Εκδήλωση τιμής και μνήμης για την επανάσταση του 1866 (video)

Στην κεντρική εκκλησία του Αγίου Αντωνίου στους Λάκκους του Δήμου Πλατανιά πραγματοποιήθηκε χθες το πρωί μνημόσυνο τιμής και μνήμης για 27 Λακκιώτες που ορκίστηκαν μέσα σε αυτόν τον ιστορικό Ιερό Ναό για την απαρχή της επανάστασης στις 30 Μαρτίου 1866. Για τους ήρωες Λακκιώτες και άλλους από άλλες επαρχίες αναφέρθηκε ο κεντρικός ομιλητής και διευθυντής του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης κ. Κωνσταντίνος Φουρναράκης.
Στην εκκλησία παραβρέθηκε αρκετός κόσμος, ενώ το “παρών” έδωσε και η βουλευτής Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ κα Βάλια Βαγιωνάκη. Οπως είχε ανακοινωθεί θα τιμόνταν και όλοι οι εκπρόσωποι των επαρχιών που συνήλθαν στους Λάκκους στις 10 Μαρτίου 1866, όπου αποφάσισαν την προετοιμασία της επανάστασης -με τη ρήση του Παρθενίου Κελαϊδή «ο κύβος ερρίφθη», αλλά και των πολυάριθμων ένοπλων επαναστατών απ’ όλες τις επαρχίες που ξεκίνησαν έναν μήνα μετά, στις 10 Απριλίου 1866, μετά από δοξολογία για τη νίκη από την ίδια αυτή εκκλησία, πλην όμως, οι τιμητικές απονομές αναβλήθηκαν.
Μετά τη Θεία Λειτουργία και το μνημόσυνο των νεκρών αγωνιστών καθώς επίσης και άλλων δύο μακαριστών Λακκιωτών ακολούθησε πρώτα χαιρετισμός με ομιλία για τα γεγονότα από τον πρόεδρο της Ενωσης Απανταχού Λακκιωτών κ. Γεώργιο Μαυρογένη, ο οποίος, μεταξύ άλλων, επεσήμανε ότι «εμείς, οι μεταγενέστεροι, οφείλουμε ευγνωμοσύνη, θαυμασμό και μια βαθιά υπόκλιση μπροστά στις μορφές των ηρώων του έθνους. Οφείλουμε επίσης να διατηρήσουμε ζωντανή τη μνήμη τους καθώς και να κρατήσουμε ως παρακαταθήκη τον πατριωτισμό, την αυτοθυσία, την αντρειοσύνη, την παλληκαριά και όλες εκείνες τις αξίες που τους κατέταξαν ως ήρωες. Η Πολιτεία, διά του Δήμου Χανίων, τίμησε τον Νικόλα Μαναρώλη δίνοντάς το όνομά του σε οδό της πόλης, αλλά και ο λαός εξέφρασε και μάλιστα έμμετρα τον πόνο του μετά τον χαμό του».
