Ας δούμε παρακάτω κάποιες από τις δημοσιευόμενες «ειδήσεις» του παρελθόντος.
Οι ειδήσεις
Αθηνά, 21-10-1854. Αναγιγνώσκομεν εις τον «Τηλέγραφον του Βοσπόρου» υπό ημερομηνίαν 9-10 τα ακόλουθα· «Προχθές περί το μεσονύκτιον, εισέβαλον εις Δούρχα, χωρίον απέχον Τραπεζούντος τρεις ώρας, δέκα λησταί προσβαλόντες την οικίαν του διασημοτέρου του χωρίου, Κωνσταντίνου ονομαζομένου, Γραικού· ο οικοδεσπότης εξυπνήσας ετράβησε κατ’ αυτών δύο τουφεκιές, ώστε ακούσαντες τον θόρυβον οι γείτονες έτρεξαν εις βοήθειάν του και ούτω οι λησταί έφυγαν άπρακτοι».
Αθηνά, 27-10-1854. Απεβίωσε χθες μετά βραχυχρόνιον αρρώστιαν ο υποστράτηγος Σ. Ρέινεκ. Ανήκεν ο αποθανών εις την ένδοξον φιλέλληνα φάλαγγα των αοιδίμων εκείνων ανδρών, του Βύρωνος, Άστιγγος, Νόρμαν, Σανταμαρία, Βαλέστα, Μάυερ και τούτοις ομοίων, οίτινες ακούσαντες το πολεμιστήριον του ελληνικού έθνους ενθουσιώντες υπέρ του Χριστιανισμού και της πάλαι ελληνικής δόξης, έσπευσαν ως βοηθοί γενναίοι και αντιλήπτορες εις τον υπέρ πίστεως και πατρίδος ημέτερον αγώνα και κρατούντες την σημαίαν του σταυρού έπεσαν οι πλείστοι ηρωικώς. Ο μακαρίτης Ρέινεκ ήλθεν εις την Ελλάδα από του πρώτου έτους της επαναστάσεως, διέτρεξεν ολόκληρον τον ελληνικόν αγώνα, υπηρετών μετά ζήλου και ακολουθών αρχάς μετριότητος και φρονήσεως· […]
Αθηνά, 19-5-1855. Την 30 λήξαντος μηνός απεβίωσεν εν Καλάμαι η Ειρήνη Π. Μπενάκη, υπό βαρυτάτου νοσήματος. Η Ειρήνη Μπενάκη εγεννήθη εν τη πόλει των Χανίων της Κρήτης, ανήκε δε εις την οικογένειαν Κυδωνάκη, εκ των διασημοτέρων της νήσου ταύτης. Κατά το έτος 1831 συζευχθείσα μετά του Π. Μπενάκη, εγέννησε τρεις υιούς και δύω θυγατέρας. […]
Αθηνά, 30-5-1855. Διά διαφόρων αποφάσεών του το Υπουργείον των Εσωτερικών παρέπεμψεν εις δίκην τους εξής δημοτικούς υπαλλήλους. […] δ) τον ειδικόν πάρεδρον Αρτοτίνης του δήμου Κροκυλίων, Παναγιώτην Παλασκόνη… διότι ου μόνον εξέδωκε ψευδές πιστοποιητικόν υπέρ τινων φυγοδίκων συγχωρίων του, ως υπαγομένων δήθεν εις τους όρους του από 9 Ιουνίου π.ε. Β.Δ. περί αμνηστείας, αλλά και ενόρκως ενώπιον του δικαστηρίου εβεβαίωσεν ως αληθή τα ψευδώς ποιηθέντα.
Αθηνά, 20-6-1855. Γράφουν εκ Γαλαξειδίου από 16-6-1855: «Σας αναγγέλω ότι χθες ελάβομεν την είδησιν ότι εις τον όρμον Κόκλα του δήμου Τολοφώνος (εντός του Κορινθιακού κόλπου) εν εμπορικόν πλοίον Γαββάρα σημαίας οθωμανικής προσωρμίσθη προερχόμενον εκ Μασσαλίας, το πλήρωμα του οποίου, κατά την θαλασσοπλοΐαν του, συνέλαβε την κακούργον απόφασιν και εφόνευσε τον πλοίαρχον και τινας ναύτας διά να ενεργήση ναυταπάτην. Την είδησιν ταύτην μαθόντες συννενοήθημεν μετά του λιμενάρχου διά ν’ αποστείλωμεν τον κ. Α. Μητρόπουλον διά να κατορθώση την σύλληψιν των ναυτών… αλλ’ ένεκα πνέοντος σφοδροτάτου δυτικού ανέμου εματαιώθη το σχέδιον μας. […]»
ΑΛΗΘΕΙΑ, 17-5-1869. Εις Θήβας συνέβησαν χθες δύο φόνοι. Εξ Χειμαριώται περιφερόμενοι από χωρίου εις χωρίον και συλλέγοντες ψήφους υπέρ του Σπυρομήλιου εισήλθον εις τι οινοπωλείον όπου υπήρχε και νέος 22 ετών. Ζητήσαντες δε να πίωσι ρητινήτην προσεκάλεσαν τον οινοπώλην να πίη και αυτός και ειπή: «Ζήτω ο Μήλιος». Ο οινοπώλης ανήκεν εις την αντίθετον μερίδα, δεν υπήκουσεν, οι δε Χειμαριώται επιτιθέντες κατ’ αυτού τον εφόνευσαν. Ο παρακαθήμενος νέος θελήσας να παρεμβή εφονεύθη και αυτός. Μετά ταύτα οι Χειμαριώται ως καλοί κοκυραίοι εξήλθον και άδηλον αν συνελήφθησαν ή επεδόθησαν εις τον ληστρικόν βίον.
