Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Ενας αντίλογος για τη στείρωση των αδέσποτων ζώων

Κύριε διευθυντά,
όπως γνωρίζουμε χρόνια τώρα, η βασική γραμμή που ακολουθείται για τον έλεγχο του πληθυσμού των αδέσποτων είναι η στείρωσή τους.
Βάσει της πρακτικής αυτής θεωρείται ότι αυτά θα μειωθούν μιας και δεν θα αναπαράγονται.
Ο παρακάτω προβληματισμός θα κινηθεί σε δύο επίπεδα. Πρώτον το πρακτικό και δεύτερον το ηθικό ζήτημα.
1ον) Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι τα περισσότερα αδέσποτα είναι στην πραγματικότητα εγκαταλελειμμένα δεσποζόμενα. Είναι γνωστό ότι, δυστυχώς, υπάρχουν πολίτες που εγκαταλείπουν το ζώο τους ή όλη την τοκετοομάδα των ανεπιθύμητων κουταβιών από την ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη της σκυλίτσας τους.
Οι τόποι γνωστοί: Αγ. Απόστολοι, Νοσοκομείο κ.α. Έτσι υπάρχει συνεχής ανατροφοδότηση αδέσποτων στην πόλη που προέρχονται από παραμέληση ιδιοκτητών.
Άρα, όσα χρήματα της πολιτείας και αν δαπανηθούν για στειρώσεις, ο αριθμός των αδέσποτων δεν θα μειωθεί ποτέ.
Από την άλλη, ο πληθυσμός των πραγματικά αδέσποτων ξέρουμε από τη Βιολογία ότι δεν μπορεί να υπεραναπτυχθεί. Ο πληθυσμός των πραγματικά αδέσποτων απλώς θα αναπαράγει τον εαυτό του.
Κι εδώ η Βιολογία θα επέβαλε να μην τον αποδεκατίσουμε διότι είναι ζώα που έχουν περάσει από φυσική επιλογή, πολύ δυνατοί γονιδιακά οργανισμοί σε σχέση με τα δεσποζόμενα και κυρίως με τα καθαρόαιμα ζώα τα οποία φέρουν μεγάλο αριθμό γενετικών και κληρονομούμενων προβλημάτων.
2ον) Ο κυριότερος όμως πέρα από τα παραπάνω προβληματισμός που τίθεται αφορά το ηθικό κομμάτι της στείρωσης του αδέσποτου ζώου.
Υπάρχουν επιστημονικές μελέτες οι οποίες δηλώνουν ότι ένας αδέσποτος σκύλος όταν στειρωθεί καταδικάζεται στη μοναξιά.
Η αιτία είναι η παρακάτω: ο σκύλος είναι αγελαίο ζώο. Πάντα η προτίμησή του είναι να ζει συντροφικά σε μία κοινότητα. Τα ζώα μυρίζονται μεταξύ τους και από συγκεκριμένες οσμές (φερομόνες) κατατάσσονται σε ένα ιεραρχικό – ομαδικό σύστημα (αρσενικό – θηλυκό, νεαρό – ενήλικο – γέρικο, αρχηγικό – υποτελές κ.λπ.).
Στο στειρωμένο ζώο λείπουν μέρος από τις φερομόνες (= οσμές) μιας και έχουμε παρέμβει στην ενδοκρινολογία του.
Έτσι τα άλλα ζώα δεν μπορούν να το “αποκρυπτογραφήσουν”, με αποτέλεσμα να το απομονώνουν και να μην το δέχονται στην αγέλη.
Αυτό σημαίνει ότι το ζώο έχει χάσει το αναπαραγωγικό του ένστικτο, έχει χάσει την αγελαία ζωή του, δηλαδή τη συντροφικότητα και έχει μείνει μόνο με το ένστικτο της επιβίωσης που εκφράζεται κατά κύριο λόγο στο φαγητό.
Αυτό όμως δε συνιστά ευζωία…
Αυτή η απομόνωση, όπως φαίνεται μέχρι τώρα, δεν συμβαίνει στο δεσποζόμενο ζώο γιατί η “αγέλη” του είναι η οικογένεια, η οποία το δέχεται ακόμα περισσότερο μετά τη στείρωσή του, μιας και λύνεται ένα πρόβλημα στη συμβίωσή τους.
Εφόσον τα παραπάνω ισχύουν, η στείρωση των αδέσποτων δεν συνιστά πράξη φιλοζωίας, αλλά μια καταδικαστική για το ζώο παρέμβαση.
Η προχωρημένη και προοδευτική σκέψη απαιτεί να ελέγχουμε καινούργιες απόψεις. Πόσο μάλλον όταν αυτές στηρίζονται σε επιχειρήματα και επιστημονικές μελέτες.
Αν η άποψη υπέρ της στείρωσης των αδέσποτων εδραιώνεται με επιχειρήματα, παίρνουμε την ευθύνη των πράξεών μας και συνεχίζουμε.
Αν όμως πράττουμε έτσι από κεκτημένη ταχύτητα, τότε πρέπει να αναθεωρήσουμε.
Μαρία Καμπουράκη,
κτηνίατρος


