ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ: Περί ελευθερίας – 2022

«Η πραγματική ελευθερία θα έρθει, όταν δεν θα βραβεύεται πλέον εκείνος που κάνει το καθήκον του»
[Αντ. Ντι Πιέτρο (1950-), Ιταλός πολιτικός,
δικηγόρος και δικαστής 1995]

Ι.-Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, όπως και η δημοκρατία μέσα στην οποία πραγματώνεται η πρώτη, είναι έννοιες εύθραυστες, σχεδόν φευγαλέες.

Η ΥΠΑΡΞΗ τους διακυβεύεται από πολέμους, πανδημίες, οικονομικές κρίσεις, οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα, τυχάρπαστους πολιτικάντηδες, φιλόδοξους δικτάτορες εραστές φασιστικών (μαύρων ή κόκκινων) καθεστώτων. Σε τέτοιες περιπτώσεις, οι επίδοξοι “βιαστές” της δημοκρατίας και της ελευθερίας, δεν διστάζουν να αιματοκυλήσουν λαούς, προκειμένου να κατακτήσουν την εξουσία ή να τη διατηρήσουν (Χίτλερ, Μουσολίνι, Παπαδόπουλος, Πούτιν, Φράνκο, Ερντογάν, Σι Τζινπίνγκ κ.ά.) (φωτ.).

ΔΥΣΚΟΛΗ η απόκτηση της ελευθερίας. Αυτή κερδίζεται μόνο με αίμα· δυσκολότερη δε είναι η διατήρησή της: ”Η ελευθερία”, έλεγε ο Μίκης Θεοδωράκης, “είναι ευθύνη”: ευθύνη ατομική αλλά και συλλογική (άρθρο Συντάγματος 120, παράγρ. 4: «H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία»).

ΙΙ.-ΖΩΝΤΑΣ, λοιπόν, επί δεκαετίες σε δημοκρατίες “δυτικού τύπου” στις οποίες το κλίμα ελευθεροφροσύνης θεωρείται αυτονόητο, ας προσέχουμε τη διάβρωση των δυο εννοιών που επιχειρούν πολλοί. Πώς; Με τη διαστρέβλωση της αλήθειας σε καθημερινή βάση. Η αλήθεια αποτελεί στόχαστρο δεκαδων αντι-αληθειών (διαδίκτυο, fb, Τύπος, ΜΜΕ κ.λπ.)

ΟΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΕΣ είναι πλασμένες έτσι, ώστε να υπάρχει “ελεύθερη διακίνηση ιδεών” -ακόμη και ανατρεπτικών. Ανέχονται δε και τις επικίνδυνες αμφισβητήσεις τους. Ευθύνη μας είναι να μπορούμε να ξεχωρίσουμε μέχρι πού φτάνει μια πραγματική αλήθεια και από πού ξεκινάει το ψέμμα, η διαστρέβλωση ενός γεγονότος ή μιας άποψης.

ΙΙΙ.- Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, η φυσική (να μπορεί κανείς, δηλαδή, να μετακινείται παντού χωρίς περιορισμούς), ή η άλλη η πιο περίπλοκη (να μπορεί δηλαδή να εκφράζεται κανείς ελεύθερα) δύσκολα πραγματώνεται. Έχουμε την ελευθερία επιλογής, αλλά συνήθως αυτή εκτρέφεται από εμμονές και επικίνδυνες κομματικές ιδεοληψίες.

Η ΕΥΘΥΝΗ της διατήρησης της ελευθερίας (ατομικής ή συλλογικής) είναι και κυβερνητική. Φυσικά, πάντα στις δημοκρατίες, τις κυβερνήσεις τις ψηφίζουν οι λαοί. Έτσι, καθρέφτες των λαών είναι οι αντιπρόσωποί τους. Σήμερα πολλοί στον κόσμο επιβουλεύονται τις ελευθερίες μας επιθυμώντας δια της βίας (πόλεμος) να τις καταλύσουν. Εγρήγορση απαιτείται και ετοιμότητα.