ΟΙ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ για τη δηµιουργία νέου πολιτικού σκηνικού, µε τη δηµιουργία “νέων” κοµµάτων (“µε παλιά υλικά”;) ξεκίνησαν προ πολλού, τόσο στην κυβερνώσα παράταξη (Σαµαράς), όσο και στη λεγόµενη “αριστερά” (Τσίπρας). Και οι δυο επίδοξοι “παλαιάς κοπής” πρωθυπουργοί, θεωρούν εαυτούς “Μεσσίες” που θα σώσουν τη χειµαζώµενη χώρα από την κυβερνητική διαφθορά, τη ρεµούλα του ΟΠΕΚΕΠΕ, την άτολµη εθνική εξωτερική πολιτική, το έγκληµα των Τεµπών κ.ά.
ΕΤΣΙ, η σχετική συζήτηση, τροφοδοτηµένη κι από την καταγγελτική παρουσία της Ευρωπαίας εισαγγελέως κας Λάουρα Κοβέσι στην Ελλάδα, έδωσε λαβή στον πρώην πρωθυπουργό κ. Τσίπρα, να κάνει την παρέµβασή του (6-10-25).
ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΕΝΟΣ σε παλιούς συνοδοιπόρους, οµοϊδεάτες και συντρόφους, είπε το αµίµητο και ποιητικό (του Ναζίµ Χικµέτ) «∆εν θα είµαστε αντίπαλοι. Και ίσως σύντοµα να ταξιδέψουµε πάλι µαζί σε πιο όµορφες θάλασσες»… Αλλά, όλοι θυµόµαστε µερικές από τις “πιο όµορφες θάλασσές” του κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του µε τη σύµπραξη των ΑΝΕΛ του Καµένου. Όπως:
• την ταραχώδη και επικίνδυνη περίοδο των “capital’s control” και του ανόητου δηµοψηφίσµατος.
• την… ελκυστική περικοπή µισθών, συντάξεων, 13ου και 14ου µισθού (“δώρα” εορτών και καλοκαιριού) µε τους νόµους Κατρούγκαλου.
• την… αλήστου µνήµης “Συµφωνία των Πρεσπών”, αλλά κι άλλες πολλές θαλασσοταραχές!
ΤΟΤΕ (2015) είχαµε την συγκινησιακή φόρτιση του κόσµου από την σφοδρή οικονοµική κρίση που έπληξε τη χώρα, µε τη γέννηση των “Αγανακτισµένων”. Άραγε, οι συγκινησιακές φορτίσεις σήµερα (Τέµπη, Ρούτσι, Γάζα κ.ά.) θα είναι ικανές να συγκεντρώσουν “οπαδούς” για την ίδρυση ενός νέου “ελπιδοφόρου” φορέα, ή µήπως θα είναι καταλυτική η παρέµβαση του Τσίπρα για το τέλειωµα του ΣΥΡΙΖΑ και των λοιπών “αριστερών”;
