Έχουν γίνει της µόδας εσχάτως τα επικίνδυνα πυρηνικά παιχνίδια. Κάθε δικτάτορας, αυταρχικός ηγέτης κ.ο.κ. ονειρεύεται να αποκτήσει τα δικά του πυρηνικά όπλα. Κι όλοι τους ανεξαιρέτως διαβεβαιώνουν σε όλους τους τόνους ότι θέλουν να κάνουν «ειρηνική» χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Γι’ αυτό άραγε φρόντισαν οι µουλάδες στο Ιράν να «θάψουν» τα «ειρηνικά» πυρηνικά τους και τις σχετικές ερευνητικές εγκαταστάσεις σε βάθος 60-70 µέτρων κάτω από τη γη;
Αλλά κι όλοι αυτοί που θέλουν να βοµβαρδίσουν τις πυρηνικές εγκαταστάσεις στο Ιράν αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις, έχουν επιλεκτική ευαισθησία. Θέλουν να έχουν οι ίδιοι πυρηνικά όπλα, όχι όµως οι άλλοι. Υπάρχει σήµερα ένα κλειστό κλαµπ δέκα κρατών που διαθέτουν πυρηνικά όπλα, οι 5 του Συµβουλίου Ασφαλείας (ΗΠΑ, Ρωσία, Γαλλία, Κίνα, Αγγλία) και 5 ακόµη (Ισραήλ, Νότια Αφρική, Πακιστάν, Ινδία και Βόρεια Κορέα).
Όλοι αυτοί ξεκίνησαν από την «ειρηνική» χρήση πυρηνικής ενέργειας. Και ξαφνικά, µια ωραία πρωία, µάθαµε ότι διαθέτουν πυρηνικά όπλα. Γι’ αυτό και άλλοι όπως η Τουρκία του Ερντογάν και το Ιράν ενδιαφέρονται για την απόκτηση πυρηνικών εργοστασίων, υποτίθεται «µόνο για ειρηνική χρήση» για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Ας φτιάξουν αυτοί τα «ειρηνικά» πυρηνικά εργοστάσια, και µετά «ξια τους» που λέµε εδώ στην Κρήτη («ξέρουν αυτοί»).
Σε αυτό το κλαµπ των επικίνδυνων πυρηνικών παιχνιδιών, την ώρα που µε κοµµένη την ανάσα αναρωτιόµαστε αν θα βοµβαρδίσουν τα πυρηνικά εργοστάσια στο Ιράν, στο Ισραήλ, στην Ουκρανία ή τη Ρωσία και τι επιπτώσεις θα έχει αυτό για όλο τον κόσµο, σε αυτό το κλαµπ των επικίνδυνων πυρηνικών παιχνιδιών θέλει να βάλει και την Ελλάδα ο κ. Μητσοτάκης. Έτσι για να έχει ένα καλό στόχο η Τουρκία για να µας κάνει µεγάλη ζηµιά σε περίπτωση πολέµου. Θα έχουµε ξοδέψει δισεκατοµµύρια για να δώσουµε ένα καλό στόχο σε αντιπάλους σε περίπτωση πολέµου.
Αλλά η επιθυµία για δηµιουργία πυρηνικών εργοστασίων έχει και άλλες πολιτικές στοχεύσεις: Όποιος ελέγχει το πυρηνικό εργοστάσιο ελέγχει την ενέργεια και κατεβάζει το διακόπτη όποτε θέλει όπου θέλει. Η πυρηνική ενέργεια πάει πακέτο µε αυταρχική συγκεντρωτική εξουσία. ∆είτε τι γίνεται σε Ρωσία και Ουκρανία.
Απέναντι σε όλα αυτά τα εφιαλτικά σενάρια υπάρχει εκεί ψηλά ο ήλιος που µας χαµογελάει. Όταν βάζουν φωτοβολταϊκά για παραγωγή ενέργειας ακόµη και στο Ηνωµένο Βασίλειο και σε σκανδιναβικές χώρες, είναι αδιανόητο να περιµένει η Ελλάδα µε την ηλιοφάνειά της να παράγει ενέργεια από πυρηνικά και υδρογονάνθρακες. Υπάρχουν σοβαρότατες πολιτικές ευθύνες σε όλους όσοι κυβερνούν ή κυβέρνησαν την Ελλάδα. Πώς είναι δυνατόν πχ τα Χανιά να µην έχουν ούτε ένα (1) σχολείο ή δηµόσιο κτήριο να παράγει την ενέργεια που χρειάζεται από τον ήλιο; Τι κάνει ο ∆ήµος γι’ αυτό; Αφιερώνει το Φεστιβάλ Βιβλίου στην προστασία του πλανήτη και καθάρισε!
*Ο Φώτης Ποντικάκης είναι εκπαιδευτικός, Μέλος των Πράσινων – Οικολογία
