Την ευκαιρία να απολαύσουν την εµβληµατική “Λιλιπούπολη”, σε µια πρωτότυπη µουσικοθεατρική εκδοχή, βασισµένη στην ιστορική ραδιοφωνική εκποµπή του Τρίτου Προγράµµατος, θα έχουν όσοι βρεθούν το βράδυ της Κυριακής 17 Αυγούστου στις 21:00 στο θέατρο της Ανατολικής Τάφρου στα Χανιά.
Η παράσταση ανεβαίνει σε θεατρική προσαρµογή από τον Νάσο Ζαγκότη και µουσικές ενορχηστρώσεις του Γιώργου Φουρναράκη και λίγο πριν ηχήσει το περίφηµο εναρκτήριο σήµα “Εδώ Λιλιπούπολη”, οι “διαδροµές” συνοµίλησαν µε τον κ. Ζαγκότη για το ενδιαφέρον αυτό καλλιτεχνικό εγχείρηµα που εµπνεύστηκε η Θεατρική Οµάδα του Συλλόγου Φίλων Μουσικής Σητείας και υλοποίησε µε τη στήριξη της Φιλαρµονικής ∆ήµου Σητείας.
Πώς προέκυψε η “Λιλιπούπολη”;
Ήταν µια ιδέα του µαέστρου της Φιλαρµονικής του ∆ήµου Σητείας του οποίου του άρεσαν τα τραγούδια και οι µουσικές της “Λιλιπούπολης”. Ήταν όνειρό του να το κάνουµε παράσταση. Συναντήσαµε όµως δυσκολίες στο να πάρουµε τα δικαιώµατα και το αφήσαµε στην άκρη. Επανερχόµενοι, όµως, κάποια στιγµή στα κείµενα, που αποµαγνητοφωνήσαµε από τις ραδιοφωνικές εκποµπές µια οµάδα ατόµων καθώς δεν υπάρχουν σε γραπτή µορφή, διαπιστώσαµε ότι παρότι πέρασαν 45 χρόνια από τότε που σταµάτησε η “Λιλιπούπολη”, δηλαδή το 1980, είναι πολιτικά πολύ ενδιαφέροντα και επίκαιρα τα κείµενα. Καταφέραµε στην πορεία να βρούµε µια επαφή µε τον Νίκο Κηπουργό, που ήταν ένας από αυτούς που έγραψαν τις µουσικές, και µέσω αυτού µε τους υπόλοιπους συντελεστές κι έτσι πήραµε τα δικαιώµατα και ξεκινήσαµε να δουλεύουµε.
∆υστυχώς, έχουν χαθεί τα περισσότερα επεισόδια γιατί όταν σταµάτησε η σειρά πάνω σε πολλές ηχογραφηµένες κασέτες γράφτηκε καινούριο υλικό. Αυτό ήταν εγκληµατικό.
Πώς προσεγγίσατε το υλικό δεδοµένου ότι έχουν περάσει 45 χρόνια από τότε;
Αφού ακούσαµε πολλές εκποµπές επιλέξαµε ορισµένα επεισόδια που παρουσίαζαν τους ήρωες και τις σχέσεις µεταξύ τους, ενώ διατηρήσαµε ως κεντρικό αφηγηµατικό άξονα την πολιτική διάσταση της “Λιλιπούπολης” µε πυρήνα τον δήµαρχο Χαρχούδα. Βεβαίως, βάλαµε εµβόλιµα και εκποµπές που δεν είχαν έντονη πολιτική χροιά αλλά είχαν έναν χαρακτήρα κοινωνικής κριτικής, όπως το επεισόδιο µε την εκπαίδευση του παπαγάλου ή ήταν πολύ δηµοφιλή όπως του Χρυσαλιφούρφουρου κ.λπ. Ουσιαστικά ακολουθήσαµε έναν άξονα πολιτικό που διανθίζεται στην πορεία µε επεισόδια που µας βοηθούν να κατανοήσουµε καθέναν από τους ήρωες της “Λιλιπούπολης”.
