Η αισιοδοξία και η πίστη ως παράγοντες επιτυχίας

Σε κάθε πόλεμο, σύσσωμο το έθνος μ’ έναν παλμό, με πίστη για έναν ιερό σκοπό, κατάφερε να πετύχει τις πιο υπερήφανες νίκες έναντι των ισχυρότερων και μεγαλύτερων λαών. Χωρίς την πίστη τίποτα δεν κατορθώνεται. Eκείνη η ίδια η πνοή που λέγεται πίστη σε κάποιο υψηλό σκοπό είναι το παντοδύναμο στήριγμα της αισιοδοξίας, της επιτυχίας, της προόδου και της πραγματοποίησης ευγενών σκοπών. Η πίστη, ο ευγενής αυτός πόθος, δεν στοχεύει σε όνειρα τυχοδιωκτικά, ούτε σε σχέδια καταστροφής άλλων ανθρώπων και λαών, αλλά σε έργα δικαιοσύνης και πολιτισμού κάθε μορφής κοινωνίας. Αν ο Χριστιανισμός στερεώθηκε και έλαβε τέτοια ανάπτυξη, είναι γιατί οι πρώτοι χριστιανοί είχαν αθάνατη πίστη στον ιδρυτή Χριστό και εμαρτύρησαν για χάρη του. Ακόμα και στα άτομα η τέτοιου είδους πίστη παίζει σπουδαίο ρόλο και χαρίζει αισιοδοξία και προκοπή. Κάθε άνθρωπος που είναι απαλλαγμένος από ζωώδη ένστικτα, αισθάνεται μια ιδιαίτερη ανάγκη ενός σκοπού, ενός ιδανικού, εις το οποίον πιστεύει με όλη τη δύναμη της ψυχής του και έχει ελπίδα και πορεύεται σ’ αυτό. Και υπάρχουν άνθρωποι δυστυχείς που ζουν χωρίς σκοπό ή που κάποια αποτυχία τους απογοήτευσε και δεν προσπαθούν, δεν μπορούν να προχωρήσουν. Αυτά τα άτομα είναι αξιολύπητα διότι η ζωή τους χωρίς πίστη σε κάτι, χωρίς πεποίθηση σε κάποιο αίσιο τέρμα των προσπαθειών τους, είναι όλη ένα τρομακτικό κενό. Γίνονται τυφλά εκτελεστικά όργανα της κοινωνίας. Δεν ενεργοποιούνται γιατί δεν μπορούν να αγωνιστούν, δεν βλέπουν τον λόγο να δοκιμάσουν, τα πάντα γι’ αυτούς είναι χωρίς νόημα. Καταλήγουν στο πιοτό, στα ναρκωτικά κ.ά., σε έναν πιο εύκολο δρόμο και γίνονται επικίνδυνοι και για τον εαυτό τους και για τους άλλους. Η ζωή σήμερα, παρά τις δύσκολες συνθήκες που συχνά δημιουργεί, προσφέρει και πολλά πεδία ενεργητικότητας και δημιουργίας και μπορεί το άτομο να διαλέξει, αυτό που του ταιριάζει. Με επιμονή, υπομονή και επιμέλεια μπορεί να καλλιεργήσει τις έμφυτες ικανότητές του, με κατάλληλη σπουδή και εκπαίδευση να λάβει τα απαραίτητα για τον αγώνα της ζωής όπλα και σίγουρα θα ξεπεράσει τα εμπόδια και θα κερδίσει τις αξίες της ζωής. Το σπίτι, το σχολείο, το περιβάλλον, κάθε άτομο ή κάθε ομάδα που ασχολείται για να γεμίσει την ψυχή και την καρδιά των νέων με διδάγματα ζωοφόρου πίστης, για ευγενείς σκοπούς και υψηλές αξίες, βοηθά στη δημιουργία μιας γενιάς με θέληση και χαρακτήρα, μιας γενιάς ανώτερης, ευτυχισμένης, ικανής να προσφέρει και στους άλλους την ευτυχία. Είναι, λοιπόν, η πίστη ένα από τα μεγαλύτερα δώρα που έδωσε ο Δημιουργός στον άνθρωπο, θα λέγαμε ότι είναι το ίδιο το χέρι του Θεού που συγκρατεί τον άνθρωπο να αποφεύγει το κακό, τον κάνει ν’ αγαπά, να χαίρεται, να είναι ευτυχισμένος.
Αποτρέπει σκέψεις και στοχασμούς απαισιόδοξους και καταστρεπτικούς. Αποκτά θάρρος ο άνθρωπος, υπομονή, αγαπά την εργασία, γεμίζει από γνώσεις, μορφώνεται η ψυχή του και καλλιεργεί το πνεύμα του. Γνωρίζει τη δικαιοσύνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και αραιώνουν έτσι τα αδικήματα και οι αντικοινωνικές πράξεις και θεραπεύεται η κοινωνία, προοδεύει ο πολιτισμός, η ζωή λάμπει από ευτυχία γιατί στον βράχο της πίστης μπορούν να σπάσουν όλα τα κύματα της δυστυχίας και της κακοτυχίας.