■ Φόρος τιµής στον άδικο χαµό του σµηναγού Κωνσταντίνου Ηλιάκη, που έχασε τη ζωή του κοντά στην Κάρπαθο
Ήταν το µεσηµέρι της 23ης Μαΐου του 2006 όταν ο Τούρκος πιλότος µε ένα άθλιο τέχνασµα, στον εθνικό εναέριο χώρο µας, προκάλεσε τον θάνατο του Σµηναγού µας Κωνσταντίνου Ηλιάκη. Ήταν µόλις 36 ετών και πατέρας δύο ανηλίκων παιδιών, 5 και 2 ετών. Επισήµως ο θάνατος του Κώστα Ηλιάκη αποδόθηκε σε «δυστύχηµα» που προήλθε από «ανθρώπινο λάθος» του Τούρκου πιλότου µε τον οποίο ενεπλάκη σε αεροµαχία.
Όπως Κάθε χρόνο, έτσι και φέτος πραγµατοποιήθηκαν εκδηλώσεις τιµής και µνήµης στο νησί της Καρπάθου. Όπως αρµόζει στους ήρωες.
Ποιος ήταν ο σµηναγός Ηλιάκης
Ο Κώστας Ηλιάκης γεννήθηκε στα Χανιά. Το 1989 πέτυχε την είσοδο του στην Σχολή Ικάρων την οποία είχε µόνη επιλογή στο Μηχανογραφικό.
Το 2002 επελέγη να αποτελέσει µέρος του πυρήνα των 10 Ιπταµένων οι οποίοι στάλθηκαν για εκπαίδευση στα νέα F-16 Block 52+ στις ΗΠΑ. Ολοκληρώνοντας την εκπαίδευση, επέστρεψε στην Ελλάδα, στην 347 Μοίρα στην Αγχίαλο µέχρι να έλθουν τα νέα Αεροπλάνα στην 115 ΠΜ.
Μετά από 8 µήνες, τον Ιούνιο του 2003 πήρε µετάθεση για την 340 Μοίρα, την αγαπηµένη του «Αλεπού», όπου απέκτησε επιπλέον εµπειρία στην αναχαίτιση µε τα νέα F-16 Block 52+, συµµετείχε στον σχεδιασµό και εκτέλεση Επιχειρήσεων τη νύχτα και είχε ρόλο εκπαιδευτή αέρος.
Όταν κόπηκε το νήµα της ζωής του ήταν µόλις 36 ετών. Ήταν πατέρας δύο παιδιών, 2 και5 ετών.
Ο Σµηναγός Κώστας Ηλιάκης Θυσιάστηκε για την Ελλάδα, έπεσε κατά την εκτέλεση του καθήκοντος, Ευχόµαστε το παράδειγµά του να είναι πρότυπο καθήκοντος και πίστης στην πατρίδα για τους νέους.
«Πάντα υποκλίνοµαι και µε πιάνει ένα δέος για αυτά τα παιδιά. Αριστούχοι µαθητές για να µπουν στην Ικάρων. Τους θεωρώ ιπτάµενους ενσαρκωµένους αγγέλους, και όταν βλέπω τα µαχητικά να πετάνε πάντα ανατριχιάζω και ένα δάκρυ χαράς τρέχει. Η ψυχή µας πονάει για αυτές τις ζωές που χάθηκαν και η καρδιά µας θα σπάσει σκεπτόµενοι τον πόνο αυτών των συγγενών που χάνουν τα παλικάρια τους. Καλό ταξίδι ήρωες µας»
«Καλό Παράδεισο στον Σµηναγό Κωνσταντίνο Ηλιάκη και σε όλα τα παλικάρια που έφυγαν τόσο νωρίς και άδικα, αφήνοντας πίσω πρόσωπα µε πόνο, αλλά και όλη την Ελλάδα που θρηνεί για το χαµό τους! Ποια λόγια να απαλύνουν το χαµό των παιδιών τους . Καλό κουράγιο στους γονείς, συγγενείς και φίλους! Η Παναγία να τα έχει πάρει στην ουράνια αγκαλιά της! Αξίζουν συγχαρητήρια στους γονείς που µεγαλώνουν παιδιά µε τέτοιο ήθος, ταπεινότητα και αγάπη για την πατρίδα και τον άνθρωπο. Που γνωρίζουν την έννοια της θυσίας και του καθήκοντος ποιο καλά από τον καθένα µας.
Μια προσευχή να αντέξουν την πιο σκληρή δοκιµασία και να φυλάει ο Θεός να µην ξανασυµβεί άλλη τραγωδία, να φυλάει όλα τα παιδιά που κρατούν Θερµοπύλες από αέρα, στεριά και θάλασσα!! ΑΘΑΝΑΤΟΙ!!
Ο Ήλιος Θεός
Το τραγούδι είναι γραµµένο για την πολεµική αεροπορία και κυρίως για τους πεσόντες πιλότους µας.
Στίχοι
Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω
έχω φίλο τον Ήλιο Θεό
µε του αγέρα το νέκταρ µεθάω
αγκαλιάζω και γη κι ουρανό.
Και χωρίς τα φτερά δε φοβάµαι
το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά
στα ψηλά τα βουνά να κοιµάµαι
στο Αιγαίο να δίνω φιλιά.
Λευτεριά στους ανέµους ζητάω
έχω πάψει να είµαι θνητός
ανεβαίνω ψηλά κι αγαπάω
δίχως σώµα χρυσός αετός.
Και χωρίς τα φτερά δε φοβάµαι
το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά
στα ψηλά τα βουνά να κοιµάµαι
στο Αιγαίο να δίνω φιλιά.
Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω
έχω φίλο τον Ήλιο Θεό
µε του αγέρα το νέκταρ µεθάω
αγκαλιάζω και γη κι ουρανό.
π. ΜΕΛΧΙΣΕ∆ΕΚ ΑΜΠΕΛΙΚΑΚΗΣ
Αρχιµανδρίτης του Οικουµενικού Θρόνου εφηµέριος Στερνών
