Ένας… ανήσυχος Δήμος

Ο Δήμος Αποκορώνου αποδεικνύει ότι η αυτοδιοίκηση δεν είναι απλώς διαχείριση της καθημερινότητας, αλλά διαρκής αγώνας για την τοπική ανάπτυξη. Η επικείμενη εκπόνηση των τοπικών και ειδικών πολεοδομικών σχεδίων, έρχεται να συμπληρώσει το “παζλ” μιας σειράς προσπαθειών που εντείνονται τα τελευταία χρόνια στην περιοχή. Προσπάθειες σε πάρα πολλά ‘‘μέτωπα’’ που δείχνουν έναν Δήμο… ανήσυχο, που ‘‘ψάχνεται’’ διαρκώς και διεκδικεί.
Από τη μάχη ενάντια στη διέλευση πυλώνων υψηλής τάσης, με γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος, μέχρι τη δημιουργία καταδυτικού πάρκου και την ανάδειξη περιπατητικών διαδρομών, αλλά και τη συμμετοχή στο Δίκτυο Δήμων με ποτάμια, για πρώτη φορά από Δήμο της Κρήτης. Δράσεις που επιχειρούν να δημιουργήσουν εναλλακτικές μορφές τουρισμού, νέες πηγές εσόδων για την τοπική οικονομία.
Παράλληλα, βλέπουμε έμπρακτη διάθεση να κρατηθεί η ενδοχώρα του Αποκόρωνα ‘‘ζωντανή’’. Το επίδομα στις οικογένειες ως μικρό “ανάχωμα” στη δημογραφική κρίση, τη
θέσπιση κινήτρων για εργαζόμενους που θα στελεχώσουν υπηρεσίες όπως το ΕΚΑΒ.
Πολλά… καρπούζια σε μια μασχάλη, θα πει κανείς. Κι όμως ένας Δήμος με μικρές οικονομικές δυνατότητες, το παλεύει όσο κανείς άλλος. Δίδοντας το παράδειγμα στους μεγάλους κι εύρωστους οικονομικά Δήμους.
Λάθη, αστοχίες, προφανώς και καταγράφονται, όμως αυτό που αξίζει να επισημανθεί είναι ότι τόσο η Δημοτική Αρχή Κουκιανάκη όσο και το σύνολο του Δημοτικού Συμβουλίου,
έχει εμποτιστεί με τη νοοτροπία που θέλει το βλέμμα να κοιτάζει το μέλλον.
Κι όσο η δημοτική Αρχή αλλά και η αντιπολίτευση δεν παραμένουν απλοί… παρατηρητές των εξελίξεων, όσο επιμένουν να διεκδικούν την προκοπή του τόπου τους, τόσο περισσότερα θα είναι τα οφέλη που θα καρπωθούν οι επόμενες γενιές της περιοχής.