– (Παιδικά Χριστούγεννα) Όλοι μας θυμούμαστε κάποια εντυπωσιακά Χριστούγεννα. Πιο πολύ κάτι απ’ τα παιδικά μας χρόνια, τα λεγόμενα χρόνια της αθωότητας! Κι ας μην ήταν έτσι για πολλούς: Προσωπικά, θυμάμαι έντονα κάποια μετεμφυλιακά Χριστούγεννα στην αγαπημένη μας παιδόπολη “Καλή Παναγιά” Βεροίας (1950-1954). Χρόνια, αν και βαρυφορτωμένα από τρομερές και άδικες “απουσίες” πολυαγαπημένων προσώπων, παραμένουν ανεξίτηλα για την αγάπη και την καταλλαγή που εισπράξαμε εκεί. Επειδή δε εκείνος ο πόνος της απώλειας δεν ήταν ατομικός, αλλά συλλογικός της κοινωνίας, υπήρξε για όλους εμάς τους μικρούς τροφίμους της “Βασιλικής Πρόνοιας” πιο υποφερτός… Γιορτάζαμε τις άγιες μέρες, απλά, κατανυκτικά, χωρίς να υπάρχει διάκριση ανάμεσα σε παιδιά “αριστερών” ή “δεξιών”. Πηγαίναμε στην εκκλησία (φωτ. 1) όπως όλος ο κόσμος, παίζαμε μαζί τα παιχνίδια/δώρα (φωτ. 2), διαβάζαμε μαζί. Κι αν έμεινε κάτι μέσα μας, είναι οι φιλίες διαρκείας, αδιατάρακτες και πολύχρονες, αφού μικρά και “ορφανά πολέμου” καθόμασταν δίπλα δίπλα στο ίδιο θρανίο. Ούτε οι δάσκαλοι κάνανε διακρίσεις. Τέτοιες έχθρητες δεν χωρούσαν στο μυαλό κανενός. Ναι, τσακωνόμασταν για τα παιχνίδια, τα διαβάσματα, τις επιλογές φίλων, όπως όλα τα παιδιά, αλλά μέχρι εκεί. Και στις κρύες νύχτες του χειμώνα, όταν τα κρύσταλλα του χιονιού στα παράθυρα των κοιτώνων μάς έκαναν να αναπολούμε άλλους κόσμους, ο Χριστός ερχόταν και σ’ εμάς: χωρίς χρώματα και ιδεολογίες, παρά μόνο με το ευφρόσυνο “και επί γης ειρήνη” μήνυμά Του που σκόρπαγε απλόχερα τη γαλήνη στις ψυχούλες μας.
– (Εκδοσεις των “Χ.ν.” και “Μουσείου Τυπογραφίας”) Μέρες που είναι, ένα από τα καλύτερα δώρα που θα μπορούσαμε να προσφέρουμε ως γονείς στα παιδιά μας, ως φίλοι σε φίλους ή συγγενείς, είναι τα βιβλία. Στα Χανιά υπάρχουν σημαντικές εκδόσεις και μακάρι να υπήρχε ένας φορέας που θα περιλάμμβανε και θα βράβευε τις καλύτερες από αυτές! Οι εκδόσεις των “Χ.ν.” -πολλές τους σε σύμπραξη με το “Μουσείο Τυπογραφίας” (φωτ. 3) είναι εντυπωσιακές: περιλαμβάνουν μια μεγάλη γκάμα θεμάτων (Τυπογραφία, Ιστορία, Παραδόσεις, Μυθιστορία, Τυπο-Παραμύθι, Λαογραφία, Κρητικές ιστορίες, Χιούμορ κ.ά.) Ειναι δε ποιοτικά ασυναγώνιστες. Οι πωλήσεις των βιβλίων γίνονται ηλεκτρονικά ή και από τα γραφεία της εφημερίδας στην Καραϊσκάκη.
– (Καλλικάντζαροι) Δεν αποτελούν ξωτικά μόνο του Δωδεκαημέρου (φωτ. 4). Και δεν ροκανίζουν μόνο “το δέντρο της ζωής”. Καλλικάντζαροι υπάρχουν παντού, κυρίως δε στην ελληνική και ευρωπαϊκή πολιτική όπου υπάρχει πολύ μέλι! Άλλοτε αποκαλύπτονται
-όπως τώρα με το λεγόμενο σκάνδαλο Qatargate- κι άλλοτε διαφεύγουν ή “σκεπάζονται άνωθεν”. Τα “τρωκτικά” αυτά δεν περιμένουν τα Χριστούγεννα για να “ροκανίσουν” προϋπολογισμούς ή να δεχθούν “δώρα” παχυλά. Ζουν και εργάζονται όλο το χρόνο. Κι αν μεν οι υπηρεσίες του κράτους λειτουργούν σωστά επιδιώκοντας την κάθαρση, αργά ή γρήγορα αποκαλύπτεται η κάθε είδους διαφθορά. Οπότε έρχεται η “αγιαστούρα” της Δικαιοσύνης, όταν βέβαια κι αυτή είναι αδέσμευτη, για να “καθαγιάσει” καταλλήλως κάθε ξωτικό της πολιτικής…