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

5 Comments

  1. Συνηγορία υπέρ της στείρωσης
    Δεν συμφωνώ καθόλου με τον άρθρο της κτηνιάτρου κ. Καμπουράκη. Θα σας πω το γιατί συνοπτικά.
    1ον) Είναι σωστό ότι τα περισσότερα αδέσποτα είναι στην πραγματικότητα εγκαταλειμμένα σκυλιά και ότι η στείρωση δεν θα έπρεπε να είναι η μοναδική λύση για να μειωθούν. Θα έπρεπε να εκπαιδευθούν οι πολίτες και τα παιδιά να σέβονται τα σκυλιά, πώς να τα φροντίσουν. Θα έπρεπε η αστυνομία και οι άλλες αρμόδιες αρχές να τηρούν τον νόμο παρά να κλείνουν τα μάτια τους. Θα έπρεπε οι κτηνίατροι να είναι πιο αυστηροί στην άσκηση του επαγγέλματός τους πιέζοντας τους πελάτες τους να βάλουν ηλεκτρονική ταυτοποίηση στον σκύλο τους. Η ηλεκτρονική ταυτοποίηση, το μικροτσίπ, είναι υποχρεωτικό από το νόμο και ένα χρήσιμο, εύκολο και αποτελεσματικό μέσο για να εμποδίζει τους ιδιοκτήτες να εγκαταλείπουν τα σκυλιά τους, από φόβο μήπως τους επιβληθεί πρόστιμο.
    Η στείρωση των εγκαταλειμμένων σκύλων στα καταφύγια, η στείρωση των υιοθετημένων αδέσποτων σκύλων, δεν θα έχει ως αποτέλεσμα την εξαφάνιση των αδέσποτων, αλλά τουλάχιστον αυτά θα μειωθούν, καλυτερεύοντας δραστικά την ευζωία των ίδιων των ζώων αλλά και των πολιτών.
    2ον) “Ο κυριότερος όμως … αφορά το ηθικό κομμάτι της στείρωσης του αδέσποτου ζώου” λέει η κ. Καμπουράκη και συνεχίζει με ” … ένας αδέσποτος σκύλος όταν στειρωθεί καταδικάζεται στη μοναξιά. Η αιτία είναι η παρακάτω: ο σκύλος είναι αγελαίο ζώο.” Είναι κρίμα που μια κτηνίατρος που είναι επιστήμονας, βασίζει τα επιχειρήματα της σε μια θεωρία που δεν ισχύει τώρα και παραπάνω από 20 χρόνια, δηλαδή ότι ο σκύλος είναι ζώο αγέλης. Ο σκύλος ΔΕΝ είναι ζώο αγέλης! Οι επιστημονικές μελέτες που δημοσιεύθηκαν, τα βιβλία των επιστημόνων όπως των Mesch, Dunbar, Bradshaw, Coren και άλλων το έχουν αποδείξει αδιάσειστα. Ο συλλογισμός είναι λανθασμένος. Ο στειρωμένος σκύλος δεν καταδικάζεται στην μοναξιά, πάντα το σκυλί θα ψάχνει παρέα, είτε του ανθρώπου, είτε ενός ομοειδούς του.
    Δυστυχώς συνεχίζει με ένα ακόμα πιο ανακριβές επιχείρημα, λέγοντας ότι “Στο στειρωμένο ζώο λείπει μέρος από τις φερομόνες (οσμές) …”. Οι φερομόνες του σκύλου εκκρίνονται στα ούρα, στο σάλιο, στις κενώσεις, … και ιδιαίτερα από πολλούς εξωκρινείς αδένες για να χρησιμεύσουν ως χημικοί αγγελιοφόροι μεταξύ ζώων. Είναι περιπλοκή υπόθεση. Αρκεί να πούμε ότι οι δήθεν σεξουαλικές φερομόνες εκκρίνονται από τους αδένες κοντά στην ουρά, όχι από τους σεξουαλικούς αδένες που είναι μικτοί αδένες, ενδοκρινείς και εξωκρινείς. Η στείρωση παρεμβαίνει στην ενδοκρινολογία του σκύλου, μάλιστα, αλλά όχι στην έκκριση των περισσότερων φερομόνων. Μάλλον η χημική σύνθεση των σεξουαλικών φερομόνων αλλάζει μετά από μια στείρωση, διά περίπλοκων αλληλοεπιδράσεων υπό τον έλεγχο του υποθαλάμου. Τόσο το καλύτερο! Η στειρωμένη σκύλα ενημερώνει σαφώς ότι δεν αναπαράγεται πια, ο στειρωμένος σκύλος ενημερώνει σαφώς ότι δεν είναι ανταγωνιστής των άλλων σκύλων πια όταν υπάρχει μια σκύλα έτοιμη για ζευγάρωμα, μειώνοντας ή αποφεύγοντας επιθετικές μάχες και άλλες δυσάρεστες καταστάσεις.
    Πρέπει όμως να διευκρινίσω ότι παλαιότερα οι κτηνίατροι έκαναν συχνά στον θηλυκό σκύλο μια ωοθηκεκτομή χωρίς ή μαζί με μια υστερεκτομή και στον αρσενικό σκύλο μια ορχεκτομή, που ήταν σαφώς λίγο ή πολύ μια επέμβαση στην ενδοκρινολογία του σκύλου. Σήμερα όμως η στείρωση του σκύλου μπορεί απλά να είναι η επίδεση των φαλλόπειων σαλπίγγων ή η εκτομή των σπερματικών πόρων, δύο μέθοδοι που δεν έχουν καμία επίδραση στις ενδοκρινολογικές λειτουργίες ούτε στην συμπεριφορά του σκύλου, όπως το κάνουν στους ανθρώπους.
    Επιστημονικές μελέτες έχουν αποδείξει ότι τα στειρωμένα σκυλιά υποφέρουν λιγότερα από καρκίνο των σεξουαλικών οργάνων, ότι είναι πιο ήρεμα, λιγότερα επιθετικά, πιο φιλικά. Δεν αμφιβάλλει κανένας ότι είναι μια ανακούφιση να μη ασχολούμαστε πια με την περίοδο ζευγαρώματος μιας σκύλας, με το πώς να χειριστούμε τον σκύλο μας σ’ αυτήν την περίπτωση, με το τι να κάνουμε με τα ανεπιθύμητα κουτάβια, κλπ. Με την στείρωση τα αδέσποτα θα ήταν λιγότερα, τα καταφύγια λιγότερο ασφυκτικά γεμάτα, η κοινωνία πιο ήσυχη, οι δρόμοι πιο ασφαλείς για να πω μόνο τα πιο φανερά πλεονεκτήματα μεταξύ πολλών άλλων.
    Δρ.Γκιώμ Τερουίγγε

