“Ελλάς – Γαλλία συμμαχία”

Στο κρίσιμο σημείο συνάντησης Μακρόν – Μητσοτάκη στο Μέγαρο Ελιζέ, δίχως την παρουσία συμβούλων, συζητήθηκαν η ενεργειακή κρίση, επειδή μεταξύ των “27” υπάρχουν αντιθέσεις ως προς το πλαφόν, η τουρκική προκλητικότητα και ο αναθεωρητισμός του Ερντογάν. Σημειωτέον, ότι με το ζήτημα των Τουρκικών απειλών αναβιώνει η φράση: “Ελλάς – Γαλλία, Συμμαχία”.
Ο Μακρόν είναι ο μοναδικός Ευρωπαίος ηγέτης, που αποτελεί τον αμυντικό υποστηρικτή μας. Προτείνει να γίνει μια συγκεκριμένη Σύνοδος Κορυφής, να καθίσουν στο τραπέζι κράτη – μέλη της Ε.Ε. και γειτονικές χώρες που έχουν ειδική σχέση προς την ένταξη, συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας, παρά το γεγονός ότι η ενταξιακή της προοπτική προβάλλει ως “ανέκδοτο”. Η προ ημερών επισκευθείσα την Αθήνα Γαλλίδα υπουργός Άμυνας, η οποία τόνισε: «Είναι φυσιολογικό και χρήσιμο με μια συμμαχική και γειτονική χώρα να διατηρηθεί διάλογος επικοινωνίας για να συζητηθούν τα πάντα». Αλληλέγγυος με την γαλλική ηγεσία είναι και ο Σαρλ Μισέλ, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, λέγοντας: «Το φόρουμ αυτό πρέπει να απλώνεται από το Όσλο μέχρι την Άγκυρα και από το Ρέκιαβικ μέχρι το Ερεβάν».
Η Ελλάδα επιθυμεί τον διάλογο υπό προϋποθέσεις. Τούτο φαίνεται απ’ την επιστολή Δένδια προς ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, στο Διευθυντήριο των Βρυξελλλών και σε χώρες μέλη της ΕΕ, διεθνοποιώντας το θέμα. Ζητά να αποκατασταθούν οι δίαυλοι επικοινωνίας σε όλα τα στάδια, διπλωματικά κ.ά. να εφαρμοσθεί μορατόριουμ αποφυγής εμπρηστικών δηλώσεων και να ενεργοποιηθούν τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (Μ.Ο.Π.) Αλλά τούτο είναι δύσκολο για την τουρκική πλευρά. Ο μεν Τσοβούσογλου στην επιστολή του προς ΟΗΕ και ΝΑΤΟ λέει: «Παρά τη στάση της Τουρκίας υπέρ του διαλόγου η Ελλάδα τον αποφεύγει». Τούτο δείχνει ότι θέλει τον διάλογο, εν αντιθέσει με τον Ερντογάν, ο ρητορικός παροξυσμός του οποίου βρίσκεται σε εξέλιξη, που μας θεωρεί ανάξιους συνομιλητές (!!)
Στενοχωρείται ο άνθρωπος βλέποντας τον Γάλλο πρόεδρο, να στηρίζει την Ελλάδα που στέλνει το μήνυμα ότι «αν διαταραχθεί η σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο, δεν θα το επιτρέψω και θα παρέμβω». Χαρακτηρίζει “κακούς” τους Ευρωπαίους που εχθρεύονται τη χώρα του και βάζουν μπροστά την Ελλάδα να υλοποιήσει τα σχέδιά τους. Υπονομεύει τις συμμαχίες, που εδραιώνει η χώρα μας και προσπαθεί να εμποδίσει τα εξοπλιστικά της προγράμμματα, που δημιουργούν νέα πραγματικότητα στην περιοχή. Θέλει να τα ακυρώσει για να ομιλεί πλέον από θέση ισχύος.
Τώρα πιστεύει κανείς ότι οι Τούρκοι θα εγκαταλείψουν το ιδεολόγημα της “γαλάζιας πατρίδας”, θα αποσυρθούν απ’ το ευφυολόγημα των γκρίζων ζωνών και την απειλή απ’ το 1995 του Casus Belli; Εκείνο που έχουν κατά νουν είναι να μην είναι αυτοί, που θα ρίξουν την πρώτη σφαίρα. Ωθούν εμάς να το κάνουμε για να μας χρεώσουν την κρίση. Σχεδιάζουν ακόμα και “προβοκάτσια” την πτώση δικού τους A/Φ στο Αιγαίο να ισχυριστούν, ότι τό ’ριξαν οι Ελληνες.
Η συνάντηση, λοιπόν, Μακρόν – Μητσοτάκη εκτός των άλλων στοχεύει να παρεμποδιστεί το ξέσπασμα ενός θερμού επεισοδίου στην Ανατολική Μεσόγειο, ή στο Αιγαίο.