Δεύτερη ανάγνωση: H.Π.Α. – Ρωσία – Κίνα

ΕΙΘΙΣΤΑΙ να ψηφίζουµε πολιτικούς καριέρας για να ασκούν την “κλασική” διπλωµατία, στην οποία “πολλά λέγονται που δεν γίνονται και πολλά γίνονται που δεν λέγονται”. Οι εκπρόσωποί µας αντιµετωπίζουν µια γκάµα θεµάτων, όπως η οικονοµία, οι εξωτερικές υποθέσεις, το προσφυγικό, το θρησκευτικό, ο πολιτισµός, οι συµµαχίες, οι πόλεµοι, τα διεθνή γεγονότα… Με τον Τραµπ, πρόεδρο των ΗΠΑ, έχουµε µπροστάρισα την καθαρά “επιχειρηµατική” διπλωµατία που αγνοεί ή υποβαθµίζει αιµατηρούς πολέµους και εκεχειρίες σύµφωνα µε το διεθνές δίκαιο. Οι λεγόµενες δυτικές αξίες, οι συναισθηµατισµοί, οι συµµαχίες, παραµερίζονται µπροστά σε ένα και µοναδικό στόχο: οικονοµία µε υψηλούς δασµούς, πολιτική µε ασύµµετρες απειλές, µεγάλο pressing στους αδύναµους ώστε να επιτευχθούν γρήγορα αποτελέσµατα! Οι συµφωνίες γίνονται για να µην τηρούνται!
Ο ΡΩΣΟΟΥΚΡΑΝΙΚΟΣ πόλεµος προσέδωσε µια άλλη όψη στην πολιτική. Φυσικά, η σηµερινή πραγµατικότητα είναι τελείως διαφορετική από εκείνην του παρελθόντος. Θέλουµε δεν θέλουµε, το Κρεµλίνο ήταν και είναι ένας σηµαντικός παράγοντας στην παγκόσµια σκηνή. Γεωπολιτικά, ενεργειακά, ιστορικά, πολιτιστικά κ.λπ., η Ρωσία δεν γίνεται να είναι αµελητέα. Η προσπάθεια από τους νέο-συντηρητικούς στην Ουάσιγκτον και την ΕΕ, µετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου (1989), να υποβαθµιστεί η χώρα σε «περιφερειακή δύναµη» έχει αποτύχει. Η σύνοδος κορυφής Τραµπ-Πούτιν στην Αλάσκα (Αυγ. 25) άνοιξε ενδεχοµένως τον δρόµο για µια πιο ρεαλιστική, πολυµερή, παγκόσµια τάξη πραγµάτων. Και φυσικά εναντίον µιας παγκόσµιας αταξίας που προκαλείται από την παρακµή του µη βιώσιµου, µετα-νεοφιλελεύθερου µονοµερούς µοντέλου οικονοµικής ανάπτυξης.
Ο ΠΟΥΤΙΝ, µε µηδενικές παραχωρήσεις, «ανταµείφθηκε» από τον Τραµπ, µε µια σύνοδο κορυφής στην Αλάσκα, µε υπερευνοϊκά αποτελέσµατα γι αυτόν: απόσυρση απαίτησης Τραµπ για κατάπαυση του πυρός πριν από τις ειρηνευτικές συνοµιλίες, αλλά και κατάρρευση όλων των τελεσιγράφων για την επιβολή επιπλέον κυρώσεων. Ο καταδικασθείς Πούτιν από το ∆ιεθνές ∆ικαστήριο ως “εγκληµατίας πολέµου”, γίνεται επίσηµα δεκτός (!) από τον Τραµπ στην Αλάσκα, ως ισότιµος συνοµιλητής παρ’ ότι είναι αυτός που κήρυξε τον πόλεµο εναντίον της Ουκρανίας.
Η ΜΕΓΑΛΗ επιθυµία του Τραµπ να ευνοήσει τον Πούτιν και τη Ρωσία µε µια “άδικη ειρήνη” σε βάρος της Ουκρανίας και της ΕΕ., έχει -κατά την άποψή µας- βαθύτερο αίτιο: ο κόσµος του µέλλοντος παίζεται ανάµεσα σε ΗΠΑ και Κίνα. Ενδιάµεση µεγάλη δύναµη είναι η Ρωσία. Η ΕΕ είναι απλά µια µαριονέτα στα χέρια του Τραµπ, γι’ αυτό και δεν λαµβάνεται σοβαρά υπόψη στη δηµιουργία του “νέου” τραµπικού κόσµου. Έτσι, Κίνα και ΗΠΑ, προσπαθούν πάση θυσία να προσεταιρισθούν τη Ρωσία, η οποία και θα γύρει τη ζυγαριά υπερ µιας κυρίαρχης Ανατολής (Κίνα) ή υπέρ της ∆ύσης. Γι’ αυτό όλα αυτά τα “ανορθόδοξα” που βλέπουµε να γίνονται- και θα συνενεχίσουν να γίνονται…