∆εν είναι εντυπωσιακό αλλά και κάπως πικρό το γεγονός ότι η “Λιλιπούπολη” διατηρεί πολιτικά την επικαιρότητά της;
Είναι εντυπωσιακό πράγµατι αλλά λέει πολλά και για την ποιότητα της εκποµπής. Όταν η τέχνη κινείται σε υψηλό επίπεδο παραµένει πάντα επίκαιρη και δεν περιορίζεται από το ιστορικό πλαίσιο. Η “Λιλιπούπολη” περιέχει κείµενα που έχουν γραφτεί από ανθρώπους εµπνευσµένους, όπως και οι µουσικές είναι εξαιρετικές, καθώς οι άνθρωποι αυτοί µπόρεσαν να διακρίνουν τις βαθιές πραγµατικές παθογένειες της κοινωνίας µας πέρα από την ιστορική συγκυρία. Και είναι αλήθεια ότι παρότι έχουν γίνει βήµατα στην Ελλάδα µέσα σε αυτά τα 45 χρόνια οι βασικές παθογένειες παραµένουν.
– Η “Λιλιπούπολη” έχει µείνει στη συλλογική µνήµη κι ως ένα από τα αγαπηµένα “παιδιά” του Χατζιδάκι. Μακάρι να είχαµε και σήµερα ένα τέτοιο ραδιόφωνο όπως το Τρίτο Πρόγραµµα εκείνης της εποχής.
Ο Χατζιδάκις έδωσε τη δυνατότητα τότε σε νέους ταλαντούχους ανθρώπους, όπως ο Κηπουργός, ο Μαραγκόπουλος, η Λένα Πλάτωνος, η Μαριανίνα Κριεζή, ο Λευτέρης Βογιατζής, η Μίρκα Παπακωνσταντίνου, η Άννα Παναγιωτοπούλου κ.ά., να δουλέψουν προστατευµένοι σε µια εποχή που δεν ήταν τελείως απελευθερωµένη πολιτικά. Χάρη στη φιλία του µε τον Καραµανλή ο Χατζιδάκις έχαιρε απόλυτης ασυλίας κι έκανε αυτό που ήθελε, παρότι η “Λιλιπούπολη” και το Τρίτο Πρόγραµµα βάλλονταν από στελέχη τής τότε κυβέρνησης. Γι’ αυτό και µε τη φυγή του Καραµανλή και την ανάληψη της εξουσίας από τον Γεώργιο Ράλλη σταµάτησε αµέσως η εκποµπή.
Το εντυπωσιακό µε τον Χατζιδάκι όµως είναι και κάτι ακόµα: ότι παρότι είχε συγκεκριµένες πολιτικές ιδέες ένιωθε ότι έπρεπε να δώσει βήµα σε ανθρώπους που δεν είχαν ίδιες πολιτικές πεποιθήσεις µε εκείνον. Κι αυτό γιατί αντιλαµβάνονταν τη δηµοκρατία ως πολυφωνία. Αυτό βέβαια θα πρέπει να το πιστώσουµε και στον Καραµανλή που το επέτρεψε να γίνει, παρά το γεγονός ότι ήταν ένας άνθρωπος που µέχρι τη Μεταπολίτευση δεν φηµίζονταν για την ψυχραιµία και τη δηµοκρατικότητά του. Κι όµως χάρη στη φιλία και την εµπιστοσύνη του προς τον Χατζιδάκι άφησε ένα κρατικό ραδιόφωνο να λειτουργήσει αντιπολιτευτικά, κάτι που ακόµα και στις µέρες µας, το 2025, δεν µπορούµε να πούµε ότι συµβαίνει κάτι αντίστοιχο.
Ήταν µια πρωτοποριακή εκποµπή για την εποχή της αλλά ακόµα και για σήµερα.
Αυτή η εκποµπή ενέπνευσε άλλες εκποµπές, όπως η “Τενεκεδούπολη” που έκανε µετά ο Μαρκόπουλος, η “Φρουτοπία” κ.ά. Να πούµε ακόµα ότι εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν ψυχαγωγικές εκποµπές για παιδιά. Η “Λιλιπούπολη” εποµένως ήταν πράγµατι κάτι τελείως πρωτοποριακό, τόσο πρωτοποριακό θα λέγαµε που δεν άρεσε τόσο στα παιδιά, αλλά την παρακολουθούσαν κυρίως οι γονείς και οι ενήλικες!
