Η πόλη πρέπει να δίνει διεξόδους. Να σε πείθει όταν είσαι νέος να ζήσεις και να εργαστείς σε αυτήν.
Κάποτε στα Χανιά είχαμε αυτό το πλεονέκτημα.
Οι νέοι Χανιώτες επέστρεφαν μετά τις σπουδές τους και αναζητούσαν την τύχη τους στην πόλη.
Για να πείσουν τα Χανιά σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να έχουν υποδομές, επιχειρηματικά κίνητρα, το πλεονέκτημα της παραγωγικής διαδικασίας. Κανείς δεν ρισκάρει το μέλλον του σε ένα τοπίο άνυδρο, όπου αποστραγγίζονται οι ευκαιρίες.
Αν τα Χανιά δεν δώσουν ευκαιρίες, θα μαραθούν. Θα μετατραπούν οσονούπω σε μια ελιά που το ένα κλαδί είναι ξερό και το άλλο το κατατρώγει η κάμπια… Για να δοθούν ευκαιρίες πρέπει να υπάρχει ένα τοπικό σχέδιο.
Που είναι αυτό; Μπορούν να μας το παρουσιάσουν;
Εκεί για τους νέους ανθρώπους και τις ευκαιρίες τους πρέπει να δώσουμε το βάρος.
Τώρα είναι Ιούλιος, αλλά θα έρθει και ο Γενάρης.
Τι σχέδιο δηλαδή να υπάρξει; Τι να κάνει ο δήμος ή η περιφέρια; Να προσλάβουν κι άλλους υπαλλήλους; Επιχειρήσεις δεν ανοίγουν. Δεν ανοίγουν γιατί οι φόροι και οι ασφαλιστικές εισφορές αυξάνονται και τα έσοδα από μια κατεστραμένη αγορά είναι περιορισμένα. Οι εξωστρεφείς επιχειρήσεις έχουν προβλήματα στελέχωσης αφού πτυχιούχοι μεν υπάρχουν αλλά όσοι γνωρίζουν προτιμούν μισθούς εξωτερικού. Τα Χανιά είναι μια πολύ όμορφη πόλη για να ζήσει κανείς. Δεν χρειάζεται να επέμβει κάποιος για να ανοίξουν θέσεις εργασίας. Αυτό που χρειάζεται είναι να γίνει πιο ανθρώπινη πόλη. Να περιορίσουμε τις μετακινήσεις με αυτοκίνητο, να σταματήσουμε να βάζουμε φόλες στα ζώα, να σταματήσουμε να πετάμε τα σκουπίδια μας όπου βρούμε και να αρχίσουμε σεβόμαστε τους συμπολίτες μας και ιδιαίτερα τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Όταν γίνουν όλα αυτά θα έχουμε ελπίδα σαν πόλη. Αλλιώς καμία δημοτική αρχή, ή ανώτατος άρχοντας δεν θα μας σώσει.