Επίκαιρες παρατηρήσεις

Προ μηνός σε σχετικό σημείωμά μας (“Χ.Ν.” 24-7-19) γινόταν αναφορά, ότι «στον ΣΥΡΙΖΑ τα στελέχη του τοποθετούνται με σκεπτικισμό», για τη συγκρότηση της παράταξής τους, «σε λαϊκό και μαζικό κόμμα προοδευτικών δυνάμεων». Ακόμα δεν έχουν αποκρυσταλώσει, ποια η σχέση της αριστεράς, που όπως λέγαν την υπηρετούν, με την σοσιαλδημοκρατία, ή την κεντροαριστερά. Ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνησε 4,5 χρόνια.
Τώρα στην αντιπολίτευση τι προσδοκά; Να γίνει κόμμα διαμαρτυρίας και να καταγγείλλει το σύστημα; Μα αφού το ενστερνίστηκαν, μπορεί ύστερα, να γίνονται καταγγελτικοί;
Το σύστημα που υπηρετείται από την εκάστοτε εξουσία, αποκλείεται να μην απορροφήσει ή να μην φθείρει ένα κόμμα, όταν πέσει για πρώτη φορά στα πλοκάμια του. Δεν θα μπορούσε, λοιπόν, η αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, ν’ αποτελέσει εξαίρεση, γι’ αυτό τώρα υπαινίσσεται, ότι θέλει να μετεξελιχθεί σε μια αριστερή σοσιαλδημοκρατία, μήπως και διατηρήσει το προνόμιο του δικομματισμού, να εναλλάσσεται την εξουσία.
Οι δυσκολίες, που παρουσιάζονται γι’ αυτό το εγχείρημα, είναι ότι δεν πρόλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ να εισχωρήσει στον αναγκαίο κοινωνικό ιστό που θα του εξασφάλιζε τα προνόμια του δικομματισμού. Στα συνδικάτα δεν εκπροσωπούνται ικανοποιητικά.
Στις περιφέρειες στερούνται μεθοδικοτήτων και συγχρονισμού. Η αντιπαράθεση με την κυβέρνηση εκεί που χρειάζεται γίνεται ελλιπής. Αντιμετωπίζοουν το σύστημα με τρόπους, η ορθότητα των οποίων αμφισβητείται εκ των έσω.
«Ολα τ’ ανωτέρω και άλλες δυσκολίες ευελπισθούν ότι θα διευθετηθούν στη συνεδρίαση της πολιτικής γραμματείας, που θα γίνει πολύ σύντομα. Κατόπιν έχουν καιρό στην Οργανωτική Επιτροπή ανασυγκρότησης της “Προοδευτικής Συμμαχίας” με σταθμό το φεστιβάλ νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ (27-29/9/19 να ανακοινώσουν τις γενικές κατευθύνσεις, που έχει κατά νουν ο κ. Τσίπρας ν’ ακολουθήσει.
Οσον αφορά τους εσωκομματικούς αντιπολιτευόμενους, που σκοπεύουν, να διαφοροποιηθούν, καλά θα κάνουν, ν’ αφήσουν τις αυταπάτες, ότι μπορούν να καθίσουν αυτοί ξανά στις καρέκλες, που τους άρεσαν την πρώτη φορά.