Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Δοκιμές ανθρωπισμού

Αφιέρωση στον Μεγάλο Ελευθέριο Βενιζέλο του Δ. Ν. ΜΑΡΩΝΙΤΗ

Με την θεωρούμενη ψευδή ελευθερία να περιάγεται απογνωστικά σε όλο τον πλανήτη σαν ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΣ «ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ».

Σήμερα  ημέρα του αγίου Ελευθερίου το κείμενό μας το αφιερώνουμε μέσα ανάμνηση του ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ και σε όλους και όλες που εορτάζουν σε κόσμο ανελευθερίας
Το εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο: «Ο ΦΟΒΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Δοκιμές Ανθρωπισμού» είναι επιμέλεια, εκλογή κειμένων και εισαγωγή του Καθηγητή  Δ.Ν. ΜΑΡΩΝΙΤΗ και έκδοση ΠΑΠΑΖΗΣΗ το 1971

Ο ΦΟΒΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΔΟΚΙΜΕΣ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΥ
Είναι ο τίτλος και υπότιτλος ενός εξαιρετικού βιβλίου που κυκλοφόρησε το 1971 από τις εκδόσεις ΠΑΠΑΖΗΣΗ.
Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε με επιμέλεια, εκλογή κειμένων και εισαγωγή του αείμνηστου διανοούμενου και καθηγητή Δ.Ν. Μαρωνίτη.
Στη μεγάλη αναζήτηση του «φόβου της ελευθερίας» στην εισαγωγή του δίνει τον τίτλο: «ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΥ». Για να πει κατ’ αρχήν ότι: Ο ανθρωπισμός δεν αντιμετωπίζεται στη  μελέτη του «ΦΟΒΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ» ως θέμα «Ιστορικό», δεμένο αποκλειστικά με την ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα.

Η ΠΟΛΥΜΟΡΦΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ
Αυτή η ελευθερία ευρύτερα χαρακτηρίζεται ως κλασικός ρεμπουμπλικανισμός που είναι γνωστός, επίσης ως πολιτικός ουμανισμός που αναπτύχθηκε από τον Μακιαβέλι στην Ιταλία της αναγέννησης και από τον James Hantigton στην Αγγλία του 17ου αιώνα. Για να τροποποιηθεί από βρετανούς, καθώς και από συγγραφείς της Ηπειρωτικής Ευρώπης του 18ου αιώνα για τη σκέψη των θεμελίων των πατέρων της Αμερικής.
Ο Μακιαβέλι υποστήριξε ότι ένα κράτος μπορεί να ελπίζει σε ασφάλεια από τους ανόμους της τύχης, μόνο αν οι πολίτες είναι αφοσιωμένοι στην  ευημερία του. Να κυβερνούν και να κυβερνώνται διαδοχικά και να είναι έτοιμοι να προμαχήσουν  για την πολιτεία, και να περιορίσουν τις δικές τους κτήσεις, και πολιτικές θέσεις, που δεν ακολουθήθηκαν…
Για να υπάρξει – κατά τη γνώμη πολλών μετέπειτα ουμανιστών, όπως, ακόμα και την σύγχρονων ψευδοουμανιστών: Ο ΦΟΒΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ: Με ελευθερία θετική και αρνητική, και καθήλωση της ελευθερίας της αυθορμησίας και της αδιαφορίας.

Ο ΣΑΚΑΤΕΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΗΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΥΠΟΔΕΙΧΝΕΙ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ
Στον τόμο που αναφερόμαστε (σελ. 11) το ερώτημα, σχηματικά διατυπωμένο έχει ως εξής: «Έγινε ήδη ο ανθρωπισμός ιστορικό απολίθωμα ή δίκαια εξακολουθεί επίμονα ακόμη – έστω σακατεμένος και ανάπηρος – να υποδείχνει ως σήμερα κάποιο δρόμο ζωής και συμπεριφοράς;
Για να πει ο επιμελητής του τόμου ότι: «από τρεις κυρίως σκοπιές γίνεται η παρατήρηση του ανθρωπισμού.
Α) Από τη σκοπιά της γλώσσας με τίτλο: Γλώσσα και ανθρωπισμός.
Β) Παιδεία και ανθρωπισμός.
Γ) ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ…..
Σήμερα, οπωσδήποτε καλύπτουμε και από τις τρεις μεριές, με το που η ανθρωπότητα διαλύεται και φτιάχνεται. Οπού στην πραγματικότητα της διαρκούς εναλλαγής ΕΙΝΑΙ κυρίαρχος ο ΦΟΒΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ που μεταβάλλει τα πάντα σε αγωνιώδη ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΠΟΤΕ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΟΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ
Ο Γενικός τίτλος αυτού του σημαντικού βιβλίου επανέρχεται στο τέλος της θεώρησης αυτού του  φόβου από την αρχαιότητα ως σήμερα με άρθρο για να παραθέσει το motto του t.H. Juxley, που λέει:  «Οι χειρότερες δυσκολίες για τον άνθρωπο αρχίζουν από τη στιγμή που μπορεί να κάνει ότι θέλει». Σε πολλές εποχές κάναμε ότι θέλαμε και σε άλλες  νομίζαμε ότι κάνουμε ότι θέλουμε, όπως και σήμερα νομίζουμε ότι κάνουμε ότι θέλουμε αφού κατά τη γενική γνώμη των κειμένων της έκδοσης ο φόβος  της ελευθερίας ήταν κυρίαρχος ως φάντασμα της τελικής ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ του θανάτου που αποτελεί τον ΜΕΤΑΦΟΒΟ κάθε νομιζόμενης ελευθερίας.
Για να είναι το ΜΕΓΑ ΚΑΚΟ που αγνοείται». Γιατί η λατρεία του ορατού κόσμου και η αίσθηση τη ενότητας μαζί του άρχισε στο μυαλό πολλών ανθρώπων  να παραχωρεί τη θέση στο αίσθημα ότι ο φυσικός κόσμος μας βρίσκεται στη διάθεσή τους.
Αλλά, πέρα από τις αμέτρητες δυνάμεις του κακού ο άνθρωπος ως ζώσα ψυχή δεν είναι η ένωση μαζί του, αλλά η φυγή απ’ αυτό!.

ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ
Προς τις τελευταίες σελίδες του βιβλίου ο καθηγητής ΜΑΡΩΝΙΤΗΣ αναφέρεται στον ΜΑΡΞ που αναφέρεται σε κάθε είδους προσφυγή στην ανθρωπιστική παράδοση, είτε  αυτή φέρει αρχαίο, είτε χριστιανικό φωτοστέφανο, γιατί ανάμεσα στο χάσμα των δύο αυτών φωτοστεφάνων ο Μαρξισμός δεν παρέμεινε διαλεκτικός αλλά με χρησιμοποίηση τη διαλεκτική μόνο ως μέσο για να φθάσει στην απόλυτη αλήθεια, αλλά με αυτή στην αναζήτησή της παράγεται και αναπαράγεται Ο ΦΟΒΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.
Για να αναφερθεί στη σελ. 222 ο καθηγητής Μαρωνίτης ότι «Ο ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΟΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ αν θέλει να γίνει πραγματικά ανθρωπισμός, όπως τον εννοούσε ο ίδιος ο ΜΑΡΞ είναι πλάνη.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΞΕΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΑΝΘΡΩΠΙΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Πρέπει η απαλλαγή από αυτή την αυταπάτη που αποτελεί το ολέθριο και θανάσιμο αμάρτημα όλων των Μαρξιστών, που πρέπει να  αρνηθούν την εσφαλμένη ιδεολογία της δυνατότητας για τελειοποίηση του ανθρώπου, για χάρη της Αλήθειας ότι ο άνθρωπος είναι ετοιμόρροπος, αφού μόνο ως εύθραυστος ο ανθρωπισμός  μπορεί να γίνει πραγματικός αν μετριάσει  τον υπέρμετρο και πολύ βέβαιο οίστρο της πίστης του για το μέλλον,  όχι για να παραιτηθεί αλλά για να μην τολμήσει κάτι πάνω από τις δυνάμεις του, γιατί ο ΦΟΒΟΣ της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ είναι πανταχού παρόν και ιδιαίτερα στους τόσο δύσκολους  ΝΕΟ-ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΜΑΣ.
Με δεδομένου ότι δεν μπορούμε να ξεφύγουμε την απανθρωπιά του σημερινού κόσμου. Γιατί μέσα σ’ αυτόν ο ΦΟΒΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΥΠΕΡ-ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ.

