Αν τα πράγματα πάνε καλά σε ένα Νοσοκομείο, τότε γιατί γιατροί και εργαζόμενοι απεργούν και διαμαρτύρονται; Είναι και αυτοί «νεοφιλελεύθεροι της κατσαρόλας;». Προφανέστατα όχι. Στο Νοσοκομείο Χανίων -για παράδειγμα- υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια προβλήματα που υπερκαλύπτονται από τον τίμιο αγώνα των γιατρών, των νοσηλευτών και των εργαζομένων. Οργανικά, όμως, τα προβλήματα παραμένουν. Οι δομές υγείας είναι από τις πλέον ευαίσθητες για μια τοπική κοινωνία. Κατ’ ουσίαν οι παρεχόμενες υπηρεσίες Υγείας αποτυπώνουν και το τεκμήριο του πολιτισμού μιας πόλης. Οποιος θέλει, λοιπόν, το καλό του Νοσοκομείου Χανίων ή της Ιεράπετρας, δεν σημαίνει ντε και καλά ότι θέλει να ρίξει την κυβέρνηση! Θέλει απλά να αισθάνεται άνθρωπος, όταν νοσηλεύεται. Αυτός άλλωστε είναι και ο φυσικός προορισμός ενός δημοκρατικού πολιτεύματος. Να παρέχει τα στοιχειώδη ποιοτικά στάνταρ που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα. Πολίτες που αγανακτούν -στην πλειοψηφία τους τουλάχιστον- δεν πήραν τους δρόμους για να κάνουν αντιπολίτευση. Διεκδικούν απλά το αυτονόητο. Οσο πιο γρήγορα γίνει αυτό κατανοητό από την κυβέρνηση τόσο πιο άμεσα θα εστιάσει στο μείζον ζητούμενο. Στην επίλυση των προβλημάτων αυτών.
Διεκδικώντας το αυτονόητο
