Η εκδηλωθείσα, αρχικώς, στάση της πολιτείας να κηδευτεί ο τέως βασιλιάς ως απλός πολίτης και όσα επακολούθησαν στην πραγματικότητα, πιστεύεται ότι έχουν βλάψει την κυβέρνηση, διότι έδωσε τροφή στους εχθρούς της ή και στους εσωκομματικούς αντιπάλους της να αμφισβητήσουν το κεκτημένο της κατάργησης της Βασιλευομένης Δημοκρατίας.
Το ερώτημα παραμένει, ποιος έχει ανάγκη απ’ αυτό το θέαμα της «γκλαμουριάς» και αν επιχειρήθηκε η εκμετάλλευση πολιτικά και από ποιους, της κηδείας του έκπτωτου βασιλιά.
Το μεγαλύτερο ατόπημα του νεαρού βασιλιά μετά την ανάρρηση στον θρόνο ήταν η ιταμή συμπεριφορά στον κορυφαίο πολιτικό Γεώργιο Παπανδρέου. Ας μην αναφερθούμε στα γεγονότα της περιόδου ως προς την άρνηση του να ηγηθεί ο ίδιος ο πρωθυπουργός του ΥΕΘΑ, τον διορισμό της κυβέρνησης Νόβα και την ορκωμοσία των χουντικών. Να υπενθυμίσουμε ότι χάριν του Γ. Παπανδρέου είχε υπογραφεί η συμφωνία της Βάρκιζας με την παντοδύναμη τότε αριστερά του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ.
Μερίδα του ελληνικού λαού, που δεν είναι βασιλόφρων, ίσως να ικανοποιήθηκε από την παρουσία αφενός του αντιπροέδρου της κυβέρνησης κ. Πικραμένου και τις δηλώσεις των κ. Σαμαρά και Βορίδη. Πολλοί, όμως, ενοχλήθηκαν με τον φοβικό(;) τρόπο που ενήργησε η κυβέρνηση προσπαθώντας να καλύψει τις σελίδες της πρόσφατης ιστορίας του τόπου.
Αίσθηση έκανε το γεγονός ότι παρά του ότι ο Κωνσταντίνος κατά την ολιγόχρονη βασιλεία του ήταν και αρχηγός των Ε.Δ., ουδείς από τη στρατιωτική ηγεσία παραβρέθηκε στην εξόδιο ακολουθία, στρατιωτικό άγημα δεν απέδωσε τιμές, ούτε μουσική μπάντα να παιανίσει. Οι απλοί πολίτες αντιμετώπισαν το κενό χωρίς καμιά εκτροπή, ενώ οι άνθρωποι της εξουσίας το είδαν με πολιτικούς όρους. Αυτό που ενόχλησε πολύ κόσμο και τους συντηρητικούς ψηφοφόρους της Ν.Δ. ήταν θέμα αρχής. Η Βασιλευομένη Δημοκρατία ήταν ένα πολίτευμα για πολλά χρόνια, που είχε τα θετικά και τα αρνητικά της αποτελέσματα, ο δε Κωνσταντίνος ο Β΄ ήταν ο τελευταίος Βασιλιάς των Ελλήνων.
Η απαίτηση των συγγενών του εκλιπόντος ήταν να του αποδοθούν τιμές αρχηγού κράτους. Τις τιμές δεν τις απέδωσε η πολιτεία αλλά η εκκλησία και ο απλός κόσμος. Η κυβέρνηση έδωσε την εντύπωση ότι μπορεί να αγνοεί τη θέληση των ψηφοφόρων της, τους οποίους έχει δεδομένους.
Αυτό που έζησε η Ελλάδα τις τελευταίες ημέρες, παρόντων πολλών εστεμμένων διαφόρων κρατών, ήταν μάθημα “Ελληνοπρέπειας”. Οι νεοεισακτέοι στη Ν.Δ. που είπαν ότι δεν εδόθησαν τιμές αρχηγού κράτους στον Κωνσταντίνο, γιατί του είχε αφαιρεθεί η ελληνική ιθαγένεια, μόνο ΑΜΚΑ του είχαν δώσει, μερολήπτησαν. Όταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες σήκωσε την ελληνική σημαία ως διάδοχος ων και πρωταθλητής στην ιστιοπλοΐα ήταν αλλοδαπός, όχι Έλληνας;
Βέβαια, τα λάθη του Κωνσταντίνου δεν δικαιολογούνται στον κρίσιμο χρόνο της βασιλείας του, όμως ο ελληνικός λαός είδαμε πώς συμπεριφέρθηκε αναλογιζόμενος έστω τη φράση «ο αποθανών δεδικαίωται».
