Πλησιάζουμε σε έναν διαφορετικό, φετινό, Δεκαπενταύγουστο. Χωρίς λιτανείες, χωρίς πανηγύρια. Με μάσκες παντού, σε κλειστούς αλλά και ανοιχτούς χώρους, όπου υπάρχει συγχρωτισμός και είναι δύσκολο να τηρήσουμε τα μέτρα της φυσικής απόστασης.
Με κλειστά τα μπαρ, τις καφετέριες και τις ταβέρνες από τα μεσάνυχτα και τον κόσμο – στις “επιλεγμένες” λόγω κορωνοϊού και ανησυχητικής εξάπλωσης των κρουσμάτων περιοχές ανά την Ελλάδα – να… αναζητά – τη συνέχεια της διασκέδασης σε πλατείες και παραλίες.
Αναπολούμε, λοιπόν, προηγούμενα καλοκαίρια. Με τους φυσιολογικούς ρυθμούς τους. Με τους ξένους επισκέπτες μας. Με τα “μπάνια του λαού”, όπως τα μάθαμε. Χωρίς περιορισμούς σε μετακινήσεις. Με βραδιές χαλάρωσης, χωρίς μάσκες και το… ρολόι στο χέρι.
Σαφώς πρέπει να τηρούνται οι συστάσεις, τα μέτρα προστασίας που κατά διαστήματα ανακοινώνονται. Σαφώς οφείλουμε να συμβάλλουμε στο “φρενάρισμα” της πανδημίας.
Το τίμημα μπορεί να είναι βαρύ και η “μάχη” δύσκολη. Αλλά και η υγεία μας είναι πολύτιμη!