Ενός λεπτού σιγή…

Όταν οι σειρήνες ηχούν, ενός λεπτού σιγή…
Για την καθηµαγµένη Ειρήνη…Για την αιµόφυρτη Ελευθερία… Που τις δολοφονούν πολιτικά συµφέροντα, ζώνες επιρροής, γεωπολιτικές στρατηγικές, εθνικιστικά και θρησκευτικά µίση. Που στο όνοµά τους διαπράττονται τα πιο φρικτά εγκλήµατα: πόλεµος, τροµοκρατία, εξόντωση αµάχων, ξεριζωµός, προσφυγιά.
Αιµοδιψείς µονοµάχοι καιροφυλακτούν για τη στιγµή που θα χριστούν σωτήρες των λαών και θα επέµβουν για να τους λυτρώσουν από τα βάσανά τους. Και στρατολογούν οπαδούς της «καθαρής» και απόλυτης αλήθειας τους, ξεχνώντας ότι στο πρόσφατο παρελθόν µια άλλη «καθαρή» και απόλυτη αλήθεια προκάλεσε τη µεγαλύτερη θηριωδία πάνω στον πλανήτη και εξόντωσε τον πιο κατατρεγµένο λαό της ανθρωπότητας.
Όταν οι σειρήνες ηχούν, ενός λεπτού σιγή…
Για την καταµατωµένη Ανθρωπιά… Που λησµονιέται προτού ταφούν οι νεκροί εκατέρωθεν. Γιατί ξεκινάει η καταµέτρηση των απωλειών σε τουρισµό, εµπόριο, ναυτιλία, ενέργεια. Γιατί είναι πολύ µακριά από εµάς. Γιατί δεν µας αφορά. Γιατί δεν µπορούµε να αντιδράσουµε. Γιατί κάποιοι πήγαιναν γυρεύοντας. Γιατί εµείς δεν κινδυνεύουµε. Γιατί έχουµε τα δικά µας προβλήµατα.
Όταν οι σειρήνες ηχούν, ενός λεπτού σιγή. Γιατί «Ο πόλεµός τους σκοτώνει/ό,τι άφησε όρθιο/η ειρήνη τους» (Μπέρτολτ Μπρεχτ).