Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Φυσαλίς η Αλκεκένσειος

Bιότοπος – περιγραφή
H λατινική ονομασία του βοτάνου είναι PHYSALIS alkekengi L.  (Φυσαλίς η Αλκεκένσειος). Ανήκει στην οικογένεια των Σολανιδών. Φύεται στην κεντρική και νότια Ευρώπη καθώς και στη δυτική Ασία.  Βρίσκεται διάσπαρτο σε ασβεστώδη εδάφη, αμπέλια, φράχτες, αναχώματα και καλλιεργείται σε κήπους, από όπου διαδίδεται και αλλού ως αυτοφυόμενο κατά τόπους. Στη χώρα μας φύεται κυρίως σε Θεσσαλία, Λακωνία και Κεφαλονιά.  Το συναντούμε με τις ονομασίες Κερασούλι, Αγραβανιά, Φυσαλίδα.
Είναι ποώδες, πολυετές φυτό, με σκληρό ρίζωμα. Φτάνει σε ύψος τα 50 έως 110 εκατοστά. Στέλεχος όρθιο, άκαμπτο. Φύλλα έμμισχα, ωοειδή, οξύληκτα. Τα καρπόφυλλα είναι λοξώς τοποθετημένα προς την μέση γραμμή του άνθους. Άνθη μονήρη, γερμένα προς τα κάτω, με στεφάνη λευκή – κρεμ. Τα άνθη είναι ερμαφρόδιτα (έχει τόσο αρσενικά όσο και θηλυκά όργανα) και γονιμοποιούνται από τις μέλισσες.
Ο καρπός είναι ράγα, σφαιρική, πορτοκαλιά ή κόκκινη, σε μέγεθος κερασιού, εντελώς κλεισμένη μέσα σε μία γωνιώδη φούσκα, κόκκινη, σε σχήμα κινέζικου φαναριού. Οι σπόροι του είναι πλατιοί, νεφροειδείς.  Έχει ρίζα ριζωματώδη αρθρωτή.

Ιστορικά στοιχεία
Είναι το Αλικάκαβο ή Κύστιο του Διοσκουρίδη. Το ονόμαζαν ακόμα Στρύχνον Αλικάκαβον ή Φυσαλίς. Ο Διοσκουρίδης αναφέρει ότι το βότανο δρα ενάντια στην επιληψία.
Το βότανο το χρησιμοποιούσαν πολλά χρόνια για θεραπευτικούς σκοπούς. Αποξέραιναν τις ρώγες τις οποίες έτρωγαν για να αξιοποιήσουν τις διουρητικές του ιδιότητες ενάντια στα συμπτώματα ρευματισμών, αρθρίτιδας και ποδάγρας.
Έχει χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία της ακράτειας και δερματικές παθήσεις
Τα φύλλα και οι μίσχοι θεωρούσαν ότι έχουν ελαφρές τονωτικές ιδιότητες και τα χρησιμοποιούσαν  για την δυσφορία που ακολουθούσε την ελονοσία καθώς και για αδύναμα και αναιμικά άτομα. Τα φρέσκα φύλλα έχουν χρησιμοποιηθεί εξωτερικά στη θεραπεία των φλεγμονών του δέρματος.
Στη λαϊκή ιατρική το χρησιμοποιούσαν ακόμη  για νεφροπάθειες και αρθρίτιδες διαλύοντας ράγες μέσα σε πολτό φρούτων. Το θεωρούσαν αποτελεσματικό φάρμακο κατά των διαταραχών των νεφρών, της κατακράτησης ούρων και της αρθρίτιδας.

Συστατικά-χαρακτήρας
Φύλλα, στελέχη και κάλυκες του φυτού περιέχουν πικρή καθαρτική ουσία.
Είναι τα πιο πικρά μέρη του φυτού.
Η φυσαλίδα περιέχει ένα αλκαλοειδές και μία πικρή ουσία την φυσαλίνη. Περιέχει ακόμα μηλικό οξύ που δίνει την χαρακτηριστική ξινή γεύση στον καρπό. Οι καρποί είναι χυμώδεις με καυστική πικρή γεύση. Είναι φαγώσιμοι και περιέχουν περισσότερη βιταμίνη C  από το λεμόνι.  Περιέχουν ακόμα καφεϊκό και  κιτρικό οξύ.
Καταναλώνονται ως βρώσιμα φρούτα σε Γερμανία, Ισπανία και Ελβετία.
Το επικάρπιο και ο κάλυκας του άνθους  περιλαμβάνουν μία κίτρινη χρωστική ύλη που χρησιμοποιούσαν στο παρελθόν για τον χρωματισμό του βουτύρου.

