» Η ιστορία ενός βρετανού πράκτορα που γνώρισε στην κατεχόµενη Κρήτη τη σύζυγό του
«Είναι απίστευτο να αντιλαµβάνεσαι ότι έχεις ξαφνικά µια τόσο µεγάλη οικογένεια…» µας λέει ο Richard Stanley, ο πατέρας του οποίου, John Thornton Stanley, ήταν πράκτορας της Βρετανικής Μυστικής Υπηρεσίας Πληροφοριών στην κατεχόµενη Κρήτη του Β΄ Παγκοσµίου Πολέµου, όπου και γνώρισε και παντρεύτηκε τη µητέρα του Στέλλα (Λίλι) Μαλανδράκη.
Αυτές τις ηµέρες ο Richard, τα αδέλφια του και τα ανίψια του από τη Μ. Βρετανία βρίσκονται στην Κίσσαµο, όπου τα τελευταία δύο χρόνια έχουν γνωρίσει πολλά µέλη της οικογένειας Μαλανδράκη. Αύριο, στη Μαλάθυρο µάλιστα, ο ίδιος για λογαριασµό της οικογένειας του θα χαιρετίσει στην ετήσια εκδήλωση για το ολοκαύτωµα του χωριού, καθώς ο John Thornton Stanley ήταν ο χειριστής του ασυρµάτου που κρυβόταν σε σπήλαια της περιοχής και έστελνε πληροφορίες στη Μέση Ανατολή.
«Ο πατέρας µου John γεννήθηκε στο Κέιµπριτζ στις 9 Μαΐου 1916, κατατάχθηκε στον στρατό όταν ξεκίνησε ο πόλεµος και εκπαιδεύτηκε ως ασυρµατιστής. Μεταφέρθηκε στην Αίγυπτο, όπου συνάντησε τον παλιό του συµµαθητή, τον Ralph Stockbridge, που επρόκειτο να σταλεί στην κατεχόµενη Κρήτη για αποστολή της Inter Services Liaison Department (προκάτοχος της MI6- Μυστικής Υπηρεσίας Πληροφοριών) και έγινε µέλος της οµάδας του» µας αναφέρει ο Richard.
Την αφήγηση του εξάλλου επιβεβαιώνουν και έγκυροι ιστορικοί όπως ο Γιάννης Σκαλιδάκης στο “Η Κρήτη στα χρόνια της κατοχής” σελίδα 304. Ο John Thornton Stanley ήταν εξάλλου στενός φίλος του Μανώλη Πιµπλή που δολοφονήθηκε από τους ντόπιους συνεργάτες των Ναζί και όπως µας αναφέρει ο κ. Γιώργος Καλαϊτζάκης διάβασε τον επικήδειο του στο µνηµόσυνο του.
Η µητέρα του Στέλλα (Λίλι) Μαλανδράκη βοηθούσε τους αντάρτες, και εκεί έγινε η γνωριµία τους.
«Η ροµαντική πλευρά που γνωρίζω είναι ότι υπήρχαν κάποια “ασφαλή” σπίτια για τη φιλοξενία των µελών της Αγγλικής Αποστολής. Η µητέρα µου ήταν σε ένα από αυτά, καθώς βοηθούσε το αντάρτικο. Εκεί γνωρίστηκε µε τον πατέρα µου, ερωτεύτηκαν και παντρεύτηκαν λίγο µετά το τέλος του πολέµου, τον Αύγουστο του 1945, στο Μοναστήρι του Αρκαδίου στο Ρέθυµνο» αφηγείται ο συνοµιλητής µας.
Και οι δύο γονείς δεν ήθελαν να µιλάνε για τον πόλεµο, την κατοχή, για όσα έζησαν στα παιδιά τους.
«Το απέφευγαν και οι δύο, δεν έλεγαν πολλά πράγµατα. Θυµάµαι πως, όταν ήµουν 8 ετών, είχα ρωτήσει τον πατέρα µου όταν έµαθα πως ήταν στον πόλεµο “πόσους Γερµανούς σκότωσες;” Μου απάντησε κοφτά ότι “δεν µιλάµε για αυτά τα πράγµατα”. Μπορείς να αντιληφθείς τον τρόπο σκέψης» λέει ο Richard.
Η οικογένεια του για χρόνια παραθέριζε στο Ξυλόκαστρο, όπου και γνώρισαν τον Σπύρο και τον Ρούσο Μαλανδράκη, αδέλφια της µητέρας του. Ωστόσο τα τελευταία χρόνια επισκεπτόµενοι την Κρήτη, ήλθαν σε επαφή µε τα ξαδέλφια τους· την Όλγα Μαλανδράκη, τη Μαρία Μαλανδράκη, τον Γιώργο Καλαϊτζάκη, τους Μάρκο, Σοφία και Γιάννη Μαλανδράκη και τόσο πολλούς συγγενείς. «Ο πατέρας µου δεν είχε αδέλφια στην Αγγλία και έτσι δεν έχουµε πολλούς συγγενείς εκεί. Τώρα εδώ αντιλήφθηκα πως έχω µια… τεράστια οικογένεια, πολλά ξαδέλφια, ανίψια· είναι κάτι φανταστικό!» καταλήγει ο συνοµιλητής µας.
Τραγουδίστρια της όπερας
Η Στέλλα (Λίλι) Μαλανδράκη, µετά το τέλος του πολέµου έγινε τραγουδίστρια της όπερας. Στα 1952 εµφανίστηκε στην παραγωγή µιας όπερας του BBC στα πλαίσια ενός τηλεοπτικού διαγωνισµού. Επίσης κυκλοφόρησε και δίσκο µαζί µε τον Donald Swann µε τίτλο «Ένα απόγευµα στην Κρήτη», όπου αποδίδει οπερετικά τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη και άλλα κρητικά και ελληνικά τραγούδια.
