Ένα νόμισμα με δύο όψεις

Είναι πράγματι εξοργιστική η παντελής απουσία της τοπικής Αυτοδιοίκησης στην Αττική με την πρωτοφανή κακοκαιρία αλλά και η ιλαρότητα των δηλώσεων όσων ζήτησαν να μπει πρόστιμο σε όσους πήγαιναν στην Αττική οδό χωρίς αλυσίδες.
Σκεφθείτε μόνο (όπως καταγράφει το ρεπορτάζ), πως στη λεωφόρο Κηφισίας βγήκαν μηχανήματα χωρίς… αλυσίδες και πολλά κόλλησαν στα χιόνια.
Αυτή ίσως είναι η νεοελληνική αγωνία του Έλληνα πολιτικάντη, να παρουσιάσει το “ασπρόμαυρο”, να ορίσει την πραγματικότητα με το δικό του συμφέρον, να πει μια παρόλα, δίχως να ξέρει τι αλυσιδωτές αντιδράσεις θα προκαλέσει. Καμιά κυβερνητική θητεία δεν είναι ανέφελη· στην προοπτική μιας τετραετίας θα προκύψουν γεγονότα, κρίσεις, ανοργανωσιές, λάθη. Τουλάχιστον να μη λένε ψέματα και κοτσάνες, όταν δίνεται η μάχη και όλες οι δυνάμεις είναι στο πεδίο.
Επειδή, όμως, η αλήθεια ποτέ δεν συμφέρει, είναι τραγικά εξοργιστικό σε κάθε μεγάλη ή μικρή κρίση, η Αντιπολίτευση να ζητά να παραιτηθεί το μισό Υπουργικό Συμβούλιο.
Λες και δεν έχουν και αυτοί κυβερνητικά πεπραγμένα, λες και και δεν θρηνήσαμε θύματα (Μάτι, Μάνδρα), λες και ο λαός έχει μνήμη χρυσόψαρου…
Δεν μπορεί, δεν επιτρέπεται να κάνουμε αντιπολίτευση στον χιονιά.
Εάν υπήρξαν ευθύνες να αποδοθούν.