Ένα άδικο τέλος για τα σχολικά βιβλία…

Η εικόνα απογοητευτική χθες το πρωί στο πάρκο της Αµπεριάς. Βιβλία, µάλλον αγωγής του πολίτη(;) -να το πεις και σουρεαλιστικό…- σκισµένα, σελίδα-σελίδα, πεταµένα όλα γύρω στον χώρο της παιδικής χαράς, στο παρτέρι, στον χώρο µε το τραπέζι “πινγκ πονγκ”. Στον γράφοντα, η εικόνα θύµισε µια ανάλογη κατάσταση, µε πρωταγωνιστή και τον ίδιο πριν χρόνια όταν τελείωναν οι σχολικές εξετάσεις, τότε µε στόχο το βιβλίο της φυσικής. Ένας ηλικιωµένος κάτοικος είχε σταµατήσει την παρέα των παιδιών που ξεσπούσαν στο βιβλίο µε τους νόµους της φύσης και τους είχε ζητήσει να µην το κάνουν «γιατί αυτό έγινε µε τους κόπους των γονιών σας». Τα λόγια του ηλικιωµένου τότε είχαν πιάσει τόπο, και οι πιτσιρικάδες κάτι κατάλαβαν και σταµάτησαν…
∆υστυχώς χθες το πρωί δεν έγινε κάτι ανάλογο, δεν βρέθηκε ίσως κάποιος άνθρωπος να µιλήσει στα παιδιά, και αν βρέθηκε δεν θέλησαν ίσως και να τον ακούσουν… Αυτό πάντως που σίγουρα δεν έχει γίνει χρόνια τώρα είναι ότι δεν έχουµε καταφέρει ως κοινωνία να εµπνεύσουµε ένα σεβασµό στα παιδιά στην αξία ενός βιβλίου, που δεν αξίζει τέτοια αντιµετώπιση, αλλά και στον κόπο των πολιτών που µέσα από τους φόρους τους χρηµατοδοτούν τη συγγραφή και έκδοσή τους.