■ Επιτακτική η στροφή στις Α.Π.Ε. µέσα από διαβούλευση µε τις τοπικές κοινωνίες
■Επισηµάνσεις στο 13ο Θερινό Σχολείο Περιβαλλοντικής ∆ηµοσιογραφίας
Πιο επιτακτική από ποτέ είναι η οριστική εγκατάλειψη των ορυκτών καυσίµων και η στροφή προς τις Ανανεώσιµες Πηγές Ενέργειας, αλλά µε σχεδιασµούς που θα προκύπτουν από διαβούλευση µε τις τοπικές κοινωνίες και στοχεύοντας στην ικανοποίηση πρωτίστως της αυτάρκειας κι όχι του κέρδους των µεγάλων επιχειρηµατικών οµίλων. Αυτό επισηµάνθηκε, µεταξύ άλλων, κατά τις εργασίες του 13ου Θερινού Σχολείου Περιβαλλοντικής ∆ηµοσιογραφίας στα Χανιά, στο Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου (Ίδρυµα “Αγία Σοφία”) που ξεκίνησαν το Σάββατο το πρωί.
Το “παρών” στις εργασίες έδωσαν, µεταξύ άλλων, ο απερχόµενος γενικός γραµµατέας Ενηµέρωσης και Επικοινωνίας ∆ηµήτρης Γαλαµάτης, ο αντιπεριφερειάρχης Χανίων Νίκος Καλογερής, ο δήµαρχος Αποκορώνου Χαράλαµπος Κουκιανάκης, ο πρόεδρος της ΠΟΕΣΥ Σωτήρης Τριανταφύλλου, ο αντιπρόεδρος και ο ταµίας της ΕΣΗΕΠΗΝ Αντώνης Παπουτσάκης και Μιχάλης Βασιλάκης κ.ά.
“ΑΓΩΝΑΣ ∆ΡΟΜΟΥ… ΣΤΟ ΚΕΝΟ”
Ο οµότιµος καθηγητής και πρώην πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης Γιάννης Φίλης περιέγραψε µε µελανά χρώµατα το µέλλον της ανθρωπότητας λόγω της κλιµατικής κρίσης κάνοντας λόγο για «έναν αγώνα δρόµου στο κενό».
Ειδικότερα, παρουσιάζοντας δεδοµένα από πρόσφατες διεθνείς έρευνες, τόνισε ότι η τελευταία δεκαετία ήταν η θερµότερη από όσες έχουν καταγραφεί, µε το θερµόµετρο να αγγίζει από τους 44 έως και τους 50 βαθµούς Κελσίου, σε περιοχές όπως η Ινδία, το Πακιστάν και η Ισπανία.
Επεσήµανε ακόµα ότι οι εκποµπές αερίων του θερµοκηπίου του άνθρακα από τη χρήση ορυκτών καυσίµων, όχι απλώς δεν παραµένουν στα ίδια επίπεδα αλλά εντείνονται, σηµειώνοντας ότι σύµφωνα µε την Παγκόσµια Τράπεζα εκπέµπονται 54 δισ. τόνοι ισοδύναµων διοξειδίου του άνθρακα όταν µέχρι και πριν λίγες δεκαετίες ήταν 50% λιγότεροι.
Ως προς τον κίνδυνο της λειψυδρίας υπογράµµισε ότι η Ελλάδα κατατάσσεται στη 19η θέση παγκοσµίως, ενώ αναφέρθηκε στις καταστροφικές συνέπειες από την τήξη των πάγων αλλά και την αύξηση της οξύτητας των ωκεανών που διαταράσσουν τη βιοποικιλότητα.
Σηµείωσε επίσης ότι δεδοµένου ότι οι πολιτικοί δεν λαµβάνουν µέτρα και βιοµηχανικές χώρες αλλά και µεγάλες πολυεθνικές εταιρείες εγκαταλείπουν τις συµφωνίες για την απανθρακοποίηση αναµένεται να αυξηθεί η θερµοκρασία κατά 3 βαθµούς Κελσίου µε ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον άνθρωπο κι άλλους ζώντες οργανισµούς.
Ο κ. Φίλης καυτηρίασε ακόµα το βαρύ τίµηµα που πληρώνει το περιβάλλον από τους στρατιωτικούς εξοπλισµούς (στον στρατό οφείλεται το 5,5% των εκποµπών των αερίων του θερµοκηπίου, όπως ανέφερε), ενώ υπογράµµισε την ανάγκη να εγκαταλειφθεί κάθε σχέδιο για νέες εξορύξεις και να στραφούν οι κοινωνίες στις ΑΠΕ αλλά µε συµµετοχή των τοπικών κοινωνιών.
Α.Π.Ε. ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
O ερευνητής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστήµιο Κρήτης ∆ρ. Πέτρος Λυµπεράκης αναφέρθηκε στα πλεονεκτήµατα αλλά και τις προϋποθέσεις που πρέπει να εφαρµοστούν για µια σωστή µετάβαση στις ΑΠΕ.
Ειδικότερα, µίλησε για τις αρχές της διεσπαρµένης παραγωγής και της τοπικής παραγωγής – κατανάλωσης, ενώ υπογράµµισε ότι οι ΑΠΕ χαρακτηρίζονται από µεγάλη ποικιλία λύσεων στην εφαρµογή τους καθώς και από το γεγονός ότι έχουν συγκριτικά µε άλλες πηγές ενέργειας µικρότερες επιπτώσεις στο περιβάλλον.
