Κύριε διευθυντά,
στην περίπτωση αιτήματος για οικονομική βοήθεια στην κρατική, ελληνική, “Ολυμπιακή, η Ευρωπαϊκή Ενωση (Μέρκελ και ΣΙΑ!!) έκριναν ότι είναι παράνομο και είπαν «όχι», και την πτώχευσαν.
Τώρα που Γερμανία, Γαλλία κ.λπ. χρηματοδοτούν τις αεροπορικές τους εταιρείες (και καλά κάνουν, να σώσουν θέσεις εργασίας) δεν είναι παράνομο; Μόνο για την ελληνική “Ολυμπιακή” αεροπορική εταιρεία ισχύουν οι νόμοι της περιβόητης Ε.Ε.; Κάποιος να απαντήσει μπορεί; Γιατί «δυό μέτρα και δυό σταθμά», όπως λέει ο λαός μας;
Εμμανουήλ Λεπτίδης
Τα Χανιώτικα Νέα συμμετέχουν στην Πρωτοβουλία Journalism Trust Initiative (JTI) των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα, έχοντας συμπληρώσει και δημοσιεύσει την Αναφορά Διαφάνειας. Η Πρωτοβουλία JTI είναι ένα διεθνές πρότυπο και έχει ως στόχο την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του κοινού στα ΜΜΕ μέσω της ανάδειξης και προώθησης της αξιόπιστης δημοσιογραφίας,
Συμμετέχοντας στην πρωτοβουλία αυτή, αναλαμβάνουμε την ευθύνη να συμβάλλουμε στην καταπολέμηση της παραπληροφόρησης και να προάγουμε την αξιοπιστία και την ηθική στη δημοσιογραφία. Με αυτόν τον τρόπο, στηρίζουμε τις βασικές αρχές της ελευθερίας του τύπου και της δημοκρατίας, προσφέροντας στους πολίτες έναν αξιόπιστο πυλώνα πληροφόρησης.
Χωρίς να είμαι γνώστης του αντικείμενου, αλλά απλά με την λογική: Δεν είναι το ίδιο αν μια επιχείρηση χρεοκοπήσει λόγω κακής διαχείρισης των υποθέσεων της και αν μια άλλη βρεθεί σε δύσκολη οικονομική θέση διότι το ίδιο το Κράτος την υποχρέωσε για λόγους προστασίας από μια επιδημία να διακόψει τις δραστηριότητες της. Στην δεύτερη περίπτωση μια οικονομική υποστήριξη είναι κάτι σαν αποζημίωση. Είναι πάντως αστείο να λέει αυτός που χρεοκόπησε την εταιρία του πως του την χρεοκόπησαν αυτοί που δεν επιτρέπουν να πάρει δημόσιο χρήμα στήριξης, με αυτό δεν κρίνω αν έπρεπε να πάρει ή να μην πάρει αυτή εταιρία αυτην την στήριξη αλλά τον πονηρό τρόπο αποποίησης ευθυνών που βλέπουμε εδώ.
Και μια εντελώς προσωπική παρατήρηση: Έζησα πολλά χρόνια στη Γερμανία και ερχόμουν συχνά με το αεροπλάνο στην Ελλάδα. Στο αεροδρόμιο στην Γερμάνια η μόνη εταιρεία που είχε σχεδόν πάντα καθυστέρηση (συχνά δύο με τρεις ώρες) ήταν η Ολυμπιακή. Τα πρώτα χρόνια την προτιμούσα γιατί ήταν ελληνική, μετά βαρέθηκα την ασυνέπεια της και όταν υπήρχε άλλη επιλογή έπαιρνα άλλη εταιρία.