Κύριε διευθυντά,
ο τίτλος του κειµένου που είναι παράφραση της αρχαίας φράσης «αιδώς Αργείοι» και αποδίδεται σε οµάδες ανθρώπων που κάνουν πράγµατα ντροπιαστικά, θεωρώ πως στις µέρες µας ταιριάζει απόλυτα στους πρωταγωνιστές του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ µε την πιο βαριά του µετάφραση: Αίσχος φαύλοι, αίσχος ανήθικοι.
Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε. σηµαίνει: Οργανισµός Πληρωµών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων και Εγγυήσεων.
Και µόνο η µακρόσυρτη και αυστηρά διατυπωµένη ονοµασία του οργανισµού έπειθε τον κάθε φιλήσυχο, τίµιο, καλοπροαίρετο και απονήρευτο πολίτη πως επρόκειτο για τον ναό της καλοδιαχείρισης των ευρωπαϊκών κονδυλίων για την ενίσχυση των αγροκτηνοτρόφων.
Κι όµως για άλλη µια φορά τα «µεγαλεία» µας, τοποθετούν τη χώρα πανευρωπαϊκά στην κορυφή της κρατικής διαφθοράς. Το τερατώδες σκάνδαλο διαπερνά ολόκληρο το κρατικό σύστηµα από την κορυφή της εξουσίας ως τους απλούς πολίτες.
∆εν αφορά κάποιο παρακρατικό µηχανισµό που στήθηκε µέσα στο κράτος ή µια κατάσταση που ξέφυγε λόγω ανεπαρκούς κρατικής οργάνωσης ή λόγω παρανοµιών λίγων επίορκων υπαλλήλων σε συνεργασία µε ασυνείδητους παραγωγούς.
Πρωταγωνίστησε το επίσηµο κράτος µε κορυφαίους κυβερνητικούς παράγοντες υπουργούς, βουλευτές, διορισµένα στελέχη υπηρεσιών, κοµµατικά στελέχη, συνδικαλιστές αγροκτηνοτροφικών οργανώσεων και πρόθυµους συνεργάτες, αληθινούς ή ψεύτικους (µαϊµού) αγροτοκτηνοτρόφους. Το κράτος δούλεψε µε όρους παρακράτους άλλων εποχών. Το µεγάλο φαγοπότι µε τα χρήµατα των επιδοτήσεων στήθηκε για να φάνε εκατοµµύρια ευρώ από το πλιάτσικο στα ευρωπαϊκά κονδύλια όχι µόνο οι φαινοµενικά δικαιούχοι αλλά και όσοι τους ενέταξαν στο κύκλωµα, πολιτικά και υπηρεσιακά πρόσωπα. Η µεγάλη απάτη, και έδινε πολύ χρήµα στους εµπλεκόµενους και εξασφάλιζε µεγαλύτερη εκλογική πελατεία στο κυβερνητικό κόµµα. Οι άριστοι του επιτελικού κράτους έστησαν άριστα την κοµπίνα. Με την αντίληψη πως το κράτος είναι λάφυρο τους, ξεπέρασαν κάθε ηθικό ηθικό φραγµό. Σκάνδαλα στον χώρο των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων έχουν συµβεί και παλαιότερα µε άλλες κυβερνήσεις (καλαµποκιού, βάµβακος). Ακόµη και στον χώρο της ελαιοπαραγωγής χρόνια τώρα δεν γίνεται η καλύτερη διαχείριση των επιδοτήσεων (απανωγραψίµατα κ.α.). Ο εθισµός και η ανοχή της κοινωνίας σε άνοµες και άδικες πρακτικές αποτέλεσε το πρόσφορο έδαφος για την ευδοκίµηση του τελευταίου και µεγαλύτερου στο είδος σκανδάλου.
Γιατί πράγµατι ο µηχανισµός που στήθηκε λέγεται εγκληµατική οργάνωση. Ξέραµε λίγο πολύ όλοι πως οι δηλωµένοι ελαιώνες είναι πολύ περισσότεροι των πραγµατικών και τα κοπάδια των ζώων που δηλώνονται πολύ περισσότερα των υπαρχόντων. Όµως τώρα µαθαίνουµε τα τελευταία και µεγάλα αίσχη. Για ελαιώνες σε στρατόπεδα και λίµνες, βοσκοτόπια σε αεροδρόµια και πόλεις, ιδιοκτησίες και ενοικιάσεις σε νησιά και βουνά της βόρειας Ελλάδας από κρητικούς κτηνοτρόφους και για βαµβακοπαραγωγή στην Κρήτη!