Η δική σας παράσταση που απευθύνεται;
Εµείς προσπαθήσαµε να φτιάξουµε µια παράσταση που απευθύνεται και σε παιδιά και σε ενήλικες. Ίσως απευθύνεται πιο πολύ σε ενήλικες, λόγω της κοινωνικής και πολιτικής κριτικής, αλλά είναι σίγουρο ότι τα παιδιά την απολαµβάνουν και τη βρίσκουν διασκεδαστική γιατί έχει πολύ χρώµα, µουσική, κίνηση και αστείους ήρωες.
Η παράσταση
Η παράσταση “Εδώ Λιλιπούπολη” που θα παρουσιαστεί την Κυριακή 17 Αυγούστου στις 21:00 στο θέατρο Ανατολική Τάφρου βασίζεται στην οµότιτλη ιστορική ραδιοφωνική σειρά του Τρίτου Προγράµµατος της ΕΡΤ, η οποία µεταδόθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’70 υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Μάνου Χατζιδάκι.
Με τραγούδια των Νίκου Κυπουργού, ∆ηµήτρη Μαραγκόπουλου, Λένας Πλάτωνος και Νίκου Χριστοδούλου, σε στίχους της Μαριανίνας Κριεζή, η “Λιλιπούπολη” άφησε ανεξίτηλο αποτύπωµα στον ελληνικό πολιτισµό, εµπνέοντας γενιές ακροατών.
Η παράσταση υλοποιείται από τη Θεατρική Οµάδα του Συλλόγου Φίλων Μουσικής Σητείας και την στήριξη της Φιλαρµονικής ∆ήµου Σητείας.
Σκηνοθεσία: Νάσος Ζαγκότης, Μαρία Σταυρακάκη.
Μουσική διεύθυνση και ενορχήστρωση: Γιώργος Φουρναράκης.
Με αλφαβητική σειρά συµµετέχουν οι ηθοποιοί: Γιώργος Βιτσεντζάκης, Ειρήνη Γαρεφαλάκη, Νάσος Ζαγκότης, Μιχάλης Καναβάκης, Κατερίνα Καπαρού, Ελευθερία Παναγιωτάκη, Παύλος Παπαδόπουλος, Μαριλένα Παπανικολάου, Γιάννης Στάγιας, Αργύρης Σφενδουράκης και Εύη Τσικαλάκη.
Εναλλακτική Ορχήστρα Φιλαρµονικής ∆ήµου Σητείας – Συλλόγου Φίλων Μουσικής Σητείας – ∆/νση Γιώργος Φουρναράκης: Frans De-Lewn (κλαρινέτο), Μαριλένα Σκαµπαρδώνη (φλάουτο), Τσακαλίδης Αλέξανδρος (ντραµς), Μπιζανάκης Χάρης (κιθάρα), Τσιρακάκης Γιάννης (κιθάρα), Παπαδάκης Κων/νος (τροµπέτα), Λιανουδάκη Μαρία (ευφώνιο), Denisse De – Lewn (κρουστά), Πετράκης Κώστας (µπάσσο), Στάγια Κατερίνα (πλήκτρα).
Ερµηνεία Τραγουδιών: Μαριλένα Παπανικολάου, Κατερίνα Καπαρού, Γιάννης Στάγιας, Μιχάλης Καναβάκης, Αργύρης Σφενδουράκης, Γιώργος Βιτσεντζάκης, Νάσος Ζαγκότης, Γιάννης Τσιρακάκης, Χάρης Μπιζανάκης.
Σκηνικά και Κοστούµια: Μαρία Σταυρακάκη, Τζίνα Στεπανιάν και Ειρήνη Γαρεφαλάκη.
Έρευνα κειµένων: Βέρα Περράκη.
∆ιοργάνωση Περιφέρεια Κρήτης, σε συνδιοργάνωση µε τους ∆ήµους Χανίων και Σητείας και τον Σύλλογο Φίλων Μουσικής Σητείας.
Είσοδος ελεύθερη.