Η ΠΛΗΡΩΜΗ ΕΝΟΣ ΗΘΙΚΟΥ ΤΙΜΗΜΑΤΟΣ
Αλλά όταν ένας λαός προχωρήσει προς τον ανοικτή κοινωνία που είχαν προχωρήσει οι Έλληνες  ως τον τρίτο π.Χ. αιώνα, τέτοιου είδους υποχώρηση δεν γίνεται, τόσο γρήγορα ή ομοιόμορφα, ούτε είναι ανώδυνη για το άτομο. Γιατί το να αφήνεις τις ευθύνες σου σε όποια σφαίρα δραστηριότητας, συνεπάγεται πάντοτε την πληρωμή ενός τιμήματος, που εμφανίζεται  ως νεύρωση και μπορούμε αλήθεια να βρούμε παράλληλες μαρτυρίες ότι  οι φόβοι της ελευθερίας δεν είναι μονόηχα μια φράση ανάμεσα στα αυξανόμενα άγχη και στις  συνταρακτικές εκδηλώσεις του νευρωτικού συναισθήματος ενοχής που γίνεται αισθητό στα τελευταία στάδια της αποχώρησής του.
Όμως αν οι ιστορικοί του μέλλοντος φτάσουν ποτέ σε μια πληρέστερη εξήγηση του τι ακριβώς συνέβη, νομίζω ότι, χωρίς, να αγνοήσουν ούτε τον πνευματικό, ούτε τον οικονομικό παράγοντα θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους και ένα άλλου είδους κίνητρο λιγότερο βολικό, ορθολογικά βολικό. Για να πει τελικά ο επιμελητής όλης της έκδοσης καθηγητής Δ. Μαρωνίτης ότι:  «Πίσω από την παραδοχή του αστρικού Ντετερμινισμού υπήρχε και υπάρχει και ενός άλλου είδους υπάρχον όπως από το διαχρονικό συμβαίνον της ελευθερίας  του φόβου σήμερα ζούμε την ανελευθερία του τρόμου…
Όμως υπήρχε μεταξύ άλλων και ο ΦΟΒΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
ήταν και είναι η ασυνήθιστη φυγή από το βαρύ φορτίο της ατομικής εκλογής που επιβάλλει στα μέλη της μια ανοιχτή κοινωνία.
Όμως τώρα από την εποχή της Ελευθερίας  του Φόβου φθάσαμε στην ΕΠΟΧΗ του ΦΟΒΟΥ της παγκοσμιοποιημένης μας ΖΩΗΣ με την Αυτοκρατορία των ΗΠΑ και τη Δικτατορίας της αγοράς,  το ΕΞΠΡΕΣ του τρόμου να συνεχίζει την τρελή του κούρσα, όλοι ν’αναρωτιούνται ποιοι είναι οι επόμενοι σταθμοί με τους πυρομανείς πυροσβέστες και οι Κυβερνήσεις να συνεχίζουν πολέμους, με πρόσχημα τη ΔΙΕΘΝΗ τρομοκρατία, όπως γράφει στο σημαντικό βιβλίο ο καθηγητής και δημοσιογράφος ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ…
Με γενικευμένη  τη Νέα Παγκόσμια υπετρομοκρατία Δύσης-Ανατολής-Βορρά και Νότου.


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα