Ενα οξύμωρο σχήμα στα Χανιά

Το προηγούμενο Σάββατο στο κύριο θέμα τους τα “Χ.ν.” παρουσίασαν ένα ρεπορτάζ για τις ζυμώσεις στον Δήμο Χανίων και τις αντιμαχίες που απορρέουν από την ηδυπάθεια της εξουσίας.  Πιστεύω ότι οι αντιπαραθέσεις που σέβονται το συλλογικό ήθος ευεργετούν την τοπική Δημοκρατία και φωτίζουν την άυλη σχέση του δημότη με τις επιλογές του.
Κακή κριτική δεν υπάρχει, μόνον κακές αποφάσεις. Αλλο όμως, η κριτική, άλλο η γενικευμένη ισοπέδωση. Κριτική “οδοστρωτήρας” δεν νοείται σε μια σοβαρή πολιτεία.
Ο κ. Βάμβουκας έκρινε ότι πρέπει να παρουσιάσει μια σειρά πολιτικών του επιλογών· ουδείς του στερεί αυτό το δικαίωμα, αρκεί να μην γίνεται καταφανώς μια προσπάθεια να υποκλέψει λανθασμένες εντυπώσεις.
Η εντύπωση όταν συγκρούεται με την πραγματικότητα, δημιουργεί αρνητικά αντανακλαστικά. Στην εντύπωση εμπεριέχεται και ο αυτοσεβασμός των πολιτών.
Ο κ. Σκουλάκης έχω την αίσθηση ότι παρεμβαίνει περισσότερο για να δείξει ότι ο Νομός Χανίων έχει ένα έλλειμμα εκπροσώπησης στο Εθνικό Κοινοβούλιο. Οτι τα μεγάλα έργα δεν προχωρούν…
Ο κ. Παπαδογιάννης επιτίθεται με σφοδρότητα στον δήμαρχο γιατί αισθάνεται ότι πάει καλά στην κοινωνία. Οτι ήλθε η σειρά του. Τι κερδίζουν τα Χανιά; Τα Χανιά κερδίζουν όσο κερδίζει η αλήθεια. Αυτή συνθέτει το μέλλον της πόλης.
Ο κ. Βάμβουκας παίζει το τελευταίο του χαρτί. Ξέρει ότι τώρα είναι το momentum για να αλλάξει το κλίμα. Μετά θα είναι αργά, για να επανακάμψει.
Ολα αυτά γαρνίρουν μια πραγματικότητα όταν πρόκειται για τακτικισμούς, αλλά δεν “ξεκολλούν” την πόλη.
Μέχρι τότε…