  2. Sinfono apolita me to arthro giati ine anithiko na stironoume ta zoa gia na litronoume tous euatous mas poloi ekmetalevonte to gegonos oti ta skilia den boroun na exoun mia apopsi Se auto to zitima ke ipostirizoun oti ine to kalitero gia tin igia tous xoris na skeftonte to poso anithiko ke apantropo ine auto pou kanoun gia auta ton pono pou ifistonte ke to poso epodino ine gia ayta ithela na sas sinxaro gia auto to ekseretiko arthro gt ligi ktiniatri skeftonte pragmatika ta zoa opos esis ke den tous niazi mono to kerdos

  3. ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΕΙΤΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΑΡΤΙΡΙΟ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΖΩΑ Α;ΜΜΑ ΠΑΜΕ ΕΣΤΙ ΜΕ ΤΟ ΟΤΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΣΤΗΝ ΓΗ ΕΧΟΥΜΕ ΥΠΕΡΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΕΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΕΙΡΩΝΟΜΑΣΤΑΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ Η ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ ΚΑΙ Η ΣΤΕΙΡΩΣΗ

  4. Δεν μπορώ να πω ότι η εγκατάλειψη ζώων ευθύνεται για τα αδέσποτα.
    Θα μπορούσε να το πει κανείς αυτό, αν σήμερα μαζεύονταν όλα τα αδέσποτα και στειρώνονταν μέχρις ενός.
    Το άρθρο νομίζω προσεγγίζει με αντικειμενικότητα το θέμα.
    Το ότι δε ο σκύλος είναι αγελαίο ζώο, το βλέπουμε με τα μάτια μας.
    Το τελευταίο σε απάντηση του σχετικού σχολίου…
    Εκτός και αν με τον όρο αγελαίο δεν εννοούμε τη σύσταση απλώς αγέλης αλλά και άλλων ειδικών χαρακτηριστικών, που αγνοούμε εμείς οι υπόλοιποι….
    Βεβαίως όπως και στον άνθρωπο εκδηλώνονται αντικοινωνικές συμπεριφορές και στα ζώα εκδηλώνονται αντιαγελαίες…
    Εξ ού και οι μονόλυκοι που κατονομάζει η λαϊκή σοφία….
    Εν τέλει το πρόβλημα θα λυθεί όταν οι επιστήμονες εφεύρουν και προωθήσουν άλλους πιο απλούς τρόπους στείρωσης εκτός από το χασαπομάχαιρο…
    Η απολίνωση ωοθηκών αναφέρει πολλούς κινδύνους και είναι και ακριβή….
    Γιατί δεν αγοράζουν οι Δήμοι τον σχετικό εξοπλισμό και να προσλάβουν και έναν ειδικό να την κάνει;
    Τα αστυνομικά μέτρα, για την εγκατάλειψη, την εποχή της κρίσης, όπου πολίτες αναγκάζονται να εγκαταλείπουν σε ιδρύματα και τα παιδιά τους, μόνο αποστροφή προκαλούν….

Γράψτε απάντηση στο Νίκος Ακύρωση απάντησης

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα