Εκδρομή σε Ψυχρό Πηγάδι – Αθυμόλακκα

» Για την εορτή της Πρωτομαγιάς
Μονοήμερη ανοιξιάτικη εξόρμηση για ένα εύκολο ορειβατικό περίπατο, στους πρόποδες των Λευκών Ορέων στην Κεραμειανή μαδάρα, για την Πρωτομαγιά.
Ακολουθήσαμε το πρόγραμμα όλοι εμείς οι περιπατητές.
Ο αρχηγός της εκδρομής, αφού ξεκίνησε το λεωφορείο, μας ενημέρωσε για το πρόγραμμα που θα ακολουθούσαμε, επίσης μας πληροφόρησε ότι ο πολιτιστικός σύλλογος Κεραμειών “Μέσα Ρίζα η Μυρτιδιώτισσα”, θα έχει ένα κέρασμα για εμάς στην επιστροφή.
Το λεωφορείο ήταν γεμάτο με ξέγνοιαστους περιπατητές.
Ανηφορίζαμε τον δρόμο της Μαλάξας.
Θυμήθηκα τα λεωφορεία των παιδικών μου χρόνων.
Ο άξιος οδηγός μας, θέλοντας να συντομεύσει την απόσταση της διαδρομής, άρχισε να ανεβαίνει μία απότομη ανηφόρα (αυτή που έχει κόψει το βουνό της Μαλάξας στη μέση) παρακάμπτοντας την άσκοπη για αυτόν αναγυρίδα που περνούσε έξω απ’ το χωριό .
Παραξενεύτηκα.
Ανέβηκε μερικά μέτρα αγκομαχώντας και σταμάτησε στη μέση της απότομης ανηφόρας.
Αφήνει το φρένο σιγά – σιγά, το λεωφορείο υπό τον έλεγχο του τσουλούσε προς τα πίσω… έφθασε στη βάση της απότομης ανηφόρας.
Επικράτησε σιωπή…
Σκέφτηκα εντάξει, θα πάει από τον παλαιό κανονικό δρόμο.
Γελάστηκα.
Βάζει την κατάλληλη ταχύτητα παίρνει φόρα και να σου πάλι από την αρχή!
Ξεκορφήσαμε σχεδόν αμέσως μετά δύο στροφές κάπως περίεργες και φτάσαμε σε μία ωραία τοποθεσία όπου μικρά αμπελάκια με χαμηλές κουρμούλες οριοθετημένα με ξερολιθιές, όμορφα φροντισμένα ήταν δεξιά και αριστερά!
Επιβραβεύσαμε τον οδηγό μας και συνεχίσαμε τη διαδρομή κανονικά . Κοντόπουλα – Κάμπους -Ψυχρό Πηγάδι!
Φιδωτός ανηφορικός στενός δρόμος, μας αποζημίωνε συνεχώς .
Λαγκαδιές καταπράσινες με ελιές πρινάρια, θάμνους ανθισμένους, από την άλλη ο Νομός Χανίων στα πόδια  μας σαν σε αεροπλάνο, σε δύο γυρίσματα του δρόμου φάνηκε ο Ψηλορείτης μέχρι και τα Λασιθιώτικα βουνά.
Φτάσαμε στον προορισμό μας Ψυχρό πηγάδι .
Η μέρα ήταν όμορφη για περπάτημα, ήλιος με λίγα σύννεφα δροσερό βουνίσιο αεράκι μας έκανε να αισθανθούμε τον ερχομό της μαδαρίσιας άνοιξης.
Κατεβήκαμε στο Ψυχρό Πηγάδι.  Ομορφο πετρόχτιστο κτήριο με πανοραμική θέα.
Τώρα εγκαταλειμμένο.
Πριν λίγο καιρό υπήρχε μια ταβέρνα, μπορούσες μετά τη βόλτα σου να γευτείς ένα καλοφτιαγμένο παραδοσιακό φαγητό από αγνά προϊόντα της ευρύτερης περιοχής βάλσαμο για τον περιπατητή ή τον επισκέπτη.
Λίγο πιο πέρα το μικρό πέτρινο εξωκκλήσι του Αγίου Μόδεστου  ανοιχτό στεφανοστολισμένο, γιορταστικό.
Λίγοι άνθρωποι του συλλόγου (άνδρες και γυναίκες) ξεφόρτωναν διάφορα πράγματα για την ετοιμασία του κεράσματος.
Χαιρετιστήκαμε, ευχηθήκαμε και αρχίσαμε να περπατάμε τον εύκολο ανηφορικό δρόμο .
Εκτός από τους εκδρομείς του Ορειβατικού ήταν μαζί μας και κάποιοι άνθρωποι της ευρύτερης περιοχής των Κεραμειών, όπως επίσης κάποιοι ξένοι περιπατητές που ήθελαν να γνωρίσουν τον τόπο !
Περπατώντας ήρεμα απολαμβάναμε τη όμορφη φύση με την πανοραμική θέα προς τις κορυφές Μαύρη Ψαρή διάσελο Αθυμόλακκα και το Κρητικό πέλαγος από τη Σπάθα μέχρι τον κόλπο της Σούδας από την άλλη .
Πουλάκια καλούσαν το ταίρι τους ή κελαηδούσαν ευχαριστημένα με τον ερχομό της άνοιξης!
Ενας αετός ψηλά στις κορυφογραμμές, έκανε κυκλικές βόλτες, αγέρωχος ακατάδεχτος, μας χάριζε το χρώμα  των εσωτερικών φτερών του και τον επιβλητικό ήχο του χαιρετισμού του!
Μικροσκοπικά άνθη που θα μπορούσες με λίγη απροσεξία να πατήσεις, χάνοντας έτσι την τρυφερή πολυχρωμία συνυπήρχαν με μυρωδάτους ανθισμένους θάμνους και χαμολούλουδα .
Εσμιγαν οι παρέες εκεί που υπήρχε ανοιχτός χώρος περιμένοντας να μαζευτούμε όλοι, ενώ παράλληλα τσιμπολογούσαμε το βρισκούμενο,  ακούγοντας ενδιαφέρουσες ιστορίες από μεγαλύτερους ανθρώπους της περιοχής και όχι μόνο.
Πήραμε τον δρόμο της επιστροφής περίπου μετά από δύο ώρες, αφού είχαμε ξεκουραστεί ξεναγηθεί  τραβώντας φωτογραφίες .
Η επιστροφή είναι πάντα συντομότερη.
Κάπου σταματούσαμε για λίγο ρεμβάζαμε παίρναμε βαθιές εισπνοές. Κατηφορίζαμε.
Τσίκνα από κοψίδια άρχισε να μας γαργαλά τη μύτη. Ανακατεύονταν με τη λεπτή ευωδία της άνοιξης,   δημιουργώντας μας ευχάριστη αίσθηση. Ασυναίσθητα επιταχύναμε το βήμα.
Αυτό που αντικρίσαμε από ψηλά, μας έκανε εντύπωση.
Το μικρό πετρόχτιστο εκκλησάκι του Αγίου Μόδεστου (προστάτη των βοσκών) ήταν περιτριγυρισμένο από μεγάλες άσπρες ομπρέλες για προστατεύουν τους παρευρισκόμενους από τον ήλιο, καπνοί, άνθρωποι σε κίνηση ετοίμαζαν τις ψησταριές.
Ακούγαμε μακρινές μουσικές  που μας έφερνε ο αέρας , δεν ξεκαθαρίζαμε αν είχαν έρθει ο λυράρης με τον λαουτιέρη ή αν ήταν από τα  ραδιόφωνα των αγροτικών που είχαν εν τω μεταξύ μαζευτεί.
Πλησιάσαμε. Τελικά ήταν το δεύτερο.
Μας υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά.
Παρατηρώντας λίγο έβλεπες ότι όλα είχαν μία σειρά χάρη στην καλή συνεργασία.
Πάγκοι στρωμένοι με άσπρο χαρτί, καρέκλες, πλαστικά πάτα, πιρούνια, ποτήρια χαρτοπετσέτες. Μας πρότειναν να καθίσουμε.
Οι γυναίκες μας σέρβιραν ατομικές σαλάτες, καλιτσούνια και διάφορα καλούδια. Παραπέρα και κάδοι απορριμμάτων.
Οι άνδρες είχαν στήσει ψησταριές, χαρούμενοι έφερναν τις πιατέλες γεμάτες μυρωδάτα ψητά όλων των ιδών στα τραπέζια γέμιζαν τα ποτήρια κρασί.
«Φάτε και πιείτε άφοβα!!». Το κρασί παραγωγής τους γλυκόπιοτο ελαφρύ.
Ο πρόεδρος του συλλόγου και όλο το συνεργείο φρόντιζαν να μην υπάρχουν ελλείψεις πάντα με καλοσύνη και χιούμορ.
Στο τραπέζι συμμετείχαν όλες οι ηλικίες, παιδιά, νέοι, μεσήλικες και λίγες γερόντισσες προστατευμένες σε θέσεις ασφάλειας από τον αέρα και τον ήλιο που είχαν με προσοχή διαλέξει οι  θυγατέρες ή οι νυφάδες τους, απολάμβαναν το γεγονός!
Πρωτομαγιάτικο πανηγύρι Λαμπρή και άνοιξη μαζί.
Ο Αγιος Μόδεστος ανοιχτός στολισμένος. Δύο όμορφα στεφάνια στην είσοδο, ένα δεξιά ένα αριστερά .
Αν έμπαινες στο δροσερό ερημοκλήσι να ανάψεις το κεράκι σου, έβλεπες το σεμνό τέμπλο με τις όμορφες εικόνες να σε καλωσορίζουν.
Εργατική πρωτομαγιά! Πρώτη του Μάη!
Καθίσαμε στα τραπέζια, γνωριστήκαμε με τους διπλανούς μας αποκτήσαμε οικειότητα βρεθήκαμε φίλοι, κουμπάροι, συγγενείς.
Το γλέντι ξεκίνησε.
Αφθονα όλα  και εκλεκτά!
Φάγαμε, ήπιαμε, ξεκουραστήκαμε.  Στη συνέχεια ήρθαν ο χορός, τα ριζίτικα να! και οι μπαλωθιές.
Ας μου επιτραπεί εκφράσω τη  γνώμη μου για  τις μπαλωθιές παρά του ότι είμαστε φιλοξενούμενοι .
Επικίνδυνα λοξοδρομημένο έθιμο, έχει χάσει το νόημα που κάποτε είχε δεν μας τιμά έχει στερήσει τη ζωή νέων ανθρώπων (και όχι μόνο) ανυποψίαστων.
Αρκετοί άνθρωποι, γυναίκες κυρίως είχαν πιάσει τα πλάγια μαζεύοντας μαρουλίδες και λουλούδια .
Πήρα άσπρο καρούλι, ξεκίνησα να βρω αγριολούλουδα για το στεφάνι του Μάη.
Λουλούδια ας διαλέξουμε και ρόδα και κρίνα,
Και ελάτε να πλέξουμε στεφάνια με κείνα,
Τον Μάη που σήμερα γιορτάζει στη Γη.
Ευχαριστούμε τον νεοϊδρυθέντα πολιτιστικό σύλλογο Κεραμειών για την πλούσια και ζεστή φιλοξενία που μας προσέφεραν δουλεύοντας ανιδιοτελώς γυναίκες και άνδρες.  Με αγωνία προσπαθούν να κρατήσουν τα καλά ήθη και έθιμα της περιοχής να τα παραδώσουν στις νέες γενιές,  όπως μας είπε ο χαμογελαστός φιλόξενος πρόεδρός του, Νίκος Τραχαλάκης τους ευχαριστούμε όλους, κυρίως τις ακούραστες γυναίκες που δίχως αυτές το τραπέζι δεν θα είχε αυτή την ποικιλία!
Επίσης τον ενθουσιώδη Γιάννη Αμπαδιωτάκη που είχε έγνοια να μην μένει κανείς παραπονούμενος .
Να συμμετέχουν όλοι στην αφθονία του τραπεζιού.
Ενα κέρασμα όπως μας είχε πει ο αρχηγός της εκδρομής μας Ιωάννης Στρογγυλάκης.
Εύγε σε όλους.
Επίσης στον Ορειβατικό Σύλλογο Χανίων για την ωραία ιδέα!