Ανθιση – Xρησιμοποιούμενα μέρη – Συλλογή
Το φυτό ανθίζει Ιούνιο και Ιούλιο. Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούνται οι ώριμες ράγες του φυτού οι οποίες  συλλέγονται Σεπτέμβριο και Οκτώβριο. Παλαιότερα χρησιμοποιούσαν και τα φύλλα του φυτού τα οποία συνέλεγαν  Ιούνιο και Ιούλιο.

Θεραπευτικές ιδιότητες και ενδείξεις
Όλα τα μέρη του φυτού έχουν αντιφλογιστική, αντιπυρετική, αντιβηχική και αποχρεμπτική δράση.
Οι ώριμοι καρποί είναι βρώσιμοι αλλά δεν έχουν πολύ καλή γεύση.  Το υπόλοιπο του φυτού αλλά και οι άγουροι καρποί είναι δηλητηριώδη και η κατανάλωση τους μπορεί να αποβεί μοιραία.  Περιέχουν σολανίνη όπως και οι πατάτες όταν πρασινίσουν.
Παρά το γεγονός αυτό στην κινέζικη ιατρική καρπός και κάλυκας χρησιμοποιούνται σε πυρετούς, πονόλαιμο, βήχα, καθώς και για την παρασκευή αλοιφής για έκζεμα.
Ο καρπός του βοτάνου είναι διουρητικός, εφιδρωτικός, καθαρτικός και δροσιστικός.
Η καθαρτική ουσία που περιέχει το φυτό δρα κατά της λιθιάσεως, του αρθρίτη, των ρευματισμών, του ίκτερου, της υδρωπικίας και του πυρετού. Τα φύλλα του φυτού χρησιμοποιούνται εξωτερικώς με εντριβές και καταπλάσματα ως μαλακτικά, κατευναστικά.
Στο παρελθόν χρησιμοποιούσαν τις ράγες του βοτάνου στη φαρμακευτική (Bacca seu Fruct. Alkekengi). Σήμερα δεν χρησιμοποιείται πλέον καθόλου, παρά μόνο στην ομοιοπαθητική, όπου παρασκευάζουν ένα βάμμα από ώριμες ράγες το οποίο χρησιμοποιείται στη θεραπεία της νεφρών και σε διαταραχές της  ουροδόχου κύστης.

Παρασκευή και δοσολογία
Χρησιμοποιείται η σκόνη των καρπών. Επίσης ο αυτούσιος ώριμος καρπός φρέσκος (6-20 γραμμάρια). Το έγχυμα των καρπών γίνεται σε αναλογία 15-60 γραμμάρια ανά λίτρο νερού. Επίσης χρησιμοποιείται ο χυμός των καρπών (30-60 γραμμάρια).

Προφυλάξεις
Όλα τα μέρη του φυτού, εκτός από τα ώριμα φρούτα, είναι δηλητηριώδη.
Ισχυρή δόση βοτάνου μπορεί να προκαλέσει αίσθηση βάρους και δυσκοιλιότητα. Υπερβολική δόση μπορεί να προκαλέσει άμβλωση.
Ο κάλυκας που περιβάλει τον καρπό είναι τοξικός και δεν πρέπει να τρώγεται.


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

3 Comments

  1. Κύριοι με ενδιαφέρουν τα παρακάτω είδη φυτών:
    1. Φυσαλίς
    2. Φρούτο του Πάθους (Passion Fruit)
    3. Παπάγια
    Παρακαλώ γνωρίστε μου αν διατίθενται στην επιχείρησή σας, κι αν ναι, ποιό είναι το κόστος του κάθε φυτού και ο τρόπος αποστολής και τυχόν έξοδα αυτής στην Αθήνα.
    Ευχαριστώ

  2. Αγοραζω απο παραγωγω10€ το κιλο ειναι η τιμηκαλη;;;;; ειναι παντα αγουρες τις διατηρω εξω απο το ψυγειο οπως μου προτεινει καθυστερουν να ωριμασουν και χαλανε αρκετες δεν γινονται ποτε πορτοκαλι αλλα ουτε πολυ κιτρινο.Μαλακωνουν μετα απο αρκετες ημερες και τις τρωω σε χρωμα ανοικτο πολυκιυρινο….ειναι λαθος;;;;;

Γράψτε απάντηση στο Ιωάννης Σ. Κιούσης Ακύρωση απάντησης

Please enter your comment!
Please enter your name here

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα