλασσα και τους δρόμους που ανοίγει για το εμπόριο. Έμποροι και ναυτικοί οι κάτοικοι της Φουτζιάν, ήρθαν σε επαφή με πολλούς λαούς και πολιτισμούς, πολυταξιδεμένοι και γι’ αυτό, οι Κινέζοι λένε πως όποια πέτρα σηκώσεις στον κόσμο, θα βρεις κι έναν Κινέζο που κατάγεται από τη Φουτζιάν.
Φουτζιάν, η πράσινη επαρχία
Η Φουτζιάν είναι η πιο πράσινη επαρχία της Κίνας, καθώς το 65,95% του εδάφους καλύπτεται από δάση. Η ακτογραμμή της έχει μήκος 3.752 χιλιομέτρων και τα νερά που την βρέχουν θεωρούνται τα πιο καθαρά σε όλη την Κίνα. Ο κύριος Λαν Σιαοτσένγκ από το Silk Road International Τravel, που οργανώνει το ταξίδι μας στην Κίνα, ο οποίος, μάλιστα, κατάγεται από την Φουτζιάν, λέει πως όποια πέτρα κι αν σηκώσεις στον κόσμο θα βρεις και κάποιον Κινέζο από αυτή την επαρχία. Υπολογίζεται ότι σχεδόν 16 εκατομμύρια Κινέζοι από την Φουτζιάν ζουν σήμερα σε κάποια χώρα εκτός Κίνας.
Το Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων βρίσκεται στην επαρχία Φουτζιάν κατόπιν πρόσκλησης της Κινεζικής Εθνικής Υπηρεσίας Τουρισμού (CNTA) και της υπηρεσίας Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων του Ελληνοκινεζικού Επιμελητηρίου. Επίσκεψη που οργανώνεται σε μία περίοδο δυναμικής ανάπτυξης της επαρχίας, η οποία αφήνει οριστικά πίσω της τα δύσκολα χρόνια εξαιτίας της κρίσης με την Ταϊβάν. Οι κινεζικές αρχές επενδύουν στην προστασία του περιβάλλοντος και στις υποδομές, με μεγάλα έργα σε λιμάνια, γέφυρες και αυτοκινητόδρομους για την εξυπηρέτηση του εμπορίου και της τουριστικής κίνησης, που στηρίζεται στον εσωτερικό τουρισμό, αλλά έχει δυνατότητες περαιτέρω ανάπτυξης. Ακριβώς αυτές οι επενδύσεις δίνουν στην επαρχία Φουτζιάν την εικόνα εξωστρέφειας που αντικρίζουμε. Ο τουρισμός αναδεικνύεται βασικός κινητήριος μοχλός της οικονομίας, που είναι ανθηρή αν κρίνουμε από την εικόνα που παρουσιάζουν τα αστικά κέντρα, τις υποδομές και τα ακριβά αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στους δρόμους. Ο επισκέπτης έχει την εντύπωση ότι βρίσκεται σε ένα μελίσσι όπου η παραγωγή δεν σταματάει ποτέ. Και πρόκειται για παραγωγή που εξυπηρετεί με κάθε τρόπο την τουριστική βιομηχανία. Πενήντα εκατομμύρια τουρίστες υποδέχτηκε πέρυσι η Φουτζιάν, κυρίως από την κινεζική ενδοχώρα, την Ταϊβάν, τη Μαλαισία, την Ταϊλάνδη και τη Σιγκαπούρη.
Η Φουτζιάν ήταν πάντα μια επαρχία φιλόξενη για τους εσωτερικούς μετανάστες. Από την αρχαιότητα δέχθηκε κύματα Κινέζων που από τον βορρά μετακινήθηκαν προς τα νότια, φέρνοντας μαζί τους ήθη, έθιμα και δοξασίες. Η κουλτούρα των Κινέζων από την ενδοχώρα είναι σήμερα το βασικό στοιχείο της πολιτισμικής ταυτότητας της Φουτζιάν. Στόχος όσων εγκαταστάθηκαν ανά τους αιώνες στην περιοχή ήταν η διέξοδος που πρόσφερε η θάλασσα, ακριβώς στο σημείο απ΄ όπου ξεκινούσε ο Θαλάσσιος Δρόμος του Μεταξιού. Κι είναι αυτός ο δρόμος που τον ακολούθησαν εκατομμύρια ναυτικοί και έμποροι, οι οποίοι με την πάροδο των αιώνων εγκαταστάθηκαν σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου.
Το εμπορικό δαιμόνιο των Κινέζων βρίσκει σήμερα διέξοδο στη Ζώνη Ελεύθερων Συναλλαγών που λειτουργεί στην επαρχία και στις δραστηριότητες που αναπτύσσονται γύρω από τον Θαλάσσιο Δρόμο του Μεταξιού του 21ου αιώνα.
Από τη Σιαμέν στο νησί του πιάνου
Πρωτεύουσα της επαρχίας Φουτζιάν είναι η Σιαμέν, που απλώνεται αυτάρεσκα σε ένα νησί. Ακατοίκητο ήταν κάποτε αυτό το νησί, όπως λένε οι ντόπιοι, αλλά ένας πελαργός μετέφερε σπόρους φυτών από την ενδοχώρα, οι σπόροι ρίζωσαν, βλάστησαν, έγιναν τροπικά δάση. Ο πλούτος της φύσης προσέλκυσε τους πρώτους κατοίκους. Λένε οι ντόπιοι, πως κάπως έτσι η ζωή στη Σιαμέν είναι σα να αναδύθηκε από τη θάλασσα. Ένα ακατοίκητο νησί που μετατράπηκε σε τροπικό παράδεισο, στον οποίο ήρθαν από την θάλασσα οι πρώτοι κάτοικοι. Αυτός ο μύθος αποτυπώνεται στο μαρμάρινο άγαλμα της αναδυόμενης κόρης, που βρίσκεται στο κεντρικό κανάλι που διασχίζει την Σιαμέν. Σήμερα στην πόλη ζουν περίπου 4 εκατομμύρια άνθρωποι, πολλοί από τους οποίους είναι εσωτερικοί μετανάστες, που τους προσέλκυσαν οι καλοπληρωμένες θέσεις στην τουριστική βιομηχανία.
Τον Σεπτέμβριο του 1985, όταν ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Νίξον επισκέφθηκε τη Σιαμέν, είχε πει πως από όσες πόλεις είχε επισκεφτεί τα τελευταία 30 χρόνια η πιο όμορφη ήταν η πρωτεύουσα της Φουτζιάν. Αυτή η καταπράσινη πόλη, με την πεντακάθαρη ακτογραμμή έχει όλα τα προσόντα για να γίνει η τουριστική πρωτεύουσα της Κίνας.
Η ωκεάνια ακτογραμμή δεν προσέλκυσε μόνο Κινέζους μετανάστες από την ενδοχώρα, αλλά και Ευρωπαίους που αναζητούσαν το εύκολο κέρδος στην Ανατολή κι άφησαν το αποτύπωμά τους. Γι’ αυτό, πρώτος σταθμός της επίσκεψης στη Φουτζιάν, είναι ένα μικροσκοπικό (για τα δικά μας μέτρα και σταθμά) νησάκι, που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την πρωτεύουσα Σιαμέν. Είναι το νησί Κούλανγκ Γιου, το λεγόμενο και «νησί του πιάνου».
Πρόκειται για ένα μικρό παράδεισο με 16.000 κατοίκους, όπου δεν κυκλοφορεί απολύτως κανένα όχημα. Στην υψηλή τουριστική περίοδο, το νησάκι έφθασε πέρυσι να υποδέχεται κάθε μέρα μέχρι και 100.000 επισκέπτες. Για να αποφευχθεί ο συνωστισμός και κυρίως για να προστατευθεί το περιβάλλον, οι τοπικές αρχές αποφάσισαν να περιορίσουν τα δρομολόγια των πλοίων που συνδέουν το νησάκι με την απέναντι ακτή. Το μικροσκοπικό αυτό νησάκι διαθέτει τρία σημεία ελλιμενισμού, ένα για τους τουρίστες, ένα για τους ντόπιους, που πληρώνουν χαμηλότερο εισιτήριο στα φέρυ μπόουτ και το τρίτο αποκλειστικά για τη μεταφορά των αγαθών.
Στο νησάκι Κούλανγκ Γιου, συναντάς κτίρια που η αρχιτεκτονική τους παραπέμπει σε ευρωπαϊκές πόλεις. Υπάρχουν βεβαίως και χριστιανικοί ναοί που χτίστηκαν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, για να εξυπηρετούν τους Ευρωπαίους. Στην εποχή της ακμής του χτίστηκαν στο Κούλανγκ Γιου περισσότερες από 1.000 πολυτελείς επαύλεις. Δεκάδες από αυτά τα υπέροχα κτίρια προστατεύονται σήμερα από την πολιτεία, ως στοιχεία της πολιτισμικής ταυτότητας της επαρχίας Φουτζιάν. Ήταν τόσος ο πλούτος που είχαν συγκεντρώσει οι αποικιοκράτες ώστε, σε μια μανία επίδειξης, έφτασαν να έχουν σε κάθε σπίτι τρία πιάνα κι ας μην είχαν καμία σχέση με τη μουσική. Γι’ αυτό και το Κούλανγκ Γιου αποκαλείται και το «νησάκι του πιάνου».
Σε μιαν άκρη του νησιού βρίσκονται οι κήποι Σουζουάνγκ, που δημιουργήθηκαν το 1913, από κάποιον πλούσιο έμπορο που καταγόταν από την Ταϊβάν. Κι έφτιαξε τους κήπους σε τέτοιο σημείο ώστε να μπορεί να ατενίζει τις ακτές της ιδιαίτερης πατρίδας του. Το εντυπωσιακό με τους κήπους αυτούς, είναι ότι βρίσκονται πάνω στη θάλασσα και κυριολεκτικά έχουν την θάλασσα μέσα τους, αποτυπώνοντας σε μικρογραφία την ταυτότητα ολόκληρης της επαρχίας Φουτζιάν.