Η ενεργός συμμετοχή σε κοινωνικές δραστηριότητες και σε παρέες, είναι η λέξη “κλειδί” για τους ανθρώπους που έχουν χάσει τη δουλειά τους έτσι ώστε να παραμείνουν σ’ ένα κοινωνικό δίκτυο. Διότι, το μόνο που δεν βοηθάει κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου, είναι η απομόνωση και η κοινωνική απόσυρση.
Αυτά επεσήμαναν οι ειδικοί, ψυχολόγοι, στο πλαίσιο της εκδήλωσης για την ψυχολογία του ανέργου που διοργάνωσε στο Εργατικό Κέντρο Χανίων το “Νέο Σχήμα Εργαζομένων της ΔΕΥΑΧ” μαζί με το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας (Σ.Δ.Ε.).
Η εκδήλωση περιελάμβανε ομιλίες από τον ψυχολόγο Νικήτα Καυκιό, την ψυχολόγο κα Ελενα Αποστολοπούλου, τη μουσικό Αναστασία Θεοχάρη και τον φιλόλογο στο Σ.Δ.Ε. Χανίων κ. Κ. Κνιθάκη.
Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΧΑΣΕΙ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ
Οπως επεσήμανε ο ψυχολόγος κ. Καυκιός «το να εργάζεται κανείς είναι πολύ σημαντικό, γιατί και τον χρόνο του μπορεί να περνάει, αλλά να είναι και δημιουργικός, κάτι που του δίνει νόημα στη ζωή. Αυτό τον βοηθά να ενταχθεί στην κοινωνία και όταν δεν μπορεί να εργαστεί νιώθει αποκομμένος. Οπότε αισθάνεται απογοήτευση, αισθάνεται απόγνωση, ίσως και μια οργή απέναντι στα γεγονότα, στην κοινωνία, στους άλλους, παρουσιάζει τάσεις απόσυρσης και κάποια συμπτώματα κατάθλιψης».
«Το καλύτερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε για έναν άνεργο είναι να του προσφέρουμε δουλειά. Γιατί, αν αυτό που ζητάει είναι δουλειά και εμείς δεν μπορούμε να του το δώσουμε, όλα τ’ άλλα τα βλέπει περιττά. Το ίδιο βλέπει και τις εκδηλώσεις σε επίπεδο λόγου, καθώς η θεωρία δεν μπορεί να τον αγγίξει και να τον μεταμορφώσει», τόνισε.
«Αυτό που εμείς μπορούμε να κάνουμε ως πολίτες για κάποιον που έχει χάσει την εργασία του, είναι να τον “αγκαλιάσουμε”, όπως θα κάναμε για οποιονδήποτε άνθρωπο που βρίσκεται σε μια δυσκολία και να τον καταλάβουμε γι’ αυτό που βιώνει. Δηλαδή, το να είμαστε δίπλα του, ανθρώπινα, με κατανόηση χωρίς να θέλουμε να τον αλλάξουμε με το ζόρι ή να του λύσουμε το πρόβλημα, αυτό είναι το καλύτερο. Με λίγα λόγια του δείχνουμε πως μένω δίπλα σου, σε καταλαβαίνω, σε αγαπώ και εάν μπορώ να κάνω κάτι για σένα το κάνω», ανέφερε ο κ. Καυκιός.
ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΟΠΟΙΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΕΧΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ
Παράλληλα, αναφερόμενος στον τρόπο που πρέπει να διαχειριστεί τα συναισθήματά του κάποιος άνθρωπος που έχει χάσει την εργασία του ανέφερε: «ανάλογα με τις δυνατότητές του, αυτές καλείται να αξιοποιήσει. Το σημαντικότερο δεν είναι να πετύχει κάτι, δηλαδή να μπορεί να εργάζεται οπωσδήποτε για να έχει νόημα η ζωή του, αλλά να αξιοποιεί τις δυνατότητές του με τον καλύτερο τρόπο. Αρα προτείνουμε, εκεί που είναι ο καθένας, με αυτά που έχει και αυτά που μπορεί, να κάνει το καλύτερο δυνατόν για τον εαυτό του. Αυτή είναι η πρόκληση και η πρόταση. Δηλαδή, εάν δεν είναι δυνατόν να βρεις δουλειά, αξιοποίησε αυτό που έχεις, όπως μπορείς. Εάν μπορείς να συμμετάσχεις σε κοινωνικές δραστηριότητες, σε αθλητικές, σε παρέες, γιατί είναι σημαντικό να φαίνεσαι ώστε να έχεις ένα κοινωνικό δίκτυο».
Η ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΔΕΝ ΒΟΗΘΑΝΕ
«Το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί είναι να αποσυρθείς και να απομονωθείς. Αυτό είναι που θα πρέπει να αποφύγει κανείς, είναι η κοινωνική απόσυρση. Οσο περισσότερο συμμετέχω και είμαι δημιουργικός και κοινωνικός, τόσο δίνω την ευκαιρία στον ευατό μου, κάποια στιγμή να μπορέσω να ξαναεργαστώ», τόνισε κ. Καυκιός.
Από την πλευρά του ο κ. Γιώργος Τακτικάκης εκ μέρους του Νέου Σχήματος Εργαζομένων της ΔΕΥΑΧ, ανέφερε «ειδικά εμείς οι εργαζόμενοι πρέπει να δώσουμε ένα χέρι βοηθείας, αλληλεγγύης, ενότητας στους συμπολίτες μας που δοκιμάζονται αυτήν την εποχή».