Για αγροτικές και κτηνοτροφικές επιδοτήσεις εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ σε ανθρώπους που δεν έχουν καµία σχέση µε τον χώρο, σε συζύγους και συγγενείς υψηλόβαθµων κρατικών λειτουργών, πολιτικών, διορισµένων προέδρων οργανισµών ακόµη και σε ηγούµενους µοναστηριών.
Η βροµιά έγινε ποτάµι που κάθε µέρα που περνά ξεχειλίζει περισσότερο και πνίγει τον τόπο. Με το σκάσιµο του µεγάλου σκανδάλου, η κυβέρνηση υποτιµώντας τον κοινό νου των πολιτών, έτρεξε να το δικαιολογήσει µιλώντας γενικόλογα για αστοχίες, χρόνιες παθογένειες, εσωτερικές αδυναµίες υπηρεσιών και υποσχέθηκε κάθαρση.
Είναι η ίδια που «φύτευε» κάθε χρόνο και άλλο διοικητή στον ΟΠΕΚΕΠΕ µέχρι να πετύχει τον πιο συνεργάσιµο στις απάτες.
Τώρα που προχωρεί η ηλεκτρονική διακυβέρνηση µε την ψηφιοποίηση του κράτους, αντί να µειώνονται τα σκάνδαλα και η διαφθορά, αυξάνονται. Είναι ξεκάθαρο η µεγάλη ληστεία ήταν επιλογή της.
Όµως και ο υπόλοιπος πολιτικός κόσµος, οι φορείς και οι οργανώσεις έχουν τεράστιες ευθύνες για όσα συνέβησαν και συµβαίνουν γιατί αρκετά ήξεραν και τα ανέχονταν είτε γιατί όταν ήταν σε κυβερνητική θέση δεν έβαλαν τήξη στα πράγµατα είτε γιατί λάθος υπολογίζοντας µετρούσαν το εκλογικό κόστος είτε γιατί ήταν όµηροι κάποιων συνδικαλιστών τους στον αγροτοκτηνοτροφικό χώρο που κι αυτοί συµµετείχαν στο πάρτι. Έπρεπε να γίνει ο ευρωπαϊκός έλεγχος και να διατάξει η ευρωπαϊκή εισαγγελία για να ξεκουκουλωθεί το βροµερό κύκλωµα.
Το 80% των παρανοµιών των χωρών της Ευρώπης στον τοµέα αυτών των επιδοτήσεων συνέβησαν στη µικρή Ελλάδα! Το 80% της ελληνικής απάτης αφορά την Κρήτη!
Αυτή η εύνοια του ΟΠΕΚΕΠΕ στους Κρητικούς πώς να ερµηνευθεί; Είµαστε οι Κρητικοί πιο έξυπνοι, πιο καπάτσοι, πιο πονηροί; Είναι οι Κρήτες πολιτικοί και άλλα στελέχη από το νησί που εµπλέκονται στο σκάνδαλο πιο δραστήριοι των συναδέλφων τους της υπόλοιπης χώρας; Ή ήταν ο µόνος τρόπος για να αλλάξει το εκλογικό χρώµα στο νησί; Ας µη µιλήσουµε για το πάχος του δέρµατος και για ηθικές αναστολές των πρωταγωνιστών στα σκάνδαλα. ∆εν έχει νόηµα.
Άραγε θα συνειδητοποιήσουν έστω και τώρα όσοι αγρότες και κτηνοτρόφοι που µε την έλξη του τζάµπα χρήµατος µπήκαν στο κόλπο, πως δεν είναι µαγκιά να τρώνε χρήµατα που δεν τους ανήκουν γιατί δεν τα κλέβουν από ένα άγνωστο µακρινό τσιφλίκι αλλά από την τσέπη του συναδέλφου τους και συντοπίτη τους αγρότη και κτηνοτρόφου που τα παίρνει µειωµένα, αφού το ευρωπαϊκό πακέτο επιδοτήσεων είναι συγκεκριµένο; Σε µια εποχή που το χρήµα είναι ο επικρατέστερος στόχος του ανθρώπου, γιατί οι ανάγκες του -πραγµατικές και επίπλαστες- αυξάνονται, πόσοι άραγε συνειδητοποιούν πως όταν αυτό ρέει άνοµα και αµαρτωλά, φέρνει µόνο δεινά και ηθική κατάπτωση στην κοινωνία και ιδιαίτερα στα ευάλωτα στρώµατα;
Η διαφθορά και η φθορά της κοινωνίας πάνε µαζί. Τρανή απόδειξη οι όλο και αυξανόµενες παρτίδες όπλων, πυροµαχικών και ναρκωτικών που µαζί µε τα παράνοµα εκατοµµύρια καταφθάνουν στο νησί µας.
