Χώρες του Ηλιου

Στην Ελλάδα, στο ιδανικό υπεισέρχεται το υπαρκτό. Αυτή η νεροσυρμή, μουσκεύει το χώμα των επίδοξων κυβερνήσεων. Μέσα σε όλη αυτή την αντίφαση, επιπροσθέτως, βαραίνει το σκηνικό και μια ιταμή πόλωση. Οι ίδιοι και οι ίδιοι με τα συνηθισμένα τους μετά “mea culpa” θυμίζουν ναυτάκια του περβολιού…
Τέλος πάντων, η εξουσία διεγείρεται από αυτά τα “αφροδισιακά”. Τώρα πού πάμε; Η Ελλάδα ίδια με ένα φευγάτο από σκληρό αγώνα στρατιώτη…
Ενα σύστημα για να λειτουργήσει, χρειάζεται συνείδηση συστήματος. Οχι μερεμέτια. Αυτή η νεροσυρμή, που λέγαμε, μουσκεύει το χώμα της χώρας. Αντιφατικός Σόιμπλε, αντιφατικό Δ.Ν.Τ., Ελλάδα που αγωνιά. Καλύτερα να περιμένουμε να δούμε τις τελικές τους απαιτήσεις. Τι ζητούν, τι σκέφτονται, πού το πάνε; Εδώ υπεισέρχεται η συνείδηση ενός συστήματος για μια χώρα που λειτουργεί. Αλλο το ιδανικό, άλλο το υπαρκτό… Μέχρι τότε; Ένδεια σημερινή, βραδύνοια του χθες. Και στο βάθος ο Γ. Σεφέρης να γράφει: «Χώρες του Ηλιου, που δεν μπορείτε ν’ αντικρίσετε τον Ηλιο…».