Χάντρες…

Έχει πέσει η χώρα χαμηλά;
Να με προσέχεις…
Εκείνη η χάντρα που φορείς δεν θα σου φέρει γούρι, την εποχή των Μνημονίων.
Οι συνταξιούχοι προσπαθούν να ζήσουν με ψιχία…
Αλήθεια, άμα μπορούσαν, τι χρώμα θα έβαφαν την θάλασσα;
Γιατί είναι μπλε…
Πρέπει να αντλήσουμε οικονομικούς πόρους από την Αγορά.
Η Αγορά είναι αυτορυθμιζόμενη· το κράτος έχει εποπτικό ρόλο.
Θεωρητικούρα, σα γενόσημο φάρμακο.
Κι αν έχει λήξει… η θεωρητικούρα;
Κάτι πάντως, πρέπει να κάνουμε, εκτός από τα μπάνια του λαού.
«Νικολάκη, όχι στα βαθιά παιδί μου!».
Κάλλιο πέντε και στο χέρι, παρά αναντάμ-παπαντάμ στις ταβέρνες.
Κάτι πρέπει να κάνουμε.
Να μη χαθεί το καλοκαίρι μέσα στον χειμώνα…
Περνούν οι μέρες οι αδέσποτες…
Εκείνη η χάντρα που φορείς δε θα σου φέρει γούρι!
Όλοι πρέπει να εργαστούμε για την πρόοδο της χώρας.
Δυο φεγγάρια τον Αύγουστο.
Ή μήπως όχι;
Αβάντι μαέστρο.
Ένα ασίκικο σκοπό στην πλατεία με τα τραπεζάκια έξω.
Φτάνει αυτό;
Είναι αυτή η τεράστια έλξη που ασκεί το ελληνικό καλοκαίρι ως επιβεβαίωση της κρίσης.
Χάντρες…