Ενας -ακόμη- χαμένος χειμώνας

Τελειώνουν οι μέρες και τούτου του χειμώνα και διαπιστώνουμε ότι ξανά τα Χανιά παραμένουν στάσιμα.
Σε μια… νάρκη, όχι χειμέρια, αλλά επιτηδευμένη, που εμφανίζεται σαν εγρήγορση. Αρκούμαστε σε κοινότυπες διαπιστώσεις, πληκτικά ανυπόφορες που απομακρύνουν ψυχικά τους δημότες από την πόλη τους.
Τι λείπει; Ενα καθοριστικό βήμα προόδου, κάτι που θ’ αναγεννήσει το ορόσημο της πόλης, που θα την απεγκλωβίσει από ηττοπαθή σύνδρομα διαχείρισης.
Φεύγει ο χειμώνας, θα ’ρθει η άνοιξη, το καλοκαίρι και ’μεις θα μετράμε τις… κλωστές τις πόλης. Κλωστή έχουμε, όμως βελόνα χρειαζόμαστε για να την κεντήσουμε την πόλη.
Να δούμε τα Χανιά σαν εργόχειρο.
Με σχέδιο και υπομονή να υφάνουμε την πόλη του μέλλοντος.