Δύο πόλεις “μέσα στα Χανιά”

Πόσες πόλεις χωράνε σε μια πόλη; Μάλλον περισσότερες από όσες υποψιαζόμαστε και όσες μπορούμε να συλλάβουμε με την πρώτη ματιά. Οι θεωρητικοί μιλούν για την καταγεγραμμένη ιστορία μιας πόλης, την αποτυπωμένη αρχιτεκτονική, τις γεύσεις, τη γλώσσα (“Ήντα γίνεται μωρέ;”), τη συμπεριφορά στην πολιτισμική επικράτεια.
Με την πρώτη ματιά, λοιπόν, υπάρχουν δύο πόλεις “μέσα στα Χανιά”. Η μία των ενεργών πολιτών και η άλλη των τοπικών αρχόντων.
Εκεί μέσα, στην “εσοχή” αυτή, υπάρχουν καλά κρυμμένοι οι φόβοι και οι ανασφάλειες της τοπικής εξουσίας, η “τρέλα και κορδέλα”, η σταθερά ενοχική παρουσία τους.
«Η πόλη και η πόλη», λοιπόν, δομείται μέσα στη διαρκή υποτίμηση ενός ακρωτηριασμού της πολιτικής συνείδησης και του πολιτικού λόγου.
Αυτό είναι ένα κομμάτι επιμελώς αποσιωπημένο τελευταία στα Χανιά. Τι συμβαίνει στην γκρίζα “εσοχή” εκεί που συναντιέται ο ορατός κόσμος με τον αόρατο των δικών τους δικολαβιών;
Και όσο αυτοί (οι τοπικοί άρχοντες) παίζουν μεταξύ τους τις κουμπάρες, εμείς θα ενθαρρύνουμε τους Χανιώτες να κοιτούν με τον φακό της ιστορίας, της μνήμης και της κρίσης την “εσοχή”.
Αν, λοιπόν, διαθέτουμε στοιχειώδη γλωσσική εντιμότητα, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι όλα όσα υποψιαζόμαστε, επαληθεύτηκαν. Εμείς τη γλωσσική εντιμότητα τη διαθέτουμε, αυτοί;
Έτσι διακινείται στα Χανιά (από αυτούς) μια εμπορεύσιμη υποπολιτική γκλαμουριά.
Και μετά αρχίζει η ημιθανής καλλιλογία τους -τέκνον και αυτό- των όσων διδάχτηκαν στα ασάλευτα κομματικά γραφεία.
Αυτό είναι τα Χανιά· μια αδικαίωτη πόλη.