Αμέσως μετά ο διευθυντής του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης κ. Κωνσταντίνος Φουρναράκης, μεταξύ άλλων, υπογράμμισε τα εξής: «Τιμούμε σήμερα την ημέρα που οι Λακκιώτες έδωσαν τον όρκο της επανάστασης του 1866 σε αυτήν εδώ την εκκλησία στον καθεδρικό ναό των Λάκκων. Ενθυμούμαστε τα παλληκάρια που ξεσηκώθηκαν με τόλμη και αρετή για να ζήσουμε ελεύθεροι, που πήραν τα όπλα για να βελτιώσουν τις συνθήκες της ζωής τους, για να δουν την πατρίδα τους ενωμένη με την Ελλάδα. Σύμφωνα με όσα παραδίδει ο Χατζημιχάλης Γιάνναρης δύο ποιμένες, ο Λακκιώτης Ζουριδομάνωλας και ο Σελινιώτης Φιώτης, συνέλαβαν την ιδέα της κατάληψης του περίφημου φρουρίου της Γραμβούσας, ώστε να χρησιμοποιηθεί ως βάση ορμητηρίου μιας νέας επανάστασης. Οι εποχές βέβαια είχαν αλλάξει γιατί οι Κρητικοί το 1866 δεν διέθεταν ναυτική δύναμη όπως το 1821 και συνεπώς η κατάληψη της Γραμβούσας θα ήταν ανώφελη και μάταιη. Ο πόθος της ελευθερίας όμως συντάραζε τις ψυχές τους και γι’ αυτό ενημέρωσαν για τη σχεδιαζόμενη επανάσταση τον αρχηγό τους τον Χατζημιχάλη που τότε βρισκόταν στο Ακρωτήρι» για να συνεχίσει τονίζοντας ότι: «Ο Χατζημιχάλης συζήτησε την ιδέα με τον Κωσταλό και έμειναν σύμφωνοι να πράξουν με εχεμύθεια και αφού πρώτα ενημερώσουν για το νέο επαναστατικό κίνημα και τους οπλαρχηγούς των άλλων δυτικών επαρχιών. Οι ορμητικοί Λακκιώτες δεν γνώριζαν όμως ότι είχε συζητήσει ο αρχηγός τους με τον Κωσταρό και δεν είχαν υπομονή για χρονοβόρες διαβουλεύσεις γι’ αυτό και πήραν την πρωτοβουλία να συγκεντρωθούν στην εκκλησία του Αγίου Αντωνίου την 3η του Πάσχα που τότε έπεφτε στις 30 Μαρτίου 1866. Κάθε Τρίτη των Σχολών, όπως γνωρίζετε, γινόταν μεγάλο πανηγύρι στους Λάκκους με αυθεντικές εκδηλώσεις και συνήθως εκείνη την ημέρα γίνονταν και οι συζητήσεις για την οργάνωση των εξεγέρσεων. Συγκεντρώθηκαν, λοιπόν, στον Αγιο Αντώνιο 27 Λακκιώτες και έδωσαν όρκο ενωμένοι σαν αδέρφια να αγωνιστούν για την απελευθέρωση της πατρίδας μας. Είπαν ότι θα έφταναν ως την αυτοθυσία για την επίτευξη του μεγάλου σκοπού τους…».
Για το μνημόσυνο τιμής και μνήμης των πρωτουργών της επανάστασης δήλωσε στα “Χ.Ν.” ο κ. Γεώργιος Κουτρούλης ότι «η επανάσταση του 1866-69 ήταν η μεγαλύτερη σε διάρκεια και θυσίες από όσες έγιναν επί Τουρκοκρατίας. Αυτή άνοιξε τον δρόμο από τον οποίο πορεύθηκε ο Ελευθέριος Βενιζέλος και δημιούργησε το σύγχρονο ελληνικό κράτος και ένωσε την Κρήτη με τη μητέρα Ελλάδα. Γεννήθηκε και γιγαντώθηκε από την καταπίεση, τη βαρβαρότητα, την απάνθρωπη συμπεριφορά και τις φορολογικές επιβαρύνσεις των Κρητικών από τους Τούρκους καθώς και την έλλειψη ενδιαφέροντος για τα δημόσια έργα, την παιδεία και τη γεωργία…». Αλλωστε σχετικό άρθρο του κ. Κουτρούλη για τα γεγονότα της εποχής δημοσιεύεται σήμερα στη σελίδα 33 των “Χ.Ν.”.
Με δήλωσή της η βουλευτής Χανίων κα Βάλια Βαγιωνάκη υπογράμμισε τα εξής: «Ο όρκος που έδωσαν οι 27 Λακκιώτες είναι όσο ποτέ επίκαιρος. Είπαν ότι πρέπει να βάλουν το κοινωνικό όφελος πάνω από το ατομικό συμφέρον. Είπαν ότι πρέπει να παλέψουν για την πατρίδα μας και είπαν επίσης ότι πρέπει να έχουμε μια ομοψυχία ώστε να αντιμετωπίσουμε τις όποιες δυσκολίες…».