Ο κ. Λυµπεράκης επεσήµανε ακόµα ότι η εφαρµογή του µοντέλου των ΑΠΕ θα πρέπει να στοχεύει στην αυτάρκεια των τοπικών κοινωνιών και όχι στο εµπόριο της ενέργειας.
Ως προς τη χωροθέτηση των ΑΠΕ και την ανάγκη να προστατευθεί ο ορεινός όγκος, παρέπεµψε στη µελέτη του καθηγητή του Πολυτεχνείου Κρήτης Θεοχάρη Τσούτσου από το 2011 που παραµένει, όπως είπε, αναξιοποίητη από την Περιφέρεια Κρήτης, αλλά και τη µελέτη της Βασιλικής Κατή του Πανεπιστηµίου Ιωαννίνων που αφορά όλη την Ελλάδα. «Χρειάζονται ζώνες αποκλεισµού, όπως περιοχές υψηλής βιοποικιλότητας κ.λπ., και ζώνες προτεραιότητας για τη χωροθέτηση των ΑΠΕ», σηµείωσε ο κ. Λυµπεράκης, ενώ αναφέρθηκε και στις δυνατότητες αξιοποίησης αστικών περιοχών, όπως για παράδειγµα στέγες κτηρίων σε µεγάλες πόλεις της Κρήτης, για την τοποθέτηση ηλιακών πάνελ ώστε να προστατευτεί η γεωργική γη.
ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΚΑΙ ∆ΙΑΦΑΝΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ
Η δικηγόρος Μαρία Μανιαδάκη µίλησε για το δικαίωµα πρόσβασης στην περιβαλλοντική πληροφορία και το δίκαιο περιβάλλοντος το οποίο, όπως είπε, αποτελεί έναν καινούριο κλάδο δικαίου. «Ένα σύγχρονο, συλλογικό δικαίωµα είναι το δικαίωµα στην πρόσβαση στην περιβαλλοντική πληροφόρηση», τόνισε και πρόσθεσε ότι αυτό το δικαίωµα αφορά τόσο τον δηµοσιογραφικό κόσµο όσο και τους πολίτες.
«Σύµφωνα µε πρόσφατες εκθέσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τα αποτελέσµατα στο κοµµάτι της πρόσβασης στην περιβαλλοντική πληροφόρηση είναι απογοητευτικά. Υπάρχουν πολλά προβλήµατα εφαρµογής της Συνθήκης του Άαρχους η οποία ρυθµίζει την πρόσβαση στην περιβαλλοντική πληροφόρηση, τη στιγµή που τα τεχνολογικά επιτεύγµατα µας επιτρέπουν µια ολοένα κι αυξανόµενη πρόσβαση σε περιβαλλοντικές πληροφορίες και δεδοµένα», τόνισε η κα Μανιαδάκη, ενώ υπογράµµισε τη σηµασία της ύπαρξης διαφάνειας στα περιβαλλοντικά θέµατα που θα συµβάλλει αποφασιστικά στη συµµετοχή του κοινού στη λήψη των περιβαλλοντικών αποφάσεων.
Συνεχίζεται το Θερινό Σχολείο
Το 13ο Θερινό Σχολείο για την Περιβαλλοντική ∆ηµοσιογραφία συνεχίστηκε την Κυριακή µε εισηγήσεις, workshops και επίσκεψη στην Αλµυρίδα και στα Χανιά.
Σήµερα οι συµµετέχοντες θα βρεθούν στο Κέντρο Πληροφόρησης του ∆ρυµού Σαµαριάς και στο Βοτανικό Πάρκο – Κήποι Κρήτης.
Το απόγευµα στις 18:30 έχει προγραµµατιστεί εσπερίδα στο Μουσείο Τυπογραφίας µε θέµα «Τοπική ∆ηµοσιογραφία και Περιβάλλον».
Οµιλητές θα είναι ο Ανδρέας Γερακάκης, δηµοσιογράφος Gavdos FM, o Κώστας Μπογδανίδης, δηµοσιογράφος στην τηλεόραση Creta , η Ευαγγελία Ξηρουχάκη, δηµοσιογράφος στη Νέα Τηλεόραση και ο ∆ηµήτρης Μαριδάκης, δηµοσιογράφος στα Χανιώτικα νέα.
Έχω την εντύπωση ότι εμπαίζουμε τους ίδιους μας τους εαυτούς.
Από την στιγμή που μία πολλή μεγάλη μερίδα του πληθυσμού δεν θέλει την εγκατάσταση ΑΠΕ στο νησί μας, αν και όχι όλο ακριβώς αλλά σίγουρα όμως οι αντιδράσεις είναι τεράστιες, ακόμα και έμμεσα υπέρ της λειτουργίας της ξυλοκαμαρας.
Πιστεύω όχι επ’ άπειρον, επειδή…. “ονειρεύονται”, καρτ ποστάλ της δεκαετίας του 40 και του 50 με τα γαϊδουράκια και τα γραφικά χωριουδάκια, που δυστυχώς όμως δεν υπάρχουν πια.
Τωρα πια, 70 – 80 χρόνια μετά, τα γαϊδουράκια έχουν γίνει 4×4 και τα χωριουδάκια RBNB.