Επιστολές: Για την αξιωµατική αντιπολίτευση του ∆ήµου Χανίων

Κύριε διευθυντά,
ρώτησα ένα δάσκαλο στο ∆ηµοτικό Σχολείο του Αγίου Ιωάννη, στη γειτονιά µου, εάν τα εµφανή προβλήµατα τα συζητάνε µε τον ∆ήµο.
Η απάντηση µε ξάφνιασε.
∆εν τον είδαµε ποτέ. Ούτε τη ∆ηµοτική Αρχή, ούτε και τους άλλους.
Στην περιοχή µας ζούµε πάνω από 7.000 άνθρωποι. Εργατική περιοχή. Η ανάγκη είναι η δηµιουργία τοπικών επιτροπών – συµβουλίων για να βρισκόµαστε έστω και µία φορά το µήνα και να µας δοθεί κωδικός επικοινωνίας για να συζητάµε τα προβλήµατά µας, όπως και της πόλης γενικά. Να ακουστεί η φωνή των ∆ηµοτών.
Εκτός από τα καθηµερινά και τα περιβαλλοντικά θέµατα ας νοιαστούµε συλλογικά και όχι ατοµικά για τους συνανθρώπους µας που ζούνε κάτω από το όριο διαβίωσης, να προτείνουµε δουλειές.
Ο σοσιαλισµός είναι δίπλα στον άνθρωπο. ∆εν έχει αποµείνει ούτε 3% ελεύθερος χώρος για τα παιδιά και τους ηλικιωµένους.
Από εσάς ζητάµε όποιος δηµότης συµµετέχει ή στείλει επικοινωνιακό µήνυµα να µπορεί να παίξει κάποιο ρόλο, δεν θα είναι χαµένος κόπος.
Αντιγράφω τελειώνοντας, σε ελεύθερο λόγο, από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Πίττα ‘‘Η µοναξιά του ενός’’, πώς να σφυρηλατηθεί µια δηµοκρατική συµµετοχή όταν έχουν στερήσει τις ελπίδες από την ιδεολογία του καθενός. Όταν η σκέψη διασπάται από τα οικονοµικά προβλήµατα και ο πολίτης νοιώθει συνεχώς σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης γίνεται αδύναµος και εξασθενηµένος και τα µοναδικά αντισώµατα που έχει ενάντια σε κάθε εξουσία είναι το µίσος και η σιωπή του.
∆ώστε φωνή στους Χανιώτες. Ο ∆ήµος ανήκει στους ∆ηµότες του.
Σας περιµένουµε.
Ν. Γ. Παρασκάκης