Τα 4×4 πολυτελείας αγροτικά (υποτίθεται) αυτοκίνητα µε µαύρα τζάµια και ρόδες βαρέλια, περισσότερο χρόνο βρίσκονται έξω από τα νυχτερινά µπαρ παρά στα χωράφια και τις στάνες.
Μέσα σ’ αυτό το καταπτωτικό περιβάλλον οι εκπαιδευτικοί των 700 ευρώ που δεν τους φτάνουν ούτε για το ενοίκιο τους καλούνται να βρουν την ψυχική δύναµη και το σθένος να διδάξουν στα παιδιά µας τις ανθρώπινες αρετές και αξίες. Να τα µυήσουν στην αιώνια αξία της µε µόχθο απόκτησης που αποτελεί ουσία της ζωής.
Αυτές τις µέρες ανακοινώθηκαν οι βαθµολογίες των πανελλαδικών εξετάσεων και για άλλη µια χρονιά αρκετοί µαθητές στον στίβο της εκπαίδευσης, όπως και σε κάθε άλλο στίβο, διέπρεψαν. Αυτά τα παιδιά, η Ελλάδα της µίζας και της αρπαχτής που συνεχίζει να τρώει τις σάρκες της, µε το τέλος των πανεπιστηµιακών τους σπουδών, έτοιµους επιστήµονες θα τους δωρίσει σε άλλες χώρες. Αλλά και όσοι µείνουν εδώ, ποιους καθαρούς δρόµους θα βρουν για να προσφέρουν ώστε να προκόψουν οι ίδιοι και ο τόπος;
Οι ευσυνείδητοι πολίτες είναι συντριπτικά οι περισσότεροι. Όµως το επίπεδο της κοινωνίας και του πολιτισµού πολλές φορές χαρακτηρίζεται από τις πράξεις των ολίγων.
Οι πολλοί λοιπόν ας αξιολογήσουµε περισσότερο τι µας συµβαίνει κάθε φορά και γιατί. Ας µην εθιζόµαστε στην άρρωστη πραγµατικότητα που κάποιοι επιµένουν να συντηρούν συντηρούν γιατί τους συµφέρει. Σε κάθε χώρο, µε κάθε ευκαιρία, από κάθε πόστο µε κάθε ρόλο, να καυτηριάζουµε τα παρακµιακά φαινόµενα.
Ας καταλάβουµε πως κράτος δεν είναι µόνο η κυβέρνηση, τα στελέχη της, το κόµµα και οι διάσπαρτοι ανά την επικράτεια διορισµένοι της. Κράτος είµαστε όλοι οι πολίτες που τα δικαιώµατά µας τα οποία δεν µας χαρίστηκαν αλλά τα εξασφάλισαν οι αγώνες των προγόνων µας για ελευθερία και δηµοκρατία, ορίζουν και τις υποχρεώσεις µας. Να πάψουµε να στεκόµαστε στην άκρη και να
τα περιµένουµε όλα τα καλά από σωτήρες. Τέτοιοι αυτόκλητοι, πολλές φορές ήλθαν και ήταν της καταστροφής.
Οι τριακόσιοι της Βουλής που σε κάθε ευκαιρία τους βάζουµε στο ίδιο σακί και τους βρίζουµε και που δεν είναι όλοι ίδιοι, είναι η εικόνα της κοινωνίας, είµαστε εµείς, είναι οι συµπολίτες µας που µε την ψήφο µας βρίσκονται εκεί.
Το ίδιο ισχύει και για τους υπόλοιπους ανά τη χώρα εκλεγµένους αντιπροσώπους µας. Να αφήσουµε στην άκρη τις συνωµοσίλογίες που θέλουν σκοτεινές εχθρικές του Ελληνισµού δυνάµεις να έχουν στόχο την αλλοτρίωση του έθνους που κατά την αρχαιότητα φώτισε τον υπόλοιπο κόσµο. Αλλά και έτσι να είναι, η στάση εµάς των νεοελλήνων δεν τιµά την την ιστορία µας.
Να αναλάβουµε σαν άτοµα αλλά και συλλογικά τις ευθύνες που µας αναλογούν, να γίνουµε ενεργοί πολίτες στους χώρους που ζούµε και διατεθειµένοι να επωµιστούµε τις όποιες συνέπειες, να γινόµαστε εµπόδιο σε κάθε απόπειρα συµφερόντων για κακοδιαχείριση του τόπου και της ζωής µας.
Το κράτος θα γίνει καλύτερο και η διαχείριση του δικαιότερη µόνο αν το επιβάλλουν οι πολίτες µε τους αγώνες τους και τις συνεχείς παρεµβάσεις τους.
Γιώργος Μυλωνάκης
µαθηµατικός
