Εκδήλωση τιμής και μνήμης για τη Μικρασιατική Καταστροφή

Η μικρασιατική καταστροφή, ο διωγμός ήταν από τα συγκλονιστικότερα γεγονότα του Ελληνισμού και έμεινε για όλους σαν αποφράδα ημέρα.
Αφησαν τη Σμύρνη με βαθιά οδύνη και εθνικό πόνο με φυσικό και καλλιτεχνικό πλούτο και αποδίδουν τη συμφορά σε μεγάλα λάθη. Καθένας κλαίει για ό,τι έχασε, για τα δικά του μεγαλεία. Με νοσταλγία και πόνο στρέφονται γύρω από περιστατικά που πληγώνουν την ψυχή και τις αισθήσεις χαμένων προσώπων και πραγμάτων.
Ο ξεριζωμός, ο τρυγητής των λουλουδιών του κακού, έσβησε το μεγάλο όνειρο των Ελλήνων και έδωσε τον καημό της αποδημίας, της καταστροφής, της προσφυγιάς.
Τα ιστορικά στοιχεία ήρθε να εξιστορήσει ο δικηγόρος κ. Πολύβιος Λαγουδάκης. Κρατώντας στο μυαλό του όλο τον οπλισμό της ιστορίας για να διεγείρει τη διαίσθηση που πέμπει τη φαντασία στον τόπο της καταστροφής. Συγχρόνως “διαφάνειες” καθόλη τη διάρκεια της ομιλίας γύρω από τις ομορφιές της γης της Θεότητας, την Αγ. Σοφιά, τις εκκλησίες, τα θαυμαστά ελληνικά έργα έκαναν τη διαφορά με τα αποκαΐδια και τα συντρίμμια που σημάδεψαν οι στημένοι μιναρέδες. Τέλειες εικόνες γεμάτες νοσταλγία, περιγραφή και πόνο. Οσα σταλάζουν την πίκρα της μοναξιάς και όσα φέρνουν το άλγος της μνήμης. Η Σμύρνη έμεινε στην καρδιά όλων μας.
Τα σμυρνέικα τραγούδια ήρθαν σαν φρέσκος αλμυρός αέρας μέσα στην κατάμεστη αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου με εκφραστική τεχνική, με διακριτική μελωδία, με προσευχητική ιλαρότητα, με ανατολίτικο μοτίβο και έδωσαν μια ανάσα ανάμνησης.
Ούτι, μπουζούκι, κανονάκι, κιθάρα, βιολί, κρουστά και πιάνο. Μια απέριττη συμφωνία, με ήχους και κίνηση, μια γλυκιά αρμονία, ένα κελάηδημα από τα χέρια των μουσικών και είχε μεγάλη επιτυχία.
Η σκυτάλη των αποχρώσεων με τη γνώση της μουσικής, μας χάρισαν συναρπαστική θέρμη. Η χορωδία από 40 περίπου χορωδούς, απόγονοι Μικρασιατών, άνθρωποι που φλέγονται από το πάθος και το μεράκι, απέδωσαν με χαρισματικές φωνές, με συμμετρία και προσοχή, τραγούδια σπουδαίων επώνυμων συνθετών που γράφτηκαν πάνω στον πόνο τους, να μην μείνουν ορφανά και ανώνυμα. Ολα γύρω από τη γενέθλια γη, τις δόξες και τους καημούς, τους κήπους και τ’ ακρογιάλια, τις κοπέλες, τα γλέντια, τις αγάπες, τον έρωτα σ’ όλη την κλίμακα της προσφοράς του. Σαν γνήσιοι ανατολίτες τραγούδησαν όχι μια Πόλη χαμένη, αλλά μια Πόλη ζωντανή, γραφική, ελληνική. Μέσα στην ατμόσφαιρα χειροκροτημάτων το αίσθημα έδειξε την ικανοποίησή του. Η μουσική βραδιά φτάνει στο τέλος. Ενα πλήθος ανεβοκατεβαίνει σαν άμπωτη και σαν παλίρροια εκρήξεις μουσικές, που σιγά – σιγά ηρεμούν για να σβήσουν πέρα στα κυανά σύνορα. Ευχαριστούμε όλους
Συγχαρητήρια στο Δ.Σ. του Συλλόγου Μικρασιατών. Συγχαρητήρια στην κα Ρακοπούλου Γεωργία, η οποία με κατάθεση ψυχής, αφιλοκερδώς εκπαιδεύει τη χορωδία και της ευχόμαστε πάντα επιτυχίες. Συγχαρητήρια και στους μουσικούς για την άριστη μουσική τέχνη τους, που κρατούν τον ανατολίτικο χαρακτήρα. Τέλος συγχαρητήρια σε όλους τους οργανωτές για την εξαίρετη βραδιά που μας χάρισαν, αλλά και το ενδιαφέρον τους, ώστε να μην χαθεί αυτή η επέτειος τιμής και